Rimini Ρrotokoll «Ο Προμηθέας στην Αθήνα», το ιδανικότερο κλείσιμο για το Φεστιβάλ Αθηνών 2010, με την συγκλονιστική “παρουσία” της Κωνσταντίνας Κούνεβα . Κριτική Παρουσίαση Γιάννη Καραμπίτσου-Βίντεο artD TV

Δεν θα μπορούσε πραγματικά να υπάρξει καλύτερος τρόπος για να κλείσει το Φεστιβάλ Αθηνών 2010 από την παράσταση “Ο Προμηθέας στην Αθήνα” των ανατρεπτικών και πρωτοπόρων της διαδραστικότητας Γερμανών καλλιτεχνών  Rimini Protokoll στο Ηρώδειο. Μιας παράστασης που είχε πολλές δυνατές και συγκινητικές στιγμές.

Για μια πλήρη καταγραφή των όσων διημείφθησαν στην παράσταση χρησιμοποιήσαμε επιπρόσθετα κάποια δημοσιεύματα του Τύπου, αντλώντας όλες τις σημαντικές στιγμές που θα μπορούσαν να μας είχαν διαφύγει, ώστε να έρθετε σε επαφή με την ατμόσφαιρα και το περιεχόμενο της πολύ σημαντικής  παράστασης. Έτσι θα έχετε την ευκαιρία μαζί με το αποκλειστικό βίντεο που σας παραθέτουμε, παραγωγής του πρώτου πολιτιστικού διαδικτυακού τηλεοπτικού σταθμού στη χώρα artD TV, να αποκτήσετε μια ολοκληρωμένη άποψη για την παράσταση και να την ζωντανέψετε μπροστά σας σαν να ήσασταν εκεί.

Γιάννης Κακλέας: “Σκηνοθετώ; Όχι ρίχνω μολότοφ” συνέντευξη στην Κατερίνα Οικονομάκου (εφημερίδα του Φεστιβάλ Αθηνών) με αφορμή την παράσταση “Λυσιστράτη” Αριστοφάνη Εθνικό Θέατρο ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ 16 & 17 Ιουλίου Ώρα έναρξης 21.00

Με ποιον τρόπο μπορεί η σχέση ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα να μιλήσει σκληρά και αποκαλυπτικά για την κοινωνία; Τι σχέση έχει η απουσία του ερωτισμού με τη βία της πόλης; Και τι σχέση με τον ερωτισμό το έργο του Αριστοφάνη; Επιχειρώντας μια νέα ανάγνωση της Λυσιστράτης, ο σκηνοθέτης Γιάννης Κακλέας ανεβάζει μια παράσταση που στοχεύει να ανοίξει ξανά τη συζήτηση για την ποιητική ιδιοφυΐα του μεγάλου σατιρικού της αρχαιότητας.

Δεν χρειάζεται δικαιολο­γία για να αποφασίσει σήμερα ένας σκηνοθέ­της να ανεβάσει Λυσιστράτη – είτε σήμερα είτε οποτεδήποτε, λέει ο Κακλέας όταν θέτω το πρώτο, προβλέψιμο αλλά απολύτως εύγλωττο ερώτημα. Εί­ναι ένας συγγραφέας-παλίμψηστο, προσθέτει, και όσο περισσότερο ξύ­νεις και ψάχνεις τόσο περισσότερα βρίσκεις. Ο σκηνοθέτης, που μέσα από τις περίφημες παραστάσεις του Τεχνο-χώρου μύησε μια ολόκληρη γενιά θε­ατρόφιλων στα κόμικς και μια χούφτα από λάτρεις των κόμικς στη θεατρική εμπειρία, έχει μια ιδιαίτερη, προσω­πική αίσθηση για το περιεχόμενο και την επιδραστικότητα του χιούμορ.

«Η Λυσιστράτη είναι ένα από τα καλύ­τερα έργα του Αριστοφάνη, γραμμένο με μια εμπειρία είκοσι χρόνων πολέμου. Ο Αριστοφάνης είναι ένας συγγραφέας που εκτιμώ πολύ, και αστείος και εκρη­κτικός και σκληρός και πολτακός και ταυ­τόχρονα ουτοπιστής Και ως απόλυτο τέ­κνο μιας συγκεκριμένης δημοκρατίας είχε όλα τα θετικά και τα αρνητικά εκεί­νης της συγκεκριμένης δημοκρατίας. Πράγμα που σημαίνει ότι δικαιούται, μετά από μια καταστροφή όπου τα νιάτα της Αθήνας έχουν πεθάνει, να ονειρεύε­ται έναν καινούργιο κόσμο. Το θέμα εί­ναι, όμως, ότι ο Αριστοφάνης ανεβαίνει ακόμα και σήμερα με την ηχώ των πα­ραστάσεων του 1980, όπου υπερίσχυσε το πανηγύρι και η διάθεση να γλεντή­σουμε. Κατά τη δική μου άποψη είναι ένας συγγραφέας πολύ πιο ολοκληρω­μένος, πολύ πιο βαθύς.