Επιστολή της κ. Αναστασίας Βαρέλη στην Ελευθεροτυπία για το άρθρο του Γιάννη Σβώλου “Γκαζώνοντας με την όπισθεν!” σχετικά με τον “Κουρέα της Σεβίλλης”

Αυτή την επιστολή λάβαμε από την κ. Αναστασία Βαρέλη σκηνοθέτρια της παράστασης της Εθνικής Λυρικής Σκηνής “Ο Κουρέας της Σεβίλλης”  με την οποία τοποθετείται στο άρθρο της Ελευθεροτυπίας του Γιάννη Σβώλου “Γκαζώνοντας με την όπισθεν!” .

Προς: elef@enet.gr

Θέμα: Άρθρο του κ. Σβώλου «Ε» – 8.2.11: Ρουθ Μπέργκχαους – «Κουρέας της Σεβίλλης» Βερολίνο από το 1968 «μια σκηνοθεσία αγέραστη, χωρίς μετωπικές χωροθετήσεις»

Αξιότιμε κύριε Παναγόπουλε,
Αξιότιμε κύριε Πολυμίλη,

Διάβασα με ενδιαφέρον το σημερινό άρθρο («Ε» – 8.2.11, σ.25) του κ. Σβώλου  για το ανέβασμα της νέας παραγωγής του «Κουρέα της Σεβίλλης’ στη Λυρική  Σκηνή .

Για να αποκτήσετε και προσωπικά μια εικόνα της «αγέραστης και επιτυχημένης», «χωρίς μετωπικές χωροθετήσεις» σκηνοθεσίας της κ. Mπέργκχαους, που εξυμνεί ο  κ. Σβώλος στην απορριπτική για την παραγωγή μας κριτική του, ιδού η άρια του  Φίγκαρο από την περίπου 300η παράσταση της αναφερθείσας παραγωγής του 1968  στο Bερολίνο για να την συγκρίνετε με αυτό είδατε τις περασμένες ημέρες στη  σκηνή μας. Επίσης για την ίδια σύγκριση και με ιδιαίτερη χαρά μου σας  παραθέτω και τις αντίστοιχες εικόνες από την παραγωγή μας, τις οποίες ο κ.  Σβώλος απέρριψε καθ’ ολοκληρίαν!

Η Φωτεινή Δάρρα τραγουδά τον Έρωτα ‘Μια νύχτα μόνο’ στο Μέγαρο Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011, 8.30 μ.μ.

Η Φωτεινή Δάρρα

τραγουδά τον Έρωτα

‘Μια νύχτα μόνο’

στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου, 8.30

Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης

Η Φωτεινή Δάρρα, από τις σημαντικότερες ερμηνεύτριες της νέας γενιάς, αγαπά ιδιαίτερα να προσεγγίζει το άβατο σπουδαίων τραγουδιών άλλων εποχών, δημοφιλών όσο και δύσκολων τεχνικά, τα οποία «ξανασυστήνει» με σύγχρονο τρόπο στο νεότερο κοινό, χωρίς ταμπού αλλά πάντα με σεβασμό. Πρόσφατα μάλιστα, κυκλοφόρησε δύο επιτυχημένα προσωπικά cdς στα οποία περιλαμβάνονται ερωτικά τραγούδια από την έντεχνη σκηνή του ’60 και του ’70, πολλά απ’τα οποία παρουσιάζει στο Μέγαρο, στο πλαίσιο ενός ξεχωριστού ρεσιτάλ τραγουδιού με τίτλο «Μια νύχτα μόνο».

Δημήτρης Λάγιος Κύκλος Ελληνικό Τραγούδι | 22 Φεβρουαρίου 2011, 20:30/ Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Κύκλος Ελληνικό Τραγούδι / Ο Άγνωστος Ελληνισμός

Δημήτρης Λάγιος

22 Φεβρουαρίου 2011

Αφιέρωμα στον Ζακυνθινό μουσικοσυνθέτη

Το αφιέρωμα στον μουσικοσυνθέτη Δημήτρη Λάγιο (1952-1991) αποτελεί την τρίτη δράση του Κύκλου για το Ελληνικό Τραγούδι, που παρουσιάζεται την Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011 στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση.

Στο πλαίσιο των δράσεων του Κύκλου για το Ελληνικό Τραγούδι, με στόχο την ανάδειξη αριστουργηματικών και παραμελημένων έργων του ελληνικού τραγουδιού, η τρίτη συναυλία για τον Άγνωστο Ελληνισμό εστιάζει σε ένα συνθέτη που έφυγε πολύ πρόωρα από τη ζωή, μόλις σε ηλικία 38 ετών. Ο Ζακυνθινός μουσικός και συνθέτης Δημήτρης Λάγιος άφησε πίσω του ένα πλούσιο και μεγάλου εύρους έργο, συνθετικό, ποιητικό, εκπαιδευτικό και κοινωνικό. Σε αυτή τη συναυλία θα παρουσιαστούν έργα του σε πρώτη πανελλαδική εκτέλεση, τα οποία θα πλαισιώνουν μεγάλες στιγμές από το συνθετικό του corpus.

Georg Benda: Μήδεια | Joseph Haydn, Καμεράτα με όργανα εποχής, 20 – 21 Φεβρουαρίου 2011, 20:30, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Η Καμεράτα με όργανα εποχής

Georg Benda: Μήδεια | Joseph Haydn

20 – 21 Φεβρουαρίου 2011, 20:30 Κεντρική Σκηνή

«Παρακολούθησα με τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση δυο παραστάσεις της Μήδειας του Μπέντα. Τίποτα έως τώρα δεν με έχει εντυπωσιάσει περισσότερο! Η συνεύρεση της πρόζας και της μουσικής δίνουν το ωραιότερο αποτέλεσμα. Ο Μπέντα έχει συνθέσει άλλο ένα “μελόδραμα”, την Αριάδνη στη Νάξο, και τα δύο πραγματικά αξιοθαύμαστα. Αγαπώ τα δύο αυτά έργα τόσο πολύ, ώστε τα έχω πάντα μαζί μου.

9ο Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου 16-19 Φεβρουαρίου 2011: Πλήρες Πρόγραμμα+trailer

ΤΕΤΑΡΤΗ 16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

16.00-18.00ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΛΑΚΗ ΚΟΜΝΗΝΟ / ΤΑΓΚΟ 2001 (TANGO OF PERVERSION)

Σκηνοθεσία: Κώστας Καραγιάννης Σενάριο: Λάζαρoς Μοντανάρης Ηθοποιοί: Λάκης Κομνηνός, Βαγγέλης Βουλγαρίδης, Έρικα Ραφαέλ, Ντόροθυ Μουρ, Γιώργος Μοσχίδης και Δημήτρης ΜπισλάνηςΈτος: 1973 Διάρκεια: 93’

Από τις πιο “μυστήριες” ταινίες του Κώστα Καραγιάννη, το “ΤΑΓΚΟ 2001” είναι μιά άρρωστη ρομαντική ταινία με νοσηρή αστυνομική τροπή και διάχυτο ερωτισμό.

[VIDEO 50:56 ] ΡΟΜΕΝ ΓΚΟΥΠΙΛ: Ευτυχώς που είναι Γάλλος ή ο Γκουπίλ στο Γαλλικό Ινστιτούτο συζητάει για την νέα του ταινία “Ψηλά τα Χέρια”

Τα masterclass του Goupil ήταν ενδεχόμενα πολλά. Παρόλα αυτά ένα masterclass για να έχει επιτυχία εμπλέκονται οι εξής παράγοντες όσον αφορά την διάδοσή του: Ο καλών τον καλλιτέχνη  φορέας , ο φιλοξενών  φορέας το masterclass και ο κύκλος του (αν έχει και αν έχει , αν θα τον κινητοποιήσει) , ο φιλοξενών χώρος το masterclass. Τέλος ο Τύπος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση κάποια πανεπιστήμια, οι καθηγητές και οι μαθητές τους. Επίσης οι μαθητές και καθηγητές των σχολών κινηματογράφου. Οι κινηματογραφόφιλοι (πρόσφατα δημόσια υπερασπίστηκα δυναμικά την ύπαρξή τους, υπάρχουν πραγματικά όμως;). Επίσης οι καλλιτέχνες και όχι μόνο του κινηματογράφου.
Η εταιρία διανομής της ταινίας «Ψηλά τα Χέρια»  δεν ξέρουμε αν μπόρεσε να κάνει όλα όσα έπρεπε για να διαδοθούν τα masterclass (ενδεχόμενα και να τα έκανε), αλλά σίγουρα «ευθύνεται» για τον ερχομό του Γκουπίλ για πρώτη φορά στην Ελλάδα και αυτό μόνο ως θετικό μπορεί να εκληφθεί.

ΦΑΝΤΟ ΚΑΙ ΛΙΣ του Fernando Arrabal σε σκηνοθεσία Βασίλη Χριστοφιλάκη – Θέατρο ΡΟΕΣ “Το παράλογο ως συνθήκη επιβίωσης” κριτική της Νίκης Πρασσά

Το έργο του λατινοαμερικάνου συγγραφέα, γαλουχημένου στην Ισπανία και εγκατεστημένου πλέον στο Παρίσι, Fernando Arrabal, δεν θα το γνώριζα αν από την εφηβεία μου δεν εντρυφούσα στις κινηματογραφικές εποποιίες του Φελίνι και του Γιοντορόφσκι. Το Σατυρικόν του πρώτου με οδήγησε στα Άγια Βουνά και τους Τυφλοπόντικες του δεύτερου, με τις σουρεαλιστικές σκηνές βατράχων, εντόμων κι ερπετών να παγιδεύουν τις διανοητικές λειτουργίες των εγκεφαλικών κυττάρων μου. Η πρώτη ταινία του Χιλιανού σκηνοθέτη ακολούθησε την συνάντησή του με τον Arrabal, στο πόνημα του οποίου βασίστηκε. Έτσι ήρθα σε πρώτη επαφή με την πένα εκείνου, μέσα από την μεγάλη οθόνη, και υπό την καθοδήγηση του ιδιαίτερου αυτού δημιουργού.

“To σκότος της ύπαρξης, μέσα από χαραμάδες φωτός” “Breath” – 5 έργα του Beckett, σε σκηνοθεσία Σταύρου Σ. Τσακίρη, κριτική της Κατερίνας Μπουρδούκου

Το Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011 παρακολούθησα την παράσταση “Breath” από την ομάδα OmIcron2+, σε σκηνοθεσία Σταύρου Σ. Τσακίρη, στο Ίδρυμα Κακογιάννη. Το κείμενο της παράστασης ήταν μια σύνθεση από πέντε διαφορετικά έργα του Ιρλανδού συγγραφέα Samuel Beckett. Η ομάδα, τόσο μέσα από την ίδια την επιλογή των κειμένων όσο και από την ιδιαίτερη σωματοποίηση και αισθητική μεταφορά τους στην μικρή αίθουσα, δημιούργησε μια αινιγματική ατμόσφαιρα με αρχετυπικές ερμηνείες και πολύσημη διάθεση.

Τα έργα που επέλεξαν να παρουσιάσουν ήταν τα “Breath”, “A piece of Monologue”, “Rockaby”, “Come and go”, “Cascando” σε προσεγμένη μετάφραση Δήμητρας Πετροπούλου.