ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΔΡΟΜΩΝ (1998)
ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ 2007
ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΑΠΥΘΜΕΝΗ ΣΕΜΝΟΤΗΤΑ. ΚΗΔΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΣΤΙΣ 5 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ.
Αν μένουν κάποιες αξεπέραστες αξίες από τον Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο είναι η προσοχή, ο σεβασμός, η προστασία, η ανάδειξη, η σκέψη, στοιχεία με τα οποία κατοχύρωσε την πολυμορφία και τη διαφορετικότητα των δημιουργών του. Ο Κώστας Σφήκας είναι ένας σκηνοθέτης που δοκίμασε, θα έλεγε κανείς στα άκρα, τις ανοχές και τις αντοχές της κινηματογραφικής δημιουργικότητας, στοχάστηκε και μόχθησε για μια άλλη, εντελώς ριζοσπαστική και αποκλίνουσα από το συνήθη αφηγηματικό σινεμά, προσέγγιση του κινηματογραφικού πολιτισμού. Σε άλλες εποχές και σε άλλες συνθήκες θα ήταν ένας απόκληρος.
ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΠΟΥΛΙ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΟΥΛ ΚΛΕΕ (1995)
Σ’ εκείνες τις εποχές και σ’ εκείνες τις συνθήκες αντιμετωπίστηκε σαν μια βεβαίως ακραία αλλά σεβαστή και υπαρκτή τάση, που εμπλούτιζε τους προβληματισμούς για το τι είναι, πώς κατασκευάζεται, πώς διαβάζεται, πώς γίνεται αποδεκτή η κινηματογραφική δημιουργία. […] (από την εισαγωγή του Μιχάλη Δημόπουλου, διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στο βιβλίο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τον Κώστα Σφήκα.)
ΚΩΣΤΑΣ ΣΦΗΚΑΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο γεννημένος στην Αθήνα 1927 ταχυδρομικός υπάλληλος, απ’ τα εφηβικά χρόντα Κ. Σφήκας αρχίζει την περιπέτεια του αυτοδίδακτου κινηματογραφιστή το 1961 με το φίλμ μικρού μήκους «Εγκαίνια». Ακολουθεί το ντοκυμαντέρ «Αναμονή» 1962 και «Θηραϊκός Όρθρος» 1968, σε συνερχασία με τον Σταύρο Τορνέ . όπου η επίδραση της νεορεαλιστικής σχολής δεσπόζει.
ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ 2007
Η αποστροφή του για τον αναπαραστατικό κινηματογράφο και το δράμα ενός διαλεκτικού υλιστικού σινεμά, ικανού να δώσει μορφή στις κατακτήσεις της Μαρξιστικής φιλοσοφικής σκέψης τον οδηγούν απο το 1974 στην πραγμάτωση των έργων «Μοντέλο» 1974, (Βραβείο καλύτερης καλλιτεχνικής ταινίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1974) και μία κόπια βρίσκεται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης «Μπομπούρ» στο Παρίσι, «Μητροπόλεις» 1975, «Αλληγορία» 1986, «Το προφητικό πουλί των θλίψεων του Πάουλ Κλέε» 1995, «Προμηθεύς Εναντιοδρομών» 1998, « Η Γυναίκα της… και ο Συλλέκτης»2002, «Μεταμόρφωση» 2007.
Η τηλεοπτική εκπομπή «Παρασκήνιο» της εταιρείας CINETIC με τον ανοιχτό ερευνητικό χαρακτήρα της του προσφέρει απο το 1976 τη δυνατότητα γυρίσματος ενός σημαντικού αριθμού δοκιμίων :
«Ο βιολιστής Τάτσης Αποστολίδης» 1977
«Θρήνος γιά τον Γιάννη Χρήστου» 1978
«Το τσίρκο της Σόφιας» 1979
«Κατά Μάρκο Ευαγγέλιο» 1979
«Φωνές και στέκια του ρεμπέτικου» 1980
«Ο εξπρεσιονισμός στον κινηματογράφο» 1980
«Το μοντάζ του Αϊζενστάιν» 1982
«Ο μισάνθρωπος του Μολιέρου» 1982
«Η αποκάλυψη του ηγεμόνα » 1992
«Ο αινιγματικός κύριος Ιούλιος Βερν – Νέμο Αλληγορία ΙΙ » 1992
«Η ποίηση του Ανδρέα Εμπειρίκου» 1982 τηλεοπτική παραγωγή στη σειρά οι ποιητές μας
O MONAXIKOΣ ΔPOMOΣ TOY KΩΣTA ΣΦHKA
TAINIEΣ
1. ΜΟΝΤΕΛΟ (1974)
2. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΙΣ (1975)
3. ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ (1986)
4. ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΠΟΥΛΙ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΟΥΛ ΚΛΕΕ (1995)
5. ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΔΡΟΜΩΝ (1998)
6. Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ… ΚΑΙ Ο ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ – ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΙΙΙ (2002)
7. ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ 2007
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
1. ΑΝΑΜΟΝΗ (1962)
2. ΘΗΡΑΪΚΟΣ ΟΡΘΡΟΣ (1968)
ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΕΡΓΑ
1. ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (1979)
2. ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΟΥ (1980)
3. Ο ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ (1982)
4. H ΠΟΙΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ (1982)
5. ΤΟ ΜΟΝΤΑΖ ΤΟΥ ΑΪΖΕΝΣΤΑIΝ (1983)
6. Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΗΓΕΜΟΝΑ (1992)
7. Ο ΑIΝIΓΜΑΤIΚΟΣ ΚΥΡΙΟΣ IΟΥΛIΟΣ ΒΕΡΝ-ΝΕΜΟ – ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΙΙ (1993)
ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΙΑΔΡΑΣΗ Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΔΙΔΕΙ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΚΛΕ (ΕΝΩΣΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΛΕΣΧΩΝ) ΕΤΟΙΜΑΖΕ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΦΗΚΑ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΦΗΚΑ.
CAMERA STYLO 
Θυμάμαι, πολοί χαρακτήριζαν το έργο των κινηματογραφιστών Σταύρου Τορνέ, Δήμου Θέου, Κώστα Σφήκα, ως andergraude. που μυαλό καί καιρός για σκέψεις και χαρακτηρισμούς όπως » πρωτοπορεία.» που μυλό στη μνήμη για κάποιες έννοιες όπως¨» σουρεαλισμός» . Αν ζούσαν αλλού θα είχαν λάβει τον τίτλο «μαχόμενη μοναχική τέχνη » . Εδώ όμως σ’ αυτόν τον τόπο τον πολιτισμό και την τέχνη τα έχουμε στείλει προ πολλού στο διάολο. Είθε οι μελλοντικές γενιές των εξεγερμένων να διδαχτούν κάτι από το παράδειγμά τους κάτι από τη σκέψη τους, κάτι από την τέχνη τους
Τον Σταυρο Τορνέ (να μην ξεχνάμε), τον Κώστα Σφήκα και τον Δήμο Θέο τους είχαμε κατατάξει στους λεγόμενους «andergraoude», «ακαταλαβόιστικους » δημιουργούς αντί να τους λέμε πρωτοποριακούς. Σ’ αυτόν τον τόπο ότι δεν καταλαβαίνουμε ή ότι δεν θέλουμε να καταλάβουμε το απαξιώνουμε, δεκαετίες τώρα… ¨ετσι πάντα γίνεται για τους μοναχικούς πρωτοπόρους δημιουργούς. Είθε η γενιές των μελλοντικών εξεγερμένων να πάρουν κάτι από τη σκέψη τους, κάτι από τη στάση ζωής τους, κάτι από τον σουρεαλισμό τους.