16o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας–Νύχτες Πρεμιέρας Conn-X, 15-26 Σεπτεμβρίου 2010: Πρόγραμμα Προβολών

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

ΑΤΤΙΚΟΝ

18:00 EN FAMILIE / ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ (Δανία, 100′)

Σκηνοθεσία: Περνίλ Φίσερ Κρίστενσεν

Η Ντίτε ετοιμάζεται να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη για τη δουλειά των ονείρων της όταν ο πατέρας της αρρωσταίνει και την υποχρεώνει να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση. Η σκηνοθέτις του «En Soap» (βραβείο σεναρίου στην Αθήνα το 2006) αιχμαλωτίζει την αρχετυπική μάχη μεταξύ ονείρων και καθήκοντος. Βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ Βερολίνου.

20:00 ZONA SUR / ΝΟΤΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ (Βολιβία, 109′)

Σκηνοθεσία: Χουάν Κάρλος Βαλδίβια

Ο ταξικός πόλεμος ζει και βασιλεύει στην πρωτεύουσα της Βολιβίας, όπου πλούσιοι και φτωχοί διακρίνονται ακόμη και χωροταξικά. Η συναρπαστική πτώση μιας μεγαλοαστικής οικογένειας από τη Νότια Περιοχή μπαίνει στο επίκεντρο αυτής της ευφυούς σπουδής. Βραβεία Σκηνοθεσίας και Σεναρίου στο Φεστιβάλ Σάντανς.

22:30 WHEN YOU’ RE STRANGE (ΗΠΑ, 84′)

Σκηνοθεσία: Τομ ΝτιΤσίλο

Aυτό το ντοκιμαντέρ για τη θρυλική μπάντα των Doors περιλαμβάνει ακόμη και μια ακυκλοφόρητη ταινία μικρού μήκους με πρωταγωνιστή τον Τζιμ Μόρισον. Μέσα από άγνωστα πλάνα συναυλιών, συνεντεύξεων και την αφήγηση του Τζόνι Ντεπ, μαθαίνουμε ακόμα και την τελευταία λέξη του Μόρισον πριν πεθάνει. Αν, βέβαια, έχει πεθάνει.

ATTENBERG- ΜΕ ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ- του Ιάκωβου Γωγάκη ΑΠΟ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ

Σκηνοθέτης: Αθηνα-Ραχήλ Τσαγκάρη

Με τους Αριάν Λαμπέντ, Βαγγέλη Μουρίκη, Ευαγγελία Ράντου, Γιώργο Λάνθιμο

Μπορώ να στοιχηματίσω πως το όνομα της Αθηνά Τσαγκάρη θα μας απασχολήσει έντονα τα επόμενα χρόνια. Δεν είναι μόνο η επιρροή  που άσκησε στο Γιώργο Λάνθιμο, για τον αμφιλεγόμενο «Κυνόδοντά» του, είναι πολύ περισσότερο η σκηνοθετική της κατάρτιση, ο προβληματισμός της  για κοινωνικά φαινόμενα όπως είναι η ατομική ηθική, οι οικογενειακές σχέσεις, το κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο είμαστε υποχρεωμένοι να συμμετέχουμε ενεργά ή η επιλογή της απομόνωσης.

Στο Attenberg η Τσαγκάρη “ αγγίζει” αυτά τα ζητήματα  και βάζει στο προσκήνιο την 23 χρόνη Μαρίνα που ζει σε ένα ερημικό μέρος της Ελλάδος με τον πατέρα της και με την φίλη της.

Είναι ιδιόρρυθμη, είναι μια μυστήρια και ασυνήθιστη παρουσία. Δεν απεχθάνεται το ανθρώπινο είδος, απλά είναι τόσο έντονη η μοναξιά της, που κλείστηκε στο μικρόκοσμό της. Να βλέπει με τον πατέρα της την ίδια εκπομπή, να ακούει παθιασμένα το ίδιο μουσικό συγκρότημα, να συναναστρέφεται με την Μπέλλα ενώ είναι εντελώς διαφορετικές.

Η απώλεια της μητέρας της έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση  της προσωπικότητας της. Σε μια αποστροφή του λόγου της λέει “ δεν είμαι μαμόθρεφτη, γιατί δεν έχω μαμά”.

Η Μαρίνα είναι φαινομενικά σκληρή, αλλά ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει ευάλωτη. Είναι ένα δυστυχισμένο άτομο που έκτισε εύθραυστους “ πύργους” εσωτερικής ασφάλειας.  Ενώ ο «Κυνόδοντας» κατά την γνώμη μου αποτύπωνε μια ακραία εκδοχή της » σύγχρονης » ελληνικής οικογένειας, είχε ένα πολύ ισχυρό  στοιχείο. Έλεγε εν ολίγοις, ότι η διατήρηση ενός όμοιου συστήματος συμπεριφοράς των μελών μιας οικογένειας,προκαλεί αναπόφευκτά δυσλειτουργία.

Το Attenberg δε στοχεύει στον έντονο κοινωνικό προβληματισμό. Παρακολουθούμε την ηρωίδα στις προσωπικές της αναζητήσεις γύρω από το φλερτ, και τον έρωτα, ενώ παράλληλα εξελίσσονται και κάποια άλλα ζητήματα που αφορούν την υγεία του πατέρα της.

16ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας Conn-x: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ 7-9-2010 (BINTEO artD TV, διάρκεια: 14:57΄)

Πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία η καθιερωμένη Συνέντευξη Τύπου για το 16ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας Conn-x. Στο πάνελ βρέθηκαν ο κ. Αγγελος Μοσχονάς, Πρόεδρος του Πολιτισμικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων, ο κ. Πέτρος Αντωνιάδης Γενικός Διευθυντής του Φεστιβάλ, και ο κ. Ορέστης Ανδρεαδάκης, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ.

ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ, επίδοξοι δολοφόνοι του μοναδικού δημόσιου πολιτιστικού οπτικοακουστικού αρχείου (του Γιάννη Καραμπίτσου)

2 από τα βίντεο που αγκάλιασε ο κόσμος και οι καλλιτέχνες ελπίζω, που απειλούνται με εξολόθρευση από τον φορέα που ευθύνεται για την γέννησή τους και θα έπρεπε θεωρητικά να τα αγαπά πολύ περισσότερο από εμάς.

Έμαθαν με υποτακτικούς, έμαθαν με λακέδες. Δεν έχουν συνηθίσει με ανθρώπους υπερήφανους, που δεν κατεβάζουν το βλέμμα “γλείφοντας” αδιακρίτως όπου βρεθούν, που έχουν μάθει να διεκδικούν για τον ατομικό και συλλογικό εαυτό τους οράματα και ιδανικά, μια καθημερινή έντονη γεμάτη πάθος και δημιουργική περιπέτεια ζωή.   Η ίδια πάντα ιστορία της αντίδρασης και του κομφορμισμού, της συντήρησης και της ανοχής και επικύρωσή της από τον κόσμο, ακόμα δυστυχώς και από το μεγαλύτερο μέρος  του “καλλιεργημένου”, “συνειδητοποιημένου” και “πολιτικοποιημένου” κόσμου. Με πληγώνουν αυτά τα εισαγωγικά, λυπάμαι που κάθε ανιδιοτελή, όμορφη, συγκινητική, μεγαλόψυχη στιγμή, οι σκατιάδες αυτού του κόσμου οχυρωμένοι πίσω από την αυταρχική και ουσιαστικά φασιστική νοοτροπία και εξουσία τους και χωρίς αντίδραση καμία και από κανέναν τις καταστρέφουν, τις ξεριζώνουν από την ψυχή μας, τις εξορίζουν.

Τώρα έβαλαν στόχο τα βίντεό μας που είναι βίντεό σας αφού υπάρχουν γιατί εσείς ουσιαστικά τα ζητήσατε, τα είχατε ανάγκη,  ότι πιο καλύτερο, ότι πιο όμορφο, ότι πιο πρωτοποριακό αλλά και ανιδιοτελές γέννησε η ηλεκτρονική δημοσιογραφία των τελευταίων χρόνων στη χώρα μας και ας πικράνω μερικούς που θα βιαστούν να χαρακτηρίσουν τα λόγια μου υπερφίαλα και ματαιόδοξα και που όμως ήδη προσπαθούν να μας μιμηθούν, κάτι απολύτως φυσικό και θεμιτό εννοείται.

“Σινεμά για το Περιβάλλον” διήμερο αφιέρωμα που διοργανώνει το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης σε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρόδου – Ecofilms την Τρίτη 14 και την Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου, στις 9:00 μ.μ.

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης προχωρά σε μία ακόμη συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρόδου – Ecofilms και την Καλλιτεχνική του Διευθύντρια, σκηνοθέτιδα Λουκία Ρικάκη και διοργανώνει την Τρίτη 14 και την Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου, στις 9:00 μ.μ., διήμερο αφιερωμένο στο Περιβάλλον. Θα προβληθούν σειρά ταινιών μικρού μήκους οι οποίες όπως επισημαίνει η Λουκία Ρικάκη « έχουν φιλοξενηθεί στο Ecofilms της Ρόδου και αποτελούν τις προτάσεις ανεξάρτητων δημιουργών οι οποίοι φωτίζουν τη θετική πλευρά της ζωής, προτείνουν δημιουργικές λύσεις απεμπλοκής μας από την κρίση και υπογραμμίζουν τις πιο σημαντικές αξίες της ύπαρξής μας». Ταινίες που καταθέτουν την αγωνία των δημιουργών τους για το μέλλον του πλανήτη αλλά και των ανθρώπινων σχέσεων και τα θέματά τους καλύπτουν ένα πλατύ πεδίο οικολογικών και κοινωνικών προβλημάτων.

Θα προβληθούν οι ταινίες:

• «Η Τρομερή Καταιγίδα Άνθρωπος», Άγγελος Σπάρταλης (10’)
• «Αριστερά Δεξιά», Σταύρος Ράπτης (14’)
• «Forget Maldolor», Συμεών Καραχαβριηλίδης (6’)
• «Το Βλέμμα του Ζώου», Άγγελος Πανάγου (80’)
• «Κυψέλη», Πουλίδης (29’)
• «Ο Άλτης και ο Πεπονόκηπος», Νανά Λούκου (15’)

«etsi για το Περιβάλλον», Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα 117 78, τηλ. 210 3418 550, φαξ. 210 3418 570 Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο : info@mcf.gr Ιστοσελίδα: www.mcf.gr Διάρκεια: 9 Σεπτεμβρίου – 10 Οκτωβρίου 2010 Ωράριο Έκθεσης: 18:00 – 22:00 Είσοδος Ελεύθερη

Μια διπλή έκθεση που χρησιμοποιεί και ολογραφικές εφαρμογές,

αποτιμά το περιβαλλοντικό της ισοδύναμο σε 1000 δέντρα και γιορτάζει τη μοναδικότητα του καθενός μας να είναι και να προσφέρει

Δημιουργικότητα, απλότητα, ενότητα.

Το etsi είναι μια πλατφόρμα επικοινωνίαςπου συντελεί στην πολυ-πολιτισμική αλληλεπίδραση.

Ένας ανοικτός διάλογος με ουσιαστική συμμετοχή μέσα από την καθημερινότητα και τον τρόπο ζωής μας.

Το etsi γιορτάζει τη μοναδικότητα του καθενός μας να είναι και να προσφέρει.

etsi γιατί είμαστε όλοι ένα

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης υιοθετώντας το etsi της Ροδάνθης Σεντούκα, εγκαινιάζει την Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου, στις 21:00, μία πρωτότυπη έκθεση με τίτλο “etsi για το Περιβάλλον” με έργα της εικαστικής καλλιτέχνου και δημιουργού του εμβλήματος των Ολυμπιακών Αγώνων ΑΘΗΝΑ 2004 Ροδάνθης Σεντούκα και με τη συμμετοχή του εικαστικού καλλιτέχνη Harry Lambert, της designer Vasilia και της κεραμίστριας Χριστίνας Μόραλη. Ολογραφικές εφαρμογές: Kay & Gee.

Διάρκεια έκθεσης: 9 Σεπτεμβρίου – 10 Οκτωβρίου 2010

Η έκθεση περιλαμβάνει έργα ζωγραφικής, σχέδια και χειροποίητα χρηστικά αντικείμενα από ανακυκλωμένα φιλικά προς το περιβάλλον υλικά, τα οποία εκτός από τη φυσική έκθεσή τους, θα προβάλλονται τόσο σε οθόνες όσο και σε τρισδιάστατα αιωρούμενα στο χώρο ολογράμματα.

2ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κω για θέματα Υγείας: Μεγάλες στιγμές-Μεγάλο Φεστιβάλ, μετά τον “κύκλο των ηλιθίων”, μόνη μας ελπίδα ο “κύκλος των ιδιοφυών αγαπουλινιών” του Γιάννη Καραμπίτσου

φωτογραφίες: Βάσιας Αναγνωστοπούλου

Το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ για θέματα Υγείας της Κω έχει μόλις τελειώσει, τώρα όμως αρχίζουν όλα. Γυρίσαμε από την Κω πλήρεις, γεμάτοι με όλα εκείνα τα συναισθήματα που έχει ανάγκη ο άνθρωπος για να ζήσει, να δημιουργήσει, να αγαπήσει. Το Φεστιβάλ για τα θέματα υγείας δεν ήταν ένα ειδικό φεστιβάλ, ιδιότροπο και λίγο δύστροπο όπως θα ανέμενε ενδεχόμενα ένας θεατής του κινηματογράφου απλός ή “ψαγμένος”, “μέσος” ή “επιθετικός”. Ένα Φεστιβάλ με θέματα όχι ευχάριστα και μάλιστα ντοκιμαντέρ. Και σε αυτό το φεστιβάλ δεν αποφύγαμε την άποψη, η ταινία σου έχει τα φόντα να γίνει κανονική ταινία μεγάλου μήκους και να χρηματοδοτηθεί από τις μεγάλες αμερικανικές εταιρίες. Ξεκινάμε από αυτό. Υπάρχουν οι ταινίες μυθοπλασίας, οι ταινίες ντοκιμαντέρ και οι πειραματικές ή πρωτοποριακές. Όλες ταινίες είναι και δεν υπόκεινται σε αξιολογική κρίση εξαιτίας του είδους στο οποίο ανήκουν, άσχετα αν αλλιώς συμβαίνει στην πράξη , αφού άλλη άποψη έχει η βιομηχανία του  κινηματογράφου που την περνάει και σαν αντίληψη του πλατιού κοινού. Μεγάλη ταινία μπορεί να είναι (και ήταν η συγκεκριμένη Horse Boy) χωρίς (και μη σώσει, αστειεύομαι! αφού ακούσαμε από τον ίδιο το δημιουργό της το νέο ότι ήδη αγόρασε τα πνευματικά δικαιώματα κάποια μεγάλη αμερικανική κιν/φική εταιρία) να χρειάζεται να γίνει ταινία μυθοπλασίας από το Χόλιγουντ  που θα επιχειρήσει για άλλη μια φορά να μας οδηγήσει στην εύκολη συγκίνηση, όταν έχουμε μπροστά στα μάτια μας και εισάγει μέσα στην ψυχή μας την αυθεντική  και απείρως γοητευτικότερη συγκίνηση.

Ας το δούμε διεξοδικότερα αυτό. Αυθεντική συγκίνηση γιατί οι ιστορίες που βλέπουμε είναι αληθινές και προσεγγισμένες με τη γραφή του ντοκιμαντέρ και δεν βασίζονται σε αληθινές ιστορίες προσεγγισμένες με τη γραφή της μυθοπλασίας ;