Ανοιχτή Πρόβα Νέων Χορογράφων 24 & 25 Ιουνίου 2011 Έναρξη 20.00 Θέατρο Ολύμπια

Ανοιχτή Πρόβα Νέων Χορογράφων

24 & 25 Ιουνίου 2011

Έναρξη 20.00

Θέατρο Ολύμπια

Για πρώτη φορά, οι χορευτές του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, εμπνέονται και δημιουργούν για τους ίδιους τους χορευτές του συγκροτήματος, προβάλλοντας την προσωπική τους έκφραση μέσα από την μουσική, τον ρυθμό και την κίνηση.

ARAZ – ZAYNEP TANBAY, κριτική Νίκης Πρασσά

ARAZ – ZAYNEP TANBAY

Νιώθω τυχερή που χάρη στο Φεστιβάλ Αθηνών και τις επιλογές του κ. Λούκου, είχα την τύχη να απολαύσω την δουλειά της Zaynep Tanbay. Φτάνοντας στην Πειραιώς εξ Ανατολής αλλά με βαλίτσες γεμάτες εμπειρίες από σπουδές στην δύση, η Τουρκάλα χορογράφος έχει καταφέρει να μιλήσει τη μοναδική άμεσα κατανοητή από όλους γλώσσα, αυτή του σώματος.

“If…Επαναστατημένη Γενιά” του Lindsey Anderson, κείμενο Δήμητρας Γιαννακού

Παίζουν: Malcolm Mc Dowell, Richard Warwick, Peter Jeffrey, David Wood, Christine Noonan, Arthur Lowe

Αυτές τις μέρες έκανε την εμφάνισή της στις αθηναϊκές αίθουσες η ταινία If …Επαναστατημένη Γενιά. Ταινία με την οποία ο σκηνοθέτης της, Lindsay Anderson, έγινε γνωστός και καθιερώθηκε ως ένας από τους πρωτοπόρους της αγγλικής Nouvelle Vague, αποσπώντας το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Κανών το 1969. Ταινία σταθμός, επίσης, για το βρετανικό σινεμά, το If…Επαναστατημένη Γενιά αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας -τα άλλα δύο είναι το O Lucky Man!(1973) και το Britannia Hospital (1982)– που έχει ως πρωταγωνιστή τον Michael Travis, ρόλο που ερμηνεύει ο Malcolm Mc Dowell (Κουρδιστό Πορτοκάλι) στην οποία κάνει το ντεμπούτο του ως ηθοποιός στη μεγάλη οθόνη.

Συνέντευξη Ρούλας Πατεράκη για τον “Δαίμονα” στον Νικόλα Ζώη “Θα ανεβάσω Πελοποννησιακό Πόλεμο” (εφ) –

“Θα ανεβάσω Πελοποννησιακό Πόλεμο”

Η σκηνοθέτρια και ηθοποιός Ρούλα Πατεράκη δεν καταπιάνεται για πρώτη φορά με τον θεατρικό μονόλογο. Αυτή τη φορά όμως με τη βοήθεια του κειμένου της Μαρίας Ευσταθιάδη, ρίχνει φως σ’ ένα φαινομενικά ασή­μαντο πρόσωπο των Δαιμόνων του Ντοστογιέφσκι, τη Ματριόσα. Και μιλάει στην εφ για το πώς οι λεπτομέρειες μπορούν να γίνουν καινούργια έργα τέχνης, για τη θέση του θεάτρου στην ανθρώπινη φύση και το απωθημένο της να σκηνοθετήσει τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.

Από τον Νικόλα Ζώη Φωτογραφίες: Βασίλης Μαθιουδακης

Όσο υπάρχει άνθρωπος, θα υπάρχει

αυτή η τρομακτική

επιθυμία του

μετασχηματισμού και

της μεταμόρφωσης που

είναι το θέατρο

Θυμάστε την πρώτη φορά που διαβά­σατε Δαίμονες του Ντοστογιέφσκι;

Μάλλον ήμουν παιδί. Τότε ήρθα σε επαφή με όλους τους Μπαλζάκ, Σταντάλ, Φλομπέρ, Ντοστογιέφσκι, Πούσκιν και Τουργκένιεφ. Τους Δαίμονες [και όχι Δαιμονισμένους, όπως παρατηρεί η Μα­ρία Ευσταθιάδη, λέξη που έχει επικρα­τήσει στις ελληνικές μεταφράσεις] πρέπει να τους διάβασα μεταξύ 12 και 14 χρο­νών, στην Α’ γυμνασίου. Με είχε συγκλο­νίσει το κίνημα των αναρχικών που δρού­σαν στο μυθιστόρημα κι ένα ιδιαίτερο μυστήριο στην ατμόσφαιρα, που δεν μου επέτρεπε να καταλάβω τι ακριβώς συνέ­βαινε. Ένιωθα σαν να διάβαζα ένα με­γάλο συνωμοτικό μυθιστόρημα