“Ο Υπναράς” Μια νοσταλγική ματιά στο μέλλον από τον Γούντι Άλεν από 13 Αυγούστου 2009 στους κινηματογράφους από την New Star.

ΡΙΒΙΕΡΑ

Βαλτετσίου 46, Εξάρχεια,

210-3837716, 210-3844827.

Πεμ. – Τετ.: 21.00/ 23.00

ΘΗΣΕΙΟN

Απ. Παύλου 7, 210-3420864, 2103470980.

Πεμ. – Τετ.: 20.50/ 23.05

Ζωγραφίζοντας πάνω στην παράδοση

της βωβής κωμωδίας

“Ο Υπναράς”

Μια νοσταλγική ματιά στο μέλλον από τον Γούντι Άλεν

Όταν ο κρυογονικά κατεψυγμένος Μάιλς Μονρόε ξυπνά ύστερα από 200 χρόνια, μετά από ένα νοσοκομειακό ατύχημα, ανακαλύπτει ότι το μέλλον δεν είναι και τόσο λαμπρό: όλες οι γυναίκες είμαι ψυχρές και όλοι οι άντρες ανίκανοι, κι ο κόσμος κυβερνάται από έναν σατανικό δικτάτορα… μια μύτη χωρίς σώμα! Κυνηγημένος απ’ την μυστική αστυνομία και στρατολογημένος από αντί-κυβερνητικούς αντάρτες με το σχέδιο να απαγάγουν τη μύτη του δικτάτορα πριν την κλωνοποιήσουν, ο Μάιλς ερωτεύεται την όμορφη -αλλά ατάλαντη- ποιήτρια Λούνα (Νταϊάν Κίτον). Όταν ο Άλεν συλλαμβάνεται κι επαναπρογραμματίζεται – ώστε να πιστεύει ότι είναι η Μις Αμερική – είναι στο χέρι της Λούνα να τον σώσει, να καθοδηγήσει τους αντάρτες και να σταθεί εμπόδιο στη μύτη… απλά για να της μπει στο μάτι!

«Θεία κωμική τρέλα!

Μια εμπνευσμένη δουλειά!»

The Hollywood reporter

«Καθιέρωσε τον Γούντι Άλεν ως τον καλύτερο

κωμικό ηθοποιό και σκηνοθέτη της Αμερικής»

Roger Ebert

«Ένα έξοχο κωμικό έπος με ξέφρενους ρυθμούς!»

Vincent Canby, The Times

«Μια προκλητική και ξεκαρδιστική ταινία!»

Christopher Null

ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ ΑΠΟ 13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

ΣΕ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ ΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΚΟΠΙΕΣ

“O Υπναράς”

(The Sleeper)

Η.Π.Α. – 1973 – 89΄- Έγχρωμο

Σκηνοθεσία:Woody Allen
Σενάριο: Woody Allen,Marshall Brickman

Παραγωγός:Jack Grossberg
Μουσική:Woody Allen
Φωτογραφία:David M. Walsh
Μοντάζ:O. Nicholas Brown, Ron Kalish, Ralph Rosenblum
Σκηνικά: Gary Moreno
Βοηθός σκηνοθέτη: Fred T. Gallo

Παραγωγή: Rollins–Joffe Productions

Με τους: Woody Allen, Diane Keaton, John Beck, Mary Gregory, Don Keefer, John McLiam, Bartlett Robinson, Chris Forbes

«Ζωγραφίζοντας πάνω στην παράδοση της βωβής κωμωδίας, Ο “Υπναράς” είναι η πρώτη ταινία του Γούντι Άλεν που τιθασεύει τη λεκτική του ευστροφία και αναδεικνύει το αναδυόμενο ταλέντο του στην οπτική και σωματική κωμωδία. Με πρωταγωνίστρια την Νταϊάν Κίτον (που για πρώτη φορά εδώ την σκηνοθετεί ο Άλεν), Ο “Υπναράς” είναι ένα περίεργο μείγμα των νευρώσεων της Νέας Υόρκης, με εξαιρετικά αστεία οπτικά γκαγκς, τον παραλογισμό της Αλίκης στη Χώρα των θαυμάτων, και της υπερβολικά αστείας και επίπονης σάτιρας»

Los Angeles Herald – Examiner

Ένας γενναίος και ανανεωμένος Άλεν!

Μια απ’ τις πιο δημοφιλείς ταινίες του Άλεν, ο «Υπναράς» σηματοδοτεί την εξέλιξή του από κωμικό stand-up σε πραγματικό κωμικό δημιουργό. Στις προηγούμενες κωμωδίες του, «Μπανάνες» και «Τα πάντα γύρω από το σεξ», ο Άλεν επικεντρωνόταν στην ποιότητα των λεκτικών αστείων και το ρυθμό της ταινίας. «Στις πρώτες μου ταινίες ήμουν συγκρατημένος», θυμάται ο Άλεν. «Πάλευα για την επιβίωση. Ήθελα να είναι αστείες κι όλες μου οι προσπάθειες στόχευαν σ’ αυτό.» Αλλά με τον «Υπναρά», ο Άλεν είναι πλέον έτοιμος να πειραματιστεί με τα ευρύτερα πλαίσια της σκηνοθεσίας.

Ενώνοντας τα ένστικτά του ως κωμικός και τις ανησυχίες του ως σκηνοθέτης, ο Γούντι Άλεν ισορρόπησε το σωματικό χιούμορ και τα λεκτικά γκαγκς με την ανάπτυξη χαρακτήρων και την τεχνική εκλέπτυνση. Καθώς κέρδιζε αυτοπεποίθηση και έθετε υψηλότερους στόχους γι’ αυτόν και τη δουλειά του, ανέβαζε και τον πήχη για τους συνεργάτες του. Ο Άλεν δεν δίσταζε πια να ξαναγυρίζει τις σκηνές, να ξαναχτίζει το σκηνικό και να αντικαθιστά συνεργάτες. Ο παραγωγός του Τζακ Γκρόσενγκερ, καθώς παρακολουθούσε την εξέλιξη της ταινίας, δήλωνε «η πεταλούδα βγήκε απ’ το κουκούλι της- κι έχει κόκκινα μαλλιά.»

Ο Άλεν ανακινεί τα πράγματα

Ο «Υπναράς» αποτελεί την αρχή στο ύφος του Άλεν. «Θέλω να τα ανακατέψω», είπε για τους λόγους που αποπειράθηκε να γυρίσει μια ταινία φουτουριστική, κι επιστημονικής φαντασίας. «Πιστεύω ότι κάποιος δεν πρέπει να καταπιάνεται μόνο με ένα είδος ταινιών. Νομίζω ότι αυτό είναι λάθος.» Απαιτητικό, προκλητικό και συναρπαστικό, το νέο αυτό είδος, ενθάρρυνε τον Άλεν να δημιουργήσει μια απ’ τις πιο ευχάριστες οπτικά ταινίες του. Από ιπτάμενες μηχανές ως τεράστιες μπανάνες, ο «Υπναράς», αναδεικνύει το αναδυόμενο ταλέντο του Άλεν με τα οπτικά γκαγκς και τη σωματική κωμωδία, κι αποδεικνύει ότι ο ευφυέστατος κωμικός είναι εξίσου διασκεδαστικός να τον βλέπεις όσο και να τον ακούς.

Βασισμένος στη μεγάλη παράδοση της βωβής κωμωδίας και αποδίδοντας φόρο τιμής στον Μπάστερ Κίτον, τον Χάρολντ Λόιντ και τον Χοντρό και Λιγνό, ο «Υπναράς» φέρει το slapstick του παρελθόντος σε μια κωμωδία του μέλλοντος. «Ήθελα να γυρίσω μια slapstick ταινία, μια οπτική ταινία δηλαδή» εξηγεί ο Άλεν. Κι η συμπρωταγωνίστρια του Άλεν διασκέδασε πολύ με αυτόν τον ξεκαρδιστικό ρόλο «τούρτα στη μούρη». «Προσπάθησα να την κάνω να δείχνει σαν ηρωίδα του Μπάστερ Κίτον», λέει ο Άλεν, «κάποια που είναι αστεία και που πάντα βάζει τον ήρωα σε μπελάδες. Και το έκανε πολύ καλά.»

Σημερινά όνειρα, αυριανοί εφιάλτες

Ένας προειδοποιητικός μύθος, ο «Υπναράς» σατιρίζει όλα τα κακώς κείμενα της εποχής, προβάλλοντάς τα στο μέλλον. Όταν ο Μάιλς μαθαίνει ότι ξύπνησε σε έναν αστυνομοκρατούμενο κόσμο δηλώνει, «Αυτό είναι ακόμα χειρότερο απ’ την Καλιφόρνια» αστειευόμενος εις βάρος του τότε κυβερνήτη της Καλιφόρνια, Ρόναλντ Ρέιγκαν.

Ο τίτλος της ταινίας αποτελεί μια απ’ τις μεγαλύτερες ειρωνείες της. Παρόλο που ο Μάιλς κοιμόταν για 200 χρόνια, οι πραγματικοί υπναράδες είναι η Λούνα και η ευνοούμενη μέση τάξη που διαμόρφωσε ένα μέλλον συμβιβασμού.

Ιχνηλατώντας το αύριο

Δημιουργώντας μια εικόνα της διαστημικής εποχής, ο «Υπναράς» επεφύλασσε για τον δημιουργό του μια σειρά από δοκιμασίες. «Οι χώροι και τα σκηνικά έπρεπε να μας οδηγούν διακόσια χρόνια μετά» λέει ο Άλεν, που γύρισε την ταινία στο Κολοράντο, τη Βόρεια Καλιφόρνια και την έρημο Μοχάβε.

Αρκετά εσωτερικά γυρίσματα στον «Υπναρά» εμπεριέχουν ακριβείς αναπλάσεις των σκηνικών της κλασικής επιστημονικής φαντασίας όπως το «Μετρόπολις» και η «Οδύσσεια του Διαστήματος: 2001».

Τζαζάροντας το μέλλον

Με μια εξαιρετική μουσική επένδυση από την Ορχήστρα της Νέας Ορλεάνης και την Preservation Jazz Hall Band, ο πρωτόγονος Dixieland ήχος του «Υπναρά», παρέχει καταπληκτική αντίστιξη στον οπτικά αυστηρό μελλοντικό κόσμο της ταινίας. « Δεν θα χρησιμοποιούσα φουτουριστική μουσική», λέει ο Άλεν. «Εφόσον επρόκειτο για μια slapstick ταινία, ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτού του είδους τη μουσική.»

Ο Άλεν που έπαιζε κλαρινέτο στο soundtrack του «Υπναρά», ήδη έπαιζε τζαζ με την ορχήστρα Ragtime στο Michael’s Pub του Μανχάταν για 20 χρόνια. « Αυτό που με διασκέδασε περισσότερο στην ταινία ήταν που έπαιζα μουσική», έλεγε

ο σκηνοθέτης.

Αποσπάσματα από τα βιβλία

«On Being Funny:Woody Allen and Comedy» και «Woody Allen:A biography» του Eric Lax,

«Woody Allen on Woody Allen»

του Sting Bjorkman.