14ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου
Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους
11η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής
Οπτικοακουστικής Δημιουργίας Camera Zizanio
Πύργος, 2-10 Δεκεμβρίου 2011
ΑΘΗΝΑ, Ρόδου 18, 112 52, τηλ.: 2108664470
ΠΥΡΓΟΣ, 28ης Οκτωβρίου 40, τηλ.: 2621031615
http://www.neanikoplano.gr
Πύργος, 10 Δεκεμβρίου 2011
Βραβεία 14ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας Για Νέους Και Παιδιά
Το σκεπτικό της Κριτικής Επιτροπής
του τμήματος Μυθοπλασίας & Κινουμένου Σχεδίου
Το 14ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου για παιδιά και νέους κατόρθωσε, χάρη στην επιμονή και αυτοθυσία των συντελεστών του, των χορηγών του και της εθελοντικής δουλειάς των παιδιών, μικρών και μεγάλων, να κλείσει άλλον ένα χρόνο ζωής σε μια περίοδο όπου ο πολιτισμός θεωρείται πολυτέλεια από όσους βλέπουν κοντόφθαλμα.
Αυτό που προηγείται της οικονομικής κρίσης και αυτό που την δημιουργεί είναι η κρίση αξιών, η διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, η κατάρρευση της ηθικής και του πολιτισμού. Τώρα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να αναστηλώσουμε τις αξίες και να επανασυνδέσουμε τον κοινωνικό ιστό ώστε η κοινωνία που θα προκύψει από την οικονομική κρίση να μην είναι μια κοινωνία ανθρωποφαγική. Τώρα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να στηριχθεί ο πολιτισμός.
Πολιτισμός δεν είναι τα αρχαία μάρμαρα –πολιτισμός είναι η καθημερινότητά μας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η κάθε μας πράξη, και η παραμικρότερη, είναι μέρος του πολιτισμού της καθημερινότητας, διαμορφώνει τον πολιτισμό της καθημερινότητας. Κάθε μας πράξη εγγράφεται στην ιστορία. Και αυτό το Φεστιβάλ Κινηματογράφου στον Πύργο είναι μια πράξη που διαμορφώνει συνειδήσεις, διαμορφώνει συμπεριφορές, διαμορφώνει τον πολιτισμό της καθημερινότητας, διαμορφώνει ιστορία για αυτή την ιδιαίτερα ευαίσθητη και ευάλωτη γενιά.
Αυτό το Φεστιβάλ διαμορφώνεται από νέα παιδιά και εφήβους και αποκαθιστά την κοινωνική συνοχή σε μια ηλικιακή ομάδα που θα μας διαδεχτεί και θα διαμορφώσει την κοινωνία του μέλλοντος. Το Φεστιβάλ αυτό είναι μια ελληνική απάντηση στην κρίση της απληστίας, του ατομισμού και της ασυδοσίας.
Οι ταινίες που συμμετείχαν στο Φεστιβάλ, μας δείχνουν ότι αυτός ο προβληματισμός είναι παγκόσμιος. Η ανάδειξη ηθικών αξιών, η ειλικρίνεια, η ανθρωπιά και η τεχνολογία, η αδιέξοδη εφηβεία σε έναν κόσμο μεγάλων, οι οικογενειακές σχέσεις, ο οικογενειακός ιστός, το όνειρο και η πραγματικότητα, η ανατροπή και η αντίσταση απέναντι σε στερεότυπα και προκαταλήψεις, η ανάδειξη της προσωπικότητας, είναι θέματα γύρω από τα οποία περιστρέφεται ο διεθνικός προβληματισμός που παρουσιάζεται εδώ, σ’ αυτό το Φεστιβάλ. Θέματα που απασχολούν όλες τις κοινωνίες του πλανήτη μας βρίσκουν εδώ στον Πύργο έναν φιλόξενο οικοδεσπότη.
Η διαδικασία βράβευσης των ταινιών ήταν δύσκολη. Οι κάθε ταινία, μικρή ή μεγάλη, με περισσότερη ή λιγότερη τεχνική αρτιότητα, ήθελε να μας πει κάτι. Να μας πει κάτι για τον κόσμο που ζούμε και να μας προτείνει κάτι για τον κόσμο που έρχεται.
Οι βραβευμένες ταινίες δεν είναι πιο σπουδαίες ιδεολογικά από τις άλλες. Είναι πιο ολοκληρωμένες, διατυπώνουν με μεγαλύτερη σαφήνεια το μήνυμά τους και το επικοινωνούν με μεγαλύτερη πληρότητα σε περισσότερους θεατές.
Βραβεία Κριτικής Επιτροπής
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας
Αύριο θα είναι Καλύτερα, Dorota Kędzierzawska, Poland-Japan, 118΄, 2010.
Για την εξαιρετική της φωτογραφία, που αιχμαλωτίζει την αθωότητα των παιδιών, ακόμη και σε καταστάσεις υψηλού κινδύνου. Ένας πραγματικός ύμνος στην αναρχία μίας ύπαρξης χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
Η ταινία συνοδεύεται από 1.500 ευρώ, προσφορά του Νεανικού Πλάνου.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας
Μοχτάρ, Halima Ouardiri, Canada-Morocco, 16΄, 2010
Γιατί απεικονίζει, σε κατανοητή κινηματογραφική γλώσσα, το ζήτημα της αποδοχής των άλλων, και την αλλαγή που φέρνει ένα παιδί.
Η ταινία συνοδεύεται από 750 ευρώ, προσφορά του Νεανικού Πλάνου.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων
Ο Αγρότης και το Ρομπότ, Abdollah Alimorad, Iran, 22΄, 2011.
Ένα ευφάνταστο πάντρεμα παράδοσης και τεχνολογίας. Το βραβείο αποδίδεται για την άριστη απόδοση των χαρακτήρων και την κατανοητή τεχνική κινουμένου σχεδίου.
Η ταινία συνοδεύεται από 750 ευρώ, προσφορά του Νεανικού Πλάνου.
Βραβείο Σκηνοθεσίας Ταινίας Μεγάλου Μήκους
στον Marco Chiarini, για τη σκηνοθεσία της ταινίας Ο Σπιρτόζος, Italy, 81΄, 2009
Ένα πανέμορφο και πρωτότυπο δείγμα μαγικού ρεαλισμού. Η ταινία ενός αληθινού σκηνοθέτη.
Βραβείο Σεναρίου Ταινίας Μεγάλου Μήκους
στους Olivier Ringer και Yves Ringer για το σενάριο της ταινίας Στις Μύτες των Ποδιών, Olivier Ringer, Belgium-France, 77΄, 2010
Για την αυθεντική αφήγηση από την πλευρά ενός παιδιού.
Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας Αγοριού σε ταινία Μεγάλου Μήκους
στον Toth Sandor για την ερμηνεία του στο ρόλο του Lali, στην ταινία Βέσπα, της Diana Groo, Hungary, 85΄, 2010
Για την δυναμική του ερμηνεία, που απεικονίζει την πολυδιάστατη ζωή ενός αγοριού, το οποίο αναζητά τον πατέρα του .
Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας Κοριτσιού σε ταινία Μεγάλου Μήκους
στη Sara Mellezi για την ερμηνεία της στο ρόλο της Sisi, στην ταινία Τρέξε Αδερφή, Τρέξε!, της Marja Pyykkφ, Finland, 110΄, 2010
Για την πειστική και πολυδιάστατη ερμηνεία της. Μία έφηβη, που αυξάνει την αντιδραστικότητά της για να κρύψει την αδυναμία της.
Εύφημη Μνεία
Τρέξε Αδερφή, Τρέξε!, Marja Pyykkφ, Finland, fiction, 110΄, 2010
Μία ταινία για την εφηβεία, που εμβαθύνει στην ψυχολογία των νέων στις δυτικές κοινωνίες.
Εύφημη Μνεία
Η Ιστορία του Μικρού Πάολο, Nicolas Liguori, France- Belgium, animation, 22΄, 2011
Επειδή χρησιμοποιεί την ταινία ως εκπαιδευτικό εργαλείο.
Εύφημη Μνεία
Ο Σπιρτόζος, Marco Chiarini, Italy, 81΄, 2009
Για την πρωτότυπη μουσική της επένδυση, και με την ευχή ότι την επόμενη χρονιά, θα δημιουργηθεί ξεχωριστό βραβείο καλύτερης πρωτότυπης μουσικής.
Εύφημη Μνεία
Δελτίο Θυέλλης, Aleksandra Shadrina, Russia, animation, 7΄45΄΄, 2011
Γιατί προσεγγίζει μία ερωτική ιστορία με πρωτοτυπία και διαύγεια.
Εύφημη Μνεία
Μόμπιλε, Verena Fels, Germany, animation, 6΄30΄΄, 2010
Για την άριστη εφαρμογή της τεχνικής των κινουμένων σχεδίων, την επίδραση που έχει στο σύνολο του κοινού, και το εκπληκτικό της χιούμορ, που προσφέρει μία ιστορία ανοιχτή σε πολλαπλές ερμηνείες.
Το σκεπτικό της Κριτικής Επιτροπής
του τμήματος Ντοκιμαντέρ Kids & Docs
Η Κριτική Επιτροπή του προγράμματος kids and Docs που περιλαμβάνει ταινίες ντοκυμανταίρ μικρού και μεγάλου μήκους για παιδιά και νέους αποφάσισε ομόφωνα τα παρακάτω:
Θεωρούμε ως θετική την δημιουργία, για πρώτη φορά φέτος, ζώνης ταινιών ντοκυμανταίρ για παιδιά και νέους στο Φεστιβάλ
Εξαίρουμε την προσπάθεια του καλλιτεχνικού διευθυντή Δημήτρη Σπύρου και ευχόμαστε να συνεχιστεί με περισσότερες συμμετοχές.
Επισημαίνουμε, τέλος, την υψηλή ποιότητα όλων των ταινιών ντοκυμανταίρ , ανεξαρτήτως διάρκειας, που συμμετείχαν στο πρόγραμμα Kids and Docs και το ενδιαφέρον που επέδειξαν κατά την προβολή των ταινιών οι μαθητές-θεατές που τις παρακολούθησαν.
Βραβεία Κριτικής Επιτροπής Kids & Docs
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους
Φιλιά εις τα Παιδιά, Βασίλης Λουλές, Ελλάδα, 2011
Το βραβείο απονέμεται στην ταινία για την δημιουργικότητα με την οποία ο σκηνοθέτης προσέγγισε και αξιοποίησε το πλούσιο και διαφορετικό υλικό του θέματός του, καθώς και την εκφραστική ποικιλία με την οποία ανέδειξε τις μνήμες που χαράχτηκαν στις παιδικές ψυχές των ηρώων του από την οδύσσειά τους σε μια εποχή ζόφου .
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους
Δε φοβάμαι ποτέ, Willem Baptist, The Netherlands, 2010
Το βραβείο απονέμεται στην ταινία γιατί ο δημιουργός της κατάφερε με γνώση και συνέπεια να συνδυάσει με αφαιρετική κινηματογραφική γλώσσα δράσεις και αισθήματα του χαρακτήρα του ήρωά του, καθώς επίσης και για την πετυχημένη μίξη ήχων και μουσικής και την χρησιμοποίησή τους ως δραματικών στοιχείων.
Εύφημος Μνεία
7 ή Γιατί Υπάρχω, Hans-Helmut Grotjahn & Antje Starost, Germany, 2010
Εύφημος Μνεία
Όνειρα σε Άλλη Γλώσσα, Λουκία Ρικάκη, Ελλάδα, 2010
Βραβεία της Κριτικής Επιτροπής των Παιδιών
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας
Αύριο θα είναι Καλύτερα, Dorota Kędzierzawska, Poland-Japan, 2010
Στην ταινία που επιλέξαμε θαυμάσαμε τις ικανότητες των χαρακτήρων παρότι ήταν μικρά παιδιά. Μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν στους χαρακτήρες που τους ζητήθηκαν. Βασισμένη στο συναίσθημα και την παιδική αθωότητα, προβάλλει την τοπική μουσική, τις εικόνες και φωτογραφίες που ξεκουράζουν το ψυχολογικό άγχος του θεατή για την προσπάθεια των μικρών παιδιών που τελικά δεν τα καταφέρνουν. Σκηνοθετικά άρτια, θίγει το θέμα της λαθρομετανάστευσης που είναι πάντα επίκαιρο και δεν γνωρίζει ηλικιακά όρια.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας
Το Mαγικό Aναγνωστήριο της κυρίας Πέπερκορν , Mike Le Han, United Kingdom, 2011
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων
Μόμπιλε, Verena Fels, Germany, 2010
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους
Φιλιά εις τα Παιδιά, Βασίλης Λουλές, Ελλάδα, 2011
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους
Δε φοβάμαι ποτέ, Willem Baptist, The Netherlands, 2010
Βραβείο CIFEJ
Χαμένος στην Αφρική, Vibeke Muasya, Denmark, fiction, 92΄, 2010
Για τον αποτελεσματικό τρόπο με τον οποίο παρουσίασε την επιθυμία ενός παιδιού να βρει τις ρίζες του
Βραβείο ECFA
Η Παραμυθού, Nandita Jain, United Kingdom, animation, 10΄, 2011
Για την ποικιλία των στυλ animation που χρησιμοποίησε καθώς και την ευαισθησία με την οποία προσεγγίζει το θέμα της αμνησίας που σχετίζεται με την ηλικία.
Βραβείο Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής UNICEF
Παίζοντας με Κούκλες, Georgy Negashev, Russia, 2010
Σκεπτικό: «Χρόνια τώρα –σχεδόν και τα δεκατέσσερα– είναι που παρακολουθώ αυτό το Φεστιβάλ, άλλοτε με την ιδιότητα του συγγραφέα, άλλοτε ως πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, τις περισσότερες ως εκπρόσωπος της Γιούνισεφ, πάντα ως πολίτης αυτού του τόπου.
Μα από χρόνο σε χρόνο, από Δεκέμβρη σε Δεκέμβρη, ολοένα και περισσότερο η ιδιότητα του πολίτη αυτού του τόπου μετατρέπονταν σε ιδιότητα πολίτη του κόσμου όλου.
Ναι, αυτό είναι το μεγάλο κέρδος που προσφέρει αυτό το Φεστιβάλ, αυτό είναι το μεγάλο δώρο που μας κάνουν εκείνοι που το δημιούργησαν, εκείνοι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το στηρίζουν και το λειτουργούν.
Ο κόσμος, μέσα από τις ταινίες γίνεται πιο πλατύς την ίδια στιγμή που γίνεται και πιο κοντινός. Ο Βορράς αναζητά τον Νότο, η Ανατολή έρχεται δίπλα στη Δύση. Κι όλοι εμείς που παρακολουθούμε τις συμμετοχές –ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, κινούμενα σχέδια, ντοκιμαντέρ, ταινίες φτιαγμένες από επαγγελματίες αλλά και από παιδιά και νέους– αισθανόμαστε πως στη γειτονιά μας κατοικούν παιδιά και νέοι όχι μόνο του τόπου μας, μα και από την Κίνα και την Τουρκία, από τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης και από της χώρες της Άπω Ανατολής.
Αυτό το πλησίασμα πολιτισμών και ονείρων, αυτό το άπλωμα της ελπίδας και της κατανόησης, είναι που η Γιούνισεφ επιζητά και που πάνω του στη συνέχεια στηρίζει το έργο της.
Γι αυτό και η Ελληνική Εθνική Επιτροπή της Γιούνισεφ είναι παρούσα κάθε χρόνο στο φεστιβάλ αυτό.
Κάθε χρόνο με κάποιο τρόπο –όχι πάντως μαγικό, αλλά σαφώς εξηγήσιμο– ένα βασικό θέμα διαπερνά τις περισσότερες από τις ταινίες.
Εφέτος το θέμα αυτό ήταν η οικογένεια. Η ανάγκη να υπάρχει και να λειτουργεί. Το πώς την ώρα που ίσως καταπιέζει, την ίδια ώρα και προστατεύει και συμπαραστέκεται.
Ταινίες από την Ιταλία ως τη Ρωσία, από τη Φιλανδία ως το Βέλγιο και το Περού μας μίλησαν για την ανάγκη, αλλά και το δικαίωμα παιδιών και εφήβων να έχουν την οικογένειά τους.
Είναι ένας από τους βασικούς άξονες του Χάρτη Δικαιωμάτων Παιδιών και Εφήβων της Γιούνισεφ.
Και όλους μας προβληματίζει πως αυτό το δικαίωμα τόσο μα τόσο καταστρατηγείται στην εποχή αυτής της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης.
Μια από αυτές της ταινίες, λοιπόν, ήταν αναμενόμενο να πάρει το Βραβείο της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής Γιούνισεφ.
Η επιλογή ήταν δύσκολη –πάντα είναι δύσκολη η κάθε επιλογή όταν αυτό που κρίνεται έχει να κάνει με ένα παιδί. Και το φετινό Φεστιβάλ δεν είχε –κατά την άποψή μας– μια ταινία που να ξεχωρίζει διακριτά από τις υπόλοιπες.
Και όλα τα παιδιά που πάνω στους ώμους τους κρατάνε μια ταινία, είναι άξια βραβείου.
Αλλά υπήρξε τούτη τη χρονιά ένα κορίτσι που πήρε μέσα στα χέρια της μια ολόκληρη ταινία και την απογείωσε. Και με τα άλλοτε υγρά, άλλοτε θυμωμένα, μα πάντα πανέμορφα μάτια της μας συγκίνησε και μας κράτησε και θα μας κρατήσει για πάντα στη μακρινή πόλη της. Ασφαλώς αναφέρομαι στην Όλια και θέλω να συγχαρώ τον σκηνοθέτη της ταινίας «Παίζοντας με τις κούκλες» και για το ότι είναι αυτός που κερδίζει τούτο το βραβείο, αλλά κυρίως για το ότι κατάφερε να βγάλει από ένα μικρό κορίτσι τέτοιο ερμηνευτικό συναίσθημα.» Μάνος Κοντολέων, Αντιπρόεδρος Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής Γιούνισεφ
CAMERA STYLO 