Θεατρικές Παραστάσεις από την Πολωνία, Τετάρτη 15 & Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010 Αίθουσες Θέατρο στις 21:00 & Black Box στις 23:00, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν:

Τετάρτη 15/9, στις 21:00  «Caligula» του Α. Καμύ (Αιθ. Θέατρο)

Πέμπτη  16/9, στις  21:00  CCY -Witkacy, διασκευή Andrezj Dziuk (Αιθ. Θέατρο)

ενώ η μουσικοθεατρική παράσταση :

Τετάρτη 15/9 στις 23.15,  PANOPTICUM μέρος Α΄

και Πέμπτη 16/9,  στις 23.00,  PANOPTICUM μέρος Β΄

στην αίθουσα Black Box

Θεατρικές Παραστάσεις από την Πολωνία

σε συνεργασία και με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Πολωνίας στην Αθήνα

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης σε συνεργασία και με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Πολωνικής Δημοκρατίας στην Αθήνα, φιλοξενεί δύο θεατρικές και μία μουσικοχορευτική παράσταση με το Θέατρο Witkacy, την Τετάρτη 15 και την Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου, στις αίθουσές του Θέατρο & Black Box.

Με ελληνικούς υπέρτιτλους οι Πολωνοί ηθοποιοί θα παρουσιάσουν τα θεατρικά έργα:

Τιμές εισιτηρίων:

Για τις θεατρικές παραστάσεις: 15 €

Για τη μουσικοθεατρική: 10 €

Witkacy

Ο Stanislaw Ignacy Witkiewicz, ή Witkacy, γιός του St. Witkiewicz, γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου του 1885 στην Βαρσοβία. Ήταν θεατρικός συγγραφέας, ζωγράφος, φωτογράφος και φιλόσοφος, έγραψε αισθητικά δοκίμια και ιστορικο-φιλοσοφικές θεωρίες, θεατρικά έργα και νουβέλες. Το 1917 μπήκε στην υπηρεσία του τσάρου και έγινε μάρτυρας της επανάστασης στην Ρωσία.

Σύμφωνα με την άποψη του θεατρολόγου, δημοσιογράφου και εκδότη Konstanty Puzyna, η εμπειρία αυτή έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην καταστροφολογική εικόνα για τον κόσμο του Witkacy. Έβλεπε την επερχόμενη κοινωνία ως ένα σύνολο από χαρούμενα αυτόματα –ρομπότ – που δεν θα σκέφτονταν και θα χρειάζονταν ολοένα και περισσότερα ναρκωτικά ως αντίδοτο για να ξεπεράσουν τις άλυτες αντιθέσεις του 20^ου αιώνα.

Σύνδεσε την παραίτηση από την κατανόηση της ανθρώπινης ύπαρξης με μεταφυσικές κατηγορίες που έκλιναν προς την θρησκεία, την φιλοσοφία και την τέχνη.

Έζησε πολλά χρόνια στην Zakopane, που εκείνη την εποχή αποτελούσε πόλο έλξης του πολύχρωμου κύκλου διανοούμενων και καλλιτεχνών, κερδίζοντας την φήμη του πολιτιστικού κέντρου κατά την ΙΙ Πολωνική Δημοκρατία. Αυτοκτόνησε την επόμενη μέρα από την είσοδο του Σοβιετικού στρατού στην Πολωνία.

Η Ιστορία του θεάτρου Witkacy

Η ιδέα για την δημιουργία του θεάτρου Witkacy γεννήθηκε κατά την διάρκεια των σπουδών των Julia Wernio και Andrzej Dziuk στην σχολή θεάτρου της Κρακοβίας. Εκεί συνάντησαν και τους κατοπινούς συνεργάτες τους – ηθοποιούς: Dorota Ficon, Karina Krzywicka, Piotr Dabrowski, Andrzej Jesionek, Krzysztof Lakomik, Krzysztof Najbor και Piotr Sambor. Ξεκίνησαν να δουλεύουν μαζί σε πειραματικό επίπεδο. Το αποτέλεσμα ήταν η παράσταση «Πραγματιστές» του St. I. Witkiewicz. Το έργο αυτό αποτέλεσε ένα από τα βασικά επιχειρήματα για την δημιουργία ενός μόνιμου θεάτρου στην περιοχή Zakopane.

Τον Αύγουστο του 1984 οι απόφοιτοι της δραματικής σχολής της Κρακοβίας παρουσίασαν τους «Πραγματιστές» στο κοινό της Zakopane. Οι 10 παραστάσεις που έδωσαν είχαν τεράστια ανταπόκριση και συγκέντρωσαν μεγάλο ακροατήριο. Ήταν θεατές που βαριόντουσαν; που έψαχναν για την αλήθεια; που ενδιαφέρονταν;

Στην αρχή το θέατρο εγκαταστάθηκε στην περιοχή χωρίς κάποια άδεια – ο μοναδικός και ουσιαστικός λόγος ύπαρξής του ήταν η συνάντηση των ηθοποιών με το κοινό. Σύντομα όμως και χάρη στην ευγενική βοήθεια του Σωματείου των Φίλων του Θεάτρου, το γκρουπ αυτοαποκαλέστηκε «ανεξάρτητος επαγγελματικός τομέας» του ίδιου Σωματείου και απέκτησε έτσι έναν πιο μόνιμο χαρακτήρα.

Στην πραγματικότητα, η επανάσταση ενάντια στα «θεατρικά ιδρύματα» ήταν ένα από τα βασικά κίνητρα της ομάδας, που λειτουργούσε αυτόνομα και όριζε το δικό της πρωτότυπο πρόγραμμα.

Ένα από τα βασικά στοιχεία που διέπουν την θεματική και την δουλειά της ομάδας είναι η αναφορά στην πολύτιμη πολιτισμική κληρονομιά της περιοχής Zakopane που υπάρχει και είναι ζωντανή από τις πρώτες δεκαετίες του 20^ου αιώνα.

Πρωταρχικό υλικό δουλειάς του θιάσου είναι το έργο και η σκέψη του Witkacy (St. I. Witkiewicz). Δεν είναι όμως το μοναδικό. Με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, υλικό για το θίασο είναι και οι χώροι που επέλεξε για την μόνιμη εγκατάσταση του στην περιοχή. Πρόκειται για το παλιό Υδροθεραπευτήριο – Σανατόριο του Δόκτορα Chramiec χτισμένο το 1910, την λαμπρή εποχή, όταν η περιοχή ήταν πόλος έλξης καλλιτεχνών και διανοούμενων. Η δημιουργία ενός θεάτρου σε αυτό το χώρο, επέτρεψε σε αυτή την πλούσια κληρονομιά να αναγεννηθεί και να αποτελέσει το κέντρο της πολιτιστικής ζωής του τόπου. Οι εργασίες αποκατάστασης και ανακατασκευής του σανατόριου σε θεατρικό χώρο γίνονταν παράλληλα με τις πρόβες για την εναρκτήρια παράσταση του θεάτρου Witkacy. Ο νέος χώρος εγκαινιάστηκε στις 24 Φεβρουαρίου του 1985 με την παράσταση που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό: «Witkacy – Authoparody- the Crude Highlander`s and Dude Sketch, dedicated to (true?) Natives of Zakopane». Η ημερομηνία αυτή συνέπεσε ακριβώς με τα 100^α γενέθλια από την ημέρα γέννησης του συγγραφέα. Από αυτό το σημείο και έπειτα ο St.I.Witkiewicz θεωρήθηκε πάτρωνας του νέου θεάτρου στην Zakopane.

Η «Αυτοπαρωδία» αποτέλεσε ένα κοινωνικό γεγονός. Οι θεατές δεν ήταν απλά καλεσμένοι σε μια παράσταση. Ήταν ταυτόχρονα και επισκέπτες του νέου θεάτρου. Και για τους δυο αυτούς λόγους ο θίασος τους επεφύλαξε μια ιδιαίτερη υποδοχή, που έδωσε τελικά στο σχήμα τη φήμη ενός μοναδικού και ιδιαίτερου χώρου. Η αποδοχή του κοινού ήταν ζήτημα πρωταρχικής σημασίας. Οι θεατές ήταν οι επιθυμητοί επισκέπτες και όχι ανεπιθύμητοι εισβολείς μέσα στην καλλιτεχνική πράξη.

Από την αρχή της δημιουργίας και ύπαρξης του θεάτρου St.I.Witkiewicz, ο χώρος αποτελεί «καταφύγιο» για το κοινό, έναν τόπο οργανικό και ζωντανό όπου οι άνθρωποι μπορούν να συναντιούνται μεταξύ τους και να συνυπάρχουν με την τέχνη. Σε μια εποχή που δεσπόζουν η τεχνολογία, η μηχανοποιημένη και υλική ύπαρξη, η ασχήμια και η λήθη, η προσοχή σε ότι είναι όμορφο και άδολο αποτελεί διαμαρτυρία. Η ζωή ακολουθεί τους δικούς της ρυθμούς που ορίζονται από την αρχή του καλοκαιριού, τις χειμωνιάτικες περιόδους, την πρώτη νύχτα, το «Carnival at Witkacy`s» ή τα «γενέθλια» του θεάτρου τον Φεβρουάριο. Κατά τη διάρκεια αυτών των ιδιαίτερων περιόδων συγκεντρώνονται στο θέατρο πολλοί διακεκριμένοι καλλιτέχνες και θεωρητικοί από διαφορετικά πεδία της τέχνης. Επίσης παρουσιάζονται πολλά μονόπρακτα έργα που εμπλουτίζουν το ρεπερτόριο του θεάτρου.

Πολλαπλές παρουσιάσεις, όπου διασταυρώνονται μεταξύ τους εντελώς διαφορετικές καλλιτεχνικές πρακτικές και πεδία της τέχνης, δίνουν έναυσμα για δημιουργική σκέψη πάνω στην υποκριτική και το θέατρο.

Το θέατρο St.I.Witkiewicz θεωρεί ότι έχει χρέος απέναντι στο κοινό να δημιουργήσει ένα νέο καλλιτεχνικό μοντέλο που πυροδοτεί την επικοινωνία και την δυνατότητα διαλόγου. Ακολουθώντας αυτή την πορεία σε συνεργασία με το Καλλιτεχνικό Ίδρυμα Tatra, που ιδρύθηκε το 1990, το θέατρο έχει σαν στόχο να αποκαταστήσει την περιοχή Zakopane ως ένα από τα πιο δημιουργικά κέντρα καλλιτεχνικής και πνευματικής ζωής στην Πολωνία και να ξαναδώσει στην περιοχή την φήμη που είχε την εποχή του St.Witkiewicz και του γιού του, Witkacy.

Τα έργα και οι παραστάσεις

«CCY-WITKACY Θηριοτρoφείο» Βασισμένο στα νεανικά έργα του Witkacy: «Θηριοτροφείο ή Φάρσα του Ελέφαντα», «Οικογενειακές κωμωδίες», «Θαρραλέα Πριγκίπισσα», «Οι Κατσαρίδες» και «Φτωχό Αγόρι»

Διασκευή και σκηνοθεσία – ANDRZEJ DZIUK

Μουσική – Włodzimierz Kiniorski Σκηνογραφία – Rafał Zawistowski Χορογραφία – Anita Podkowa-Brańka

Βοηθός σκηνοθέτη – Dorota Ficoń, Krzysztof Najbor Βοηθός σκηνογράφου – Jolanta Solska Παίζουν οι ηθοποιοί: ALICJA DĄBROWSKA DOROTA FICOŃ ŁUKASZ CHOJĘTA KRZYSZTOF ŁAKOMIK KRZYSZTOF NAJBOR DOMINIK PIEJKO Πρεμιέρα: 5 Δεκεμβρίου 2009. Η παράσταση χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και Εθνικής Κληρονομιάς της Πολωνίας.

Σημειώνει ο διασκευαστής και σκηνοθέτης της παράστασης ANDRZEJ DZIUK: Πρόκειται για ένα θεατρικό δρώμενο που αναφέρεται ταυτόχρονα στις επετείους από την γέννησή του και τον θάνατό του Witkacy (1885 – 18.09.1939). Τα νεανικά, σχεδόν παιδικά κείμενα του Witkacy (χρονολογημένα από το 1893) αποτέλεσαν αφορμή για ένα θεατρικό παιχνίδι (θεατρική δημιουργία, συζήτηση). Αυτά τα πρωτόλεια έργα του Witkacy αποτέλεσαν επίσης την αφορμή για να αναδειχθεί η διαδικασία δημιουργίας της εκφραστικής ή προφητικής -όπως θεωρούν μερικοί-, φαντασίας του συγγραφέα του «Ανώνυμου έργου». Ή μήπως της παθολογικής προσωπικότητας, της μελλοντικής ιδιοφυίας;  Μιας προσωπικότητας που διαμορφώθηκε με μεγάλη ελευθερία από τους «τρομερούς εκπαιδευτές» του;

Καλιγούλας του Αλμπέρτ Καμύ, από το Witkacy

Μετάφραση Wojciech Natanson

Σκηνοθεσία Andrzej Dziuk Μουσική Τomasz Stańsko

Σκηνογραφία Jerzy Skarżyński

Ηθοποιοί

Krzysztof Łakomik Καλιγούλας

Joanna Banasik – Καιζωνία Jacek Zięba–Jasiński – Ελικών Marek Wrona – ο νεαρός Σκυπίων Krzysztof Wnuk – Χεραίας Katarzyna Pietrzk – Σύζυγος

Επίσης παίζουν οι:

Andrzej Bienias, Bartłomiej Chowaniec, Krzysztof Najbor, Maciej Skuratowicz (φιλοξενούμενος ηθοποιός)

Μετά τον θάνατο της αγαπημένης του αδερφής – συζύγου Δρουσίλα, ο Καλιγούλας εξαφανίζεται για 3 μέρες. Επιστρέφοντας είναι εντελώς αλλαγμένος. Η προσωπική τραγωδία που βίωσε τον έκανε να συνειδητοποιήσει το παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης, το αναπόφευκτο του θανάτου και το γεγονός ότι ο θάνατος, ο πόνος και κάθε «συνηθισμένη» ανθρώπινη εμπειρία δεν είναι ικανή να αναπληρώσει το κενό που νιώθει. Θέλει να καταστρέψει τα πάντα γύρω του, να βυθίσει στο αίμα τα ανθρώπινα όνειρα, να διαλύσει τον προβλέψιμο κόσμο που τον περιβάλει, να σκοτώσει τις αξίες που οι άνθρωποι θεωρούν σημαντικές, να βιάσει τη δικαιοσύνη. Όμως αυτή η μεταφυσική πείνα δεν ικανοποιείται.

Panopticum, του Julian Tuwim, από το Witkacy

Διασκευή και σκηνοθεσία: Andrzej Dziuk Μουσική: Jerzy Chruściński Σκηνικά- κοστούμια: Rafał Zawistowski Χορογραφίες: Grzegorz Suski Βοηθός Σκηνοθέτη: Marzena Garbowska

Βοηθός Σκηνογράφου: Anna Wittich–Wrona

Ηθοποιοί Joanna Banasik Dorota Ficoń Jaga Siemaszko Krzysztof Najbor Krzysztof Wnuk Jacek Zięba-Jasiński

Ενορχηστρώσεις και εκτέλεση μουσικής MAX KLEZMER BAND

Μουσικοί: Jacek Hołubowski Max Kowalski Łukasz Sierosławski Piotr Skupniewicz Bartłomiej Szczepański Πρόκειται για μια παράσταση βασισμένη σε κείμενα καθώς και σε μουσικά και χορευτικά έργα του Julian Tuwim, ενός από τους μεγάλους Πολωνούς ποιητές. Ένα μουσικό θέαμα με πανέμορφη λυρική ποίηση, ποιήματα γεμάτα αγάπη για τη ζωή και τον κόσμο, σατυρικά έργα, κοινωνικά ποιήματα και παρωδίες. Ο λόγος είναι δουλεμένος δεξιοτεχνικά, ενώ η ρομαντική μουσική του Jerzy Chruscinski παρουσιάζεται με μοναδικό τρόπο από την ορχήστρα Max Klezmer στήνοντας μια ασυνήθιστη ατμόσφαιρα που εξασφαλίζει μοναδικές στιγμές για το κοινό.

Το Panopticum είναι μια συλλογή παράδοξων και αλλόκοτων εικόνων (curiosities) – περίεργοι χαρακτήρες ηρώων εμπνευσμένοι από έναν ποιητή. Η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα των παλιών αυλών, τα μικρά οικοδομικά τετράγωνα και τα προπολεμικά καφέ με τους μόνιμους επισκέπτες τους ζωντανεύουν κατά την διάρκεια του έργου.

Εισιτήρια προπωλούνται στα ταμεία του Ιδρύματος (Πειραιώς 206, Ταύρος) Δευ-Παρ 11:00 – 13:00 και τα απογεύματα μία ώρα πριν την παράσταση Αγορά με πιστωτική κάρτα: 210 3418579, Δευ-Παρ 11:00 – 13:00 και στην Iστοσελίδα του Ιδρύματος www.mcf.gr

Εισιτήρια προπωλούνται και στα PUBLIC: – Συντάγματος, Καραγεώργη Σερβίας 1, Πλ. Συντάγματος, Αθήνα

Τηλ. 210 324 6210 begin_of_the_skype_highlighting, 210 324 6210 end_of_the_skype_highlighting – Πειραιά, Γρηγορίου Λαμπράκη 152-154, Πειραιάς

Τηλ. 210 412 6400 begin_of_the_skype_highlighting,  210 412 6400 end_of_the_skype_highlighting Ωράριο λειτουργίας PUBLIC: Σάββατο, 09:00 – 20:00 Καθημερινές, 09:00 – 21:00

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα 117 78, τηλ. 210 3418 550, φαξ. 210 3418 570

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο : info@mcf.gr Ιστοσελίδα: http://www.mcf.gr

Υποστηρικτές Ιδρύματος Μ. Κακογιάννης

Konstantinos

Christian Dior

Playground Productions

Χορηγοί Επικοινωνίας Ιδρύματος Μ. Κακογιάννης

Ως 3

ελculture.gr

www.kidsquide.gr Παιδί & Πολιτισμός

****