Το σχέδιο νόμου συνταγμένο από αόρατες και παρασκηνιακές δυνάμεις που υπηρετούν και κυκλώνουν τον αφελή Υπουργό Πολιτισμού, διαχειρίζεται με εγκληματική αδεξιότητα ουσιώδη θέματα που αφορούν αυτή καθαυτή την επιβίωση του κινηματογράφου.
Είναι φανερό πως οι συντάκτες των εφημερίδων και της τηλεόρασης που ασχολήθηκαν με το θέμα, είχαν πλήρη άγνοια του σχεδίου νόμου, που πέρα από κάθε λογική διαγράφει ουσιαστικά το πνευματικό μέρος της κινηματογραφικής γλώσσας, ευνοώντας μέχρι σκανδάλου τους διαχειριστές και κάπηλους του κινηματογράφου, καταδικάζοντας τους πραγματικούς δημιουργούς στον ταπεινωτικό ρόλο του ικέτη.
Η πρώτη δημόσια αντίδραση και μάλιστα θετική, στον προτεινόμενο νόμο Γερουλάνου, ήρθε από το ΔΣ της Ένωσης Σκηνοθετών – Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου.
«Η αναπτυξιακή κατεύθυνση όπως διατυπώνεται στο νομοσχέδιο,« λέει σε ανακοίνωσή της η ΕΣΠΕΚ, « δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον για τον Ελληνικό Κινηματογράφο, που τα τελευταία χρόνια παρ’Α όλες τις δυσκολίες και χάρη στις προσπάθειες των ενεργών κινηματογραφιστών, έχει καταλάβει σημαντική θέση στην Ευρωπαϊκή Κινηματογραφία. Η ανακατανομή των πόρων που προορίζονταν για τον κινηματογράφο,ο περιορισμός της σπατάλης σε αντιπαραγωγικές διαδικασίες,η ενίσχυση της ανεξάρτητης παραγωγής, η ενεργοποίηση της υποχρέωσης των τηλεοπτικών σταθμών για την απόδοση, του 1,5%, εξασφαλίζουν τον απογαλακτισμό των δημιουργών από τον κρατικό εναγκαλισμό και τα συντεχνιακά συμφέροντα, χωρίς όμως να απεμπολείται η ευθύνη της πολιτείας για την ενίσχυση της Κινηματογραφικής Τέχνης. Συνέχεια
