Venison στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ
Από τις 20 Απριλίου έως τις 20 Μαΐου η ομάδα «The Helter Skelter Company» επιστρέφει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης με τη θεατρική παράσταση «Venison». Η ομάδα αντλεί υλικά από τις Ευμενίδες του Αισχύλου και τον Ντοστογιέφκι, με σκοπό να παρακολουθήσει -μέσα από κόσμους που πλέουν ο ένας εντός του άλλου- την πτώση ένος προσώπου από τον πολιτισμό προς τη βαρβαρότητα, από το έγκλημα στην τιμωρία, από τον άνθρωπο στο κτήνος.
(Venison = κρέας από κυνήγι)
Ένας άντρας βρίσκεται σ’ένα δωμάτιο νοσοκομείου τραυματισμένος. Κανείς δεν ξέρει από που έρχεται και τί έχει πάθει. Μια νοσοκόμα του δίνει τις πρώτες βοήθειες. Μια τηλεόραση στο δωμάτιο προβάλλει μια ταινία που κανείς δεν παρακολουθεί. Ο άντρας χάνει τις αισθήσεις του και η νοσοκόμα τρέχει να φωνάξει βοήθεια.
Ο άντρας βυθίζεται κι εγκλωβίζεται μέσα σε κόσμους παράξενους, ανεξήγητους, χαοτικούς. Χάνεται μέσα σε ένα παραλληρηματικό λαβύρινθο από μνήμες προσωπικές και συλλογικές, πρόσωπα, πλάσματα και φωνές που τον καταδιώκουν. Βρίσκεται να έχει διαπράξει κάποιο έγκλημα, και σαν φορέας ενός τραγικού πεπρωμένου, επιδιώκει την τιμωρία του. Μέχρι η περιπλάνησή του να τον οδηγήσει στη γη του κενού. Στον παράδοξο εκείνο χώρο όπου δεν υπάρχει τίποτα και τα πάντα πρέπει να ορισθούν από την αρχή. Στη μήτρα. Στον τόπο της αθωότητας. Σε ένα τοπίο δίχως χρόνο, ενοχές κι επιστροφή.
Συντελεστές
Σύλληψη – Κείμενο – Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου
Συνεργασία στη Δραματουργία: Τζωρτζίνα Κακουδάκη
Σκηνικά – Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Κίνηση: Χαρά Κότσαλη
Σχεδιασμός – Σύνθεση Ήχων: Αντώνης Μόρας
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βίντεο, Σχεδιασμός Έντυπου Υλικού
& Γραφιστικών Εφαρμογών: Κωνσταντίνος Χαïδαλής (brittle.gr)
Γλυπτά ζώων: Περικλής Πραβήτας
Φωτογραφίες: Βάλια Πιλάφα
Κατασκευή Σκηνικού: Βασίλης Γεροδήμος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελεάνα Γεωργιάδου
Βοηθός Σκηνογράφου: Νίκη Ψυχογιού
Οργάνωση Παραγωγής: Τέτα Αποστολάκη
Συγγραφέας: Θάνος Παπακωνσταντίνου
Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου
Παίζουν: Λένα Δροσάκη, Ιωάννα Μιχαλά, Ελένη Μολέσκη Μάριος Παναγιώτου, Θάνος Παπακωνσταντίνου.
ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
Από 20/04 έως 20/05
Πειραιώς 206 (ύψος Χαμοστέρνας)Αθήνα / Ταύρος+302103418550
Φωτιές ή Το έγκλημα
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ
Συγγραφέας: Απόστολος Αποστολίδης
Σκηνοθεσία: Απόστολος Αποστολίδης
Παίζουν: Καίτη Χρονοπούλου, Καίτη Σαμαρά, Βάλια Μωραϊτοπούλου
Το Θέατρο έξω από τα Τείχη παρουσιάζει το έργο «Φωτιές ή Το έγκλημα» με κεντρικό άξονα τη συλλογής της Margerite Yoursenar «Φωτιές», μικρά αποσπάσματα από άλλα κείμενα αλλά και μαρτυρίες γυναικών που σκότωσαν τους συζύγους τους.
Η απόλυτη απελπισία της διάψευσης. Η απελπισία που οπλίζει το χέρι. Η άγρια πραγματικότητα της ζωής που υπερβαίνει και την πιο γόνιμη φαντασία. Το έγκλημα. Η ακροτελεύτια δράση του θύματος που μεταστρέφεται σε θύτη δεν είναι παρά η απεγνωσμένη ελπίδα να διασώσει τον κατακερματισμένο κόσμο του που λεηλατήθηκε αλύπητα.
Κείμενο – διασκευή: Απόστολος Αποστολίδης
Σκηνοθεσία: Απόστολος Αποστολίδης
Σκηνικά-Κοστούμια: Απόστολος Αποστολίδης
Φωτισμοί: Απόστολος Αποστολίδης
Ήχος: Απόστολος Αποστολίδης
Μουσική : Πέτρος Θεοδώρου
Φωτογραφία: Σοφία Ζωντανού
Σχεδιασμός αφίσας – έντυπου υλικού: Σοφία Ζωντανού
Θέατρο έξω από τα Τείχη: Πανεπιστημίου 2 – Ευαγγελίστρια
Τηλ. 2310-210308
Ασκητική στο Μέγαρο Μουσικής
Συγγραφέας: Nίκος Καζαντζάκης, Θεατρική προσαρμογή: Πάνος Αγγελόπουλος
Σκηνοθεσία: Πάνος Αγγελόπουλος
Παίζουν: Γιάννης Θωμάς, Θάλεια Αργυρίου, Σοφία Κομηνέα, Δημήτρης Γρηγοριάδης, Λευτέρης Βλάχος, Νίτσα Μαμουζελου
ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΦΗΓΗΜΑ
Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παρουσιάζεται το διήμερο 20 -21 Απριλίου, η παράσταση «Ασκητική», που βασίζεται στο ομώνυμο φιλοσοφικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη.
Η «Ασκητική» είναι το πρώτο έργο του Ν. Καζαντζάκη που το έγραψε σε νεαρή ηλικία. Ήταν όμως το έργο που κατέφυγε και διόρθωσε στην πορεία της ζωής του. Λειτούργησε δηλαδή σαν ένας λογαριασμός και απολογισμός ζωής του μεγάλου αυτού στοχαστή. Οπότε έχει μια ιδιαίτερη βαρύτητα. Το ονόμασε έτσι διότι, όπως επισημαίνει ο συγγραφέας, αυτό που ανυψώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και προβιβάζει τον άνθρωπο από την αρχική κατάσταση του ζώου, είναι η ατέρμονος και αιματώδης «άσκηση», η δράση.
Η διαρκής πάλη με τον εαυτό μας και το περιβάλλον, το παρελθόν και το μέλλον, την ύβρη και την αιδώ, την ταπείνωση και το μεγαλείο, την περιφρόνηση και την φρόνηση. Μιλά δηλαδή για την δυσκολία της ύπαρξης και την έννοια της δημιουργίας. Γι’ αυτό και το κείμενο είναι διαρκώς επίκαιρο και σαγηνεύει τους ανθρώπους.
Η Ασκητική, διδάσκει να είναι κανείς υπεύθυνος για την μοίρα του και να δραστηριοποιείται. Να ασκείται από τη μια συνεχώς ψυχοσωματικά και απ’ την άλλη να ανυψώνει τον εαυτό του. Να θυμάται συνεχώς ότι ζεις σε κοινωνία και ότι πρέπει να υπολογίζει και να τοποθετεί την ύπαρξή του στα όρια της συλλογικότητας. Κάθε κρίση δηλαδή ξεκινά σαν πνευματική απορρύθμιση. Γι’ αυτό η «Ασκητική» είναι εξαιρετικά επίκαιρη.
Συντελεστές παράστασης
Θεατρική προσαρμογή – Σκηνοθεσία: Πάνος Αγγελόπουλος
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Συνεργάτης Σκηνοθέτης: Ανδρομάχη Μοντζολή
Σκηνικά – Κοστούμια : Mάιρα Βαζαίου
Προετοιμασία Κίνησης: Ολια Λιυδάκη
Σχεδιασμός Φωτισμού: Γιώργος Πουλίδης
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (αίθουσα Σκαλκώτα): Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Τηλ. 210 – 7282333
Τα έσοδα της παράστασης θα διατεθούν σε δυο μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς: Το Δύκτιο δικαιωμάτων του παιδιού και την «Ανάσα» (Διαταραχές πρόσληψης διατροφής)
Το καθάρσιο του μπέμπη
Συγγραφέας: Georges Feydeau
Σκηνοθεσία: Ιάκωβος Δρόσος
Παίζουν: Ζαχαρούλα Θεοδοσίου, Παναγιώτης Καρμάτης, Ευθύμης Μπαλαγιάννης, Ελένη Νασοπούλου, Σάκης Τσινιάρος και ο μικρός Χρήστος.
Το καθάρσιο του μπέμπη
ΚΩΜΩΔΙΑ
Η εταιρεία «Θέαση» και ο Ιάκωβος Δρόσος παρουσιάζουν το θεατρικό έργο του Ζορζ Φεϋντό «Το καθάρσιο του μπέμπη» στο θέατρο Altera Pars από την Παρασκευή 20 Απριλίου και κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Ένας βιοτέχνης ειδών κεραμικής αποφασίζει να δημιουργήσει ένα νέο μίγμα πορσελάνης με την προοπτική να κατασκευάσει το «άθραυστο καθήκι» που θα χρησιμοποιηθεί στον στρατό, με την υποστήριξη βέβαια του Υπουργού Εθνικής Άμυνας. Γι’αυτόν ακριβώς τον λόγο καλεί σε γεύμα τον υπουργό με την σύζυγο του και τον εξάδελφο της (που είναι και ο εραστής της) για την επίδειξη. Η επίσκεψη όμως παίρνει μια περίεργη τροπή εξ αιτίας του εφτάχρονου Μπέμπη, ο οποίος είναι δυσκοίλιος και επι πλέον δεν θέλει να πιει και το καθάρσιο του.
Αυτή η μονόπρακτη κωμωδία του Feydeau, καυστική σάτιρα και κριτική της μεσοαστικής τάξης, θα παρουσιαστεί σε μια ελεύθερη διασκευή και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «σουρεαλιστική» και «ροκ» με συνεχείς ανατροπές και μουσική από έναν νεανικό θίασο έξι ηθοποιών.
Ο Georges Feydeau (1862-1921) έγραψε το «Καθάρσιο του Μπέμπη» («On Purge Bébé») το 1910 και την ίδια χρονιά ανέβηκε στο Théâtre des Nouveautés. Εκτοτε έχει παιχτεί άπειρες φορές σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι ένα από το ωραιότερα δείγματα του θεατρικού είδους που οι Γάλλοι ονόμασαν «βωντβίλ» και που το εκπροσωπούσαν οι: Georges Feydeau, Eugène Labiche και Eugène Scribe. Το 1931 μάλιστα γυρίστηκε και ταινία από τον διάσημο Γάλλο σκηνοθέτη Jean Renoir, με πρωταγωνιστή ένα «ιερό τέρας του κινηματογράφου», τον Michel Simon.
Μια παράσταση με αφετηρία τις ταινίες του David Lynch και του Luis Bunuel, το Cabaret και τις μουσικές του Trent Reznor.
Συντελεστές
Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Ιάκωβος Δρόσος
Διασκευή: Γιάννης Χάλαρης
Σκηνικό – Κοστούμια: Jean-François Hervé
Μουσική Επιμέλεια: Ιάκωβος Δρόσος
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Χορογραφία: Χριστίνα Φωτεινάκη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Νασοπούλου
Artwork: Αργύρης Μιχάηλ
ALTERA PARS
Από 20/04 έως 20/05
Μεγ. Αλεξάνδρου 123Αθήνα / Κεραμεικός+302103410011
Θα πηδήξω απ΄το παράθυρο στο θέατρο Βεάκη
Συγγραφέας: Ζωρζ Φεϊντό
Σκηνοθεσία: Μάνος Παπαγιάννης
Παίζουν: Μάνος Παπαγιάννης, Πέτρος Μπουσουλόπουλος, Κάτια Νικολαϊδου, Γιάννης Μπουραζάνας, Γιώργος Κρήτος, Ελευθερία Ευθυμιάτου.
ΚΩΜΩΔΙΑ
Το έργο του Ζωρζ Φεϊντό, «Θα πηδήξω από το παράθυρο» σε σκηνοθεσία του Μάνου Παπαγιάννη έπειτα από την χειμερινή περιοδεία του, έρχεται στην Αθήνα και στο θέατρο «Βεάκη» για λίγες μόνο παραστάσεις, από Παρασκευή 20 Απριλίου έως την Κυριακή 13 Μαΐου.
Το έργο διαδραματίζεται στην Αθήνα της δεκαετίας του ’60. Όλα πάνε καλά στη ζωή ενός φέρελπι πολιτικού, του Στέφανου Κομνηνού (Πέτρος Μπουσουλόπουλος), ο οποίος είναι παντρεμένος με την Αγγελική (Κάτια Νικολαϊδου), μέχρι την στιγμή που εμφανίζεται ένας αδερφικός του φίλος, ο Αρχιμήδης Μετζικώφ (Μάνος Παπαγιάννης) και ανατρέπει τα πάντα! Στο παιχνίδι εμφανίζεται μια υπηρέτρια, ένας απατημένος σύζυγος κι’ ένας σοφέρ. Η κατάσταση μπλέκει τόσο πολύ και η μόνη λύση είναι.. ένα καλαμάρι!
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Μάνος Παπαγιάννης
Μετάφραση : Βάσια Παναγοπούλου
Σκηνικά – Κοστούμια : Παναγιώτα Δαλιάνη
Μουσική : Σωκράτης Παπαϊωάννου
ΒΕΑΚΗ
Από 20/04 έως 13/05
Στουρνάρη 32, Αθήνα / Κέντρο+302105223522
Φωνές της Πόλης στο Φουαγιέ του θεάτρου Επί Κολωνώ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Η Μάνια Παπαδημητρίου και ο Κώστας Βόμβολος παρουσιάζουν μια μουσική παράσταση βασισμένη σε τραγούδια και κείμενα γραμμένα για πόλεις υπαρκτές ή φανταστικές, στο Φουαγιέ του θεάτρου Επί Κολωνώ.
Αποσπάσματα από τις «Αόρατες πόλεις» του Ίταλο Καλβίνο, τις «Φωνές του Μαρακές» του Ελίας Κανέτι, τις «Μεταμορφώσεις πόλεων» του Μιχάλη Πιερή, «Στην ίδια πόλη υπό βροχή» του Πάκο Ιγκνάσιο Τάιμπο ll, «Γυναικών» του Μιχάλη Γκανά συνδιαλέγονται με τραγούδια των Ζακ Μπρελ, Τομ Γουέιτς, Λέοναρντ Κοέν, Λου Ρηντ, Μάνου Χατζηδάκι, Μίκη Θεοδωράκη κ.α, ηχητικά τοπία και αυτοσχεδιασμούς του Κώστα Βόμβολου.
Αφήγηση- τραγούδι: Μάνια Παπαδημητρίου
Πλήκτρα- ηλεκτρονικά – φωνή: Κώστας Βόμβολος
θέατρο Επί Κολωνώ: Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός
Τηλ. 210 5138067
Αναζητώντας τον ΑΤΤΙΚ στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκη
ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ
Από τις 20 έως τις 29 Απριλίου το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης φιλοξενεί µια µεγάλη µουσικοθεατρική παραγωγή, φόρο τιµής στον ΑΤΤΙΚ, μια γοητευτική καλλιτεχνική προσωπικότητα, γεννήτορα όλων των σύγχρονων Ελλήνων τροβαδούρων. Στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης ένας 26µελής θίασος από εκλεκτούς ηθοποιούς, τραγουδιστές, μουσικούς και χορευτές «αναζητούν τον ΑΤΤΙΚ», το ύφος και το ήθος µίας ολόκληρης εποχής, µέσα από µνήµες και αισθήσεις, κείµενα και τραγούδια που σφράγισαν την ευαισθησία µας.
Μια αναδρομή χωρίς διάθεση «ρετρό», αλλά με πολύ χιούμορ, σαρκασμό, τρυφερότητα και συγκίνηση. Στο επίκεντρο μια χορταστική επιλογή από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του Αττίκ και άλλων κορυφαίων συνθετών της εποχής. Μελωδίες και στίχοι που συντρόφεψαν γενιές ολόκληρες στους έρωτες, τις χαρές και τις λύπες τους, ενώ επηρέασαν όλους τους κατοπινούς δημιουργούς (Ζητάτε να σας πω, Παπαρούνα, Τα νιάτα, Το οργανάκι, Είδα μάτια, Τα τελευταία γιασεμιά κ.ά.).
Η παράσταση «Αναζητώντας τον Αττίκ» είναι μια πρόσκληση στο σημερινό κοινό να αναβαπτιστεί στην ομορφιά, ν’ ανακαλύψει τις αξίες ζωής και την καλλιτεχνική τόλμη μιας εποχής δύσκολης και μεταβατικής, όπως και η σημερινή. Αποκαλυπτικά είναι ορισμένα παλαιά σατιρικά κείμενα που αναφέρονται στην πολιτική και την οικονομική κρίση στην Ελλάδα του 19ου αιώνα και του Μεσοπολέμου. Ακούγονται τραγικά επίκαιρα, επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι η Ιστορία στις μέρες μας επαναλαμβάνεται ως …φάρσα!
Η παράσταση παρακολουθεί το «έπος ζωής» του Κλέωνα Τριανταφύλλου-Αττίκ (1885-1944) και της γενιάς του. Ξεκινά από την Αλεξάνδρεια και την Αθήνα του 1900, με τους περίπατους στο Ζάππειο, τις καντάδες και τις μουσικές βραδιές στο αρχοντικό της οικογένειας Τριανταφύλλου. Περνάει στο Παρίσι της Μπελ-επόκ, με την περίφημη Μιστενγκέ να μεσουρανεί στα Follies Bergères και τον νεαρό Κλέωνα στο Ωδείο, τα μουσικά θέατρα και τα καμπαρέ να αρχίζει την καριέρα του ως «Αττίκ» – τραγουδοποιός. Τον ακολουθούμε στις γεμάτες περιπέτειες περιοδείες του σ’ όλο τον κόσμο, από την Αμερική μέχρι και τη Ρωσία της επανάστασης των Μπολσεβίκων!
Για να καταλήξουμε στην Αθήνα της εποχής του Μεσοπολέμου, με τα «βαριετέ» και την περίφημη «Μάντρα», έναν τρόπο καλλιτεχνικής επικοινωνίας πρωτοπόρο για την ελληνική πραγματικότητα! Η «Μάντρα» υπήρξε ο ναός της τέχνης του Αττίκ και λειτούργησε για μιαν ολόκληρη δεκαετία (1930-1940), συνδυάζοντας με μοναδικό τρόπο στοιχεία από την παρισινή μπουάτ, την αθηναϊκή επιθεώρηση, το βαριετέ, την ταβέρνα και τη μουσικο-φιλολογική στοά! Υπήρξε φυτώριο πολλών σπουδαίων καλλιτεχνών, όπως η Δανάη (η κορυφαία μούσα του Αττίκ), η Κάκια Μένδρη, η Πάολα, ο Νίκος Γούναρης, η Νινή Ζαχά κ.ά., καθώς και ορισμένων από τους σημαντικότερους στιχουργούς και κονφερανσιέ (Μίμης Τραϊφόρος, Γιώργος Οικονομίδης, Ορέστης Λάσκος κ.ά.).
Ο Αττίκ δίκαια θεωρείται γεννήτορας όλων των σύγχρονων Ελλήνων τροβαδούρων. Κοσμοπολίτης και βαθειά καλλιεργημένος, σπουδαίος συνθέτης και πιανίστας, τραγουδιστής, ποιητής, στιχοπλόκος, ηθοποιός, κονφερανσιέ, ταχυδακτυλουργός, χορευτής και ακροβάτης (!), υπήρξε μια πολύπλευρη και γοητευτική προσωπικότητα.
Τα τραγούδια του, άμεσα και βιωματικά, με βαθύ ρομαντισμό, ευγενική μελαγχολία και λεπτό χιούμορ, έφεραν στο ελληνικό ρεπερτόριο ένα ξεχωριστό ύφος και ήθος και συχνά αποτελούν ολοκληρωμένα μουσικο-θεατρικά μονόπρακτα.
Το υλικό της παράστασης (κείμενα, μουσικές, θεατρικά και λογοτεχνικά αποσπάσματα, καθώς και σπάνια εικαστικά, φωτογραφικά και κινηματογραφικά ντοκουμέντα) αποτελεί καρπό συστηματικής ιστορικής και μουσικολογικής έρευνας που υπογράφει ο Λάμπρος Λιάβας, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τη σκηνοθεσία και τη χορογραφία της παράστασης υπογράφει η Σοφία Σπυράτου.
Ο Γιάννης Ξανθούλης έχει γράψει τους νέους στίχους και χιουμοριστικά στιχουργικά ιντερμέδια.
Την ενορχήστρωση και τη μουσική διεύθυνση της ζωντανής ορχήστρας έχει αναλάβει ο Θόδωρος Κοτεπάνος, ενώ η Λίλη Πεζανού επιμελείται τα σκηνικά και τα κοστούμια και ο Γιώργος Τέλλος τους φωτισμούς.
Ημερομηνίες παραστάσεων 20 – 22 Απριλίου, 25-29 Απριλίου.
ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
Από 20/04 έως 29/04
25ης Μαρτίου & ΠαραλίαΘεσσαλονίκη / Κέντρο+302310895800
Ψευδαισθήσεις στο θέατρο της οδού Κυκλάδων
ΣΥΓΧΡΟΝΟ
Συγγραφέας: Ιβάν Βιριπάγιεφ
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Παίζουν: Παντελής Δεντάκης, Αλεξία Καλτσίκη, Βασίλης Κουκαλάνι, Ηλέκτρα Νικολούζου.
Στις 20 Απριλίου στο θέατρο της οδού Κυκλάδων παρουσιάζεται το σύγχρονο έργο «Ψευδαισθήσεις» του νέου ρώσου συγγραφέα, Ιβάν Βιριπάγεφ (1974), σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου. Με αυτόν τον τρόπο ο Λευτέρης Βογιατζής θα γιορτάσει τα 30 χρόνια της λειτουργίας του θεάτρου.
Τέσσερις νέοι ηθοποιοί μιλούν για δύο παντρεμένα ζευγάρια. Μας αφηγούνται ιστορίες από τα νιάτα τους ως την ημέρα του θανάτου τους. Ένα έργο για την αγάπη και το νόημα της ζωής. «Η αγάπη είναι ένα απλό πράγμα προσιτό σε λίγους. Η αγάπη δεν έχει κανόνες και ορισμούς. Η αγάπη είναι μεγάλη δύναμη. Η αγάπη νικάει το θάνατο.» Αγάπη και θάνατος, αλήθεια και ψέμα , πίστη και προδοσία, ελπίδα και απόγνωση εναλλάσσονται σε αυτό το συγκλονιστικό νέο έργο που μας παρασύρει σε έναν λαβύρινθο σαρκασμού και ποίησης.
Οι αναζητήσεις του Βιριπάγεφ εναλλάσσονται αστραπιαία από την τραγωδία στην κωμωδία, μέσα από ένα παιχνίδι αφήγησης, που καταλύει κάθε τι βέβαιο. Η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μια αυταπάτη και όλα είναι μια ψευδαίσθηση εκτός από την αγάπη. Ο Βιριπάγεφ ψάχνει την αληθινή αιώνια αγάπη , «αυτήν που περιγράφεται στη Λογοτεχνία, αυτήν που όλοι ονειρεύονται στα νιάτα τους» αλλά εκθέτει την γήινη αγάπη αποκαλώντας την ‘Ψευδαίσθηση» . Μια άλλη ψευδαίσθηση που αποκαλύπτει είναι το ίδιο το θέατρο :Το κοινό έρχεται στο θέατρο ελπίζοντας για την ψευδαίσθηση της αληθοφάνειας, περιμένοντας να εξαπατηθεί έξυπνα αλλά ο Βιριπάγεφ αντιδρά σε κάθε συνήθεια του κοινού με απρόσμενο τρόπο. Το θέατρό του είναι απελευθερωμένο και απελευθερωτικό.
Ο Ιβάν Βιριπάγεφ γεννήθηκε το 1974 στο Ιρκούτσκ. Είναι θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης , κινηματογραφιστής και ηθοποιός. Η παρουσία του στις ευρωπαϊκές σκηνές θεωρήθηκε εισβολή, εξ αιτίας του δυναμικού και ρηξικέλευθου χαρακτήρα του έργου του: με όλο και μεγαλύτερο δυναμισμό και ενέργεια, εμφανίζεται από την μία άκρη της Ευρώπης στην άλλη. Από την Αγγλία, στην Πολωνία, από την Φινλανδία στην Ιταλία, μέσω Γερμανίας, στο Βέλγιο, στη Γαλλία.
Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς της γενιάς του. Τα έργα του ‘Οξυγόνο’, ‘Όνειρα’ και ‘Γένεσις 2, «Χορός Δελχί» καθώς και η ταινία του ‘Ευφορία’ τον έκαναν γνωστό σε όλον τον κόσμο. Έχει κερδίσει πολλά βραβεία για τις ταινίες και τα έργα του.
Οι ‘Ψευδαισθήσεις’ ήταν παραγγελία του θεάτρου του Χέμνιτς στη Γερμανία , όπου έκαναν πρεμιέρα την Δεκέμβριο του 2011. Ακολούθησε η Μόσχα, η Κρακοβία, η Βαρσοβία, η Ζυρίχη, το Εδιμβούργο κλπ. Το έργο γνωρίζει ήδη τεράστια διεθνή επιτυχία.
Συντελεστές
Μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Σκηνικό – Κοστούμια: Εύα Μανιδάκη
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
ΟΔΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
Από 20/04 έως 24/05
Κεφαλληνίας και Κυκλάδων 11Αθήνα / Κυψέλη+302108217877
«Ο ΕΛΕΦΑΣ» ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΠΟΣΤΑΝΤΖΟΓΛΟΥ
20 Απριλίου-27 Μαΐου 2012 | Θέατρο Στοά
Ένας νέος Έλληνας συγγραφέας θα παρουσιαστεί σύντομα στο Αθηναϊκό Κοινό με το πρώτο του θεατρικό έργο, από το Θέατρο «Στοά», το Θέατρο που έχει αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της προσφοράς του στην ανακάλυψη νέων συγγραφέων. Πρόκειται για τον Κώστα Μποσταντζόγλου, μέλος θεατρικής οικογένειας μπορούμε να πούμε, αφού είναι ο γιος του Μποστ και αδελφός του ηθοποιού Γιάννη Μποσταντζόγλου.
Το έργο του «Ο Ελέφας» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια κωμωδία, ένα βουκολικό δράμα, μια μαύρη κωμωδία ή μια σύγχρονη τραγωδία. Κι εδώ – επειδή πολύς κόσμος ρωτάει αν γράφει σαν τον Μποστ – ανακαλύπτουμε τη μοναδική ομοιότητα που έχει με τα έργα του πατέρα του: δεν μπορείς να τα κατατάξεις εύκολα σε κάποια κατηγορία.
«Όταν διαβάσαμε για πρώτη φορά τον ‘Ελέφα’ ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια, κι όμως το έργο περιέχει και μια ομαδική δολοφονία! Αν ο Κώστας Μποσταντζόγλου μοιάζει σε κάτι με τον πατέρα του τον Μποστ, είναι ότι κάτω από την ύπουλα χιουμοριστική ματιά τους υποβόσκει μια τραγική πραγματικότητα, που ακυρώνει το γέλιο που με τόση απλοχεριά σου έχουν χαρίσει».
Για τον σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς, ο ‘Ελέφας’ είναι μια άσκηση ήθους. Έχουμε να κάνουμε με περιπτώσεις ανθρώπων της ελληνικής απόμακρης επαρχίας, που το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τις μεταξύ τους σχέσεις, όπως και ο τρόπος που έχουν μάθει να εκφράζουν τα αισθήματά τους. Ένας τρόπος που διαφέρει από τον ‘εκλεπτυσμένο’ τρόπο μιας προσεκτικής συμπεριφοράς των αστικών κέντρων και που μας κάνει να γελάμε επειδή είναι τόσο απόμακρος από εμάς που υποτίθεται πως είμαστε πιο κοντά στον ‘πολιτισμό’.
Και αυτός ο τρόπος, το να ανακαλύψεις δηλαδή κάτω από τα λεγόμενά τους, το πραγματικό τους αίσθημα, προσφέρει στον καλλιτέχνη, είτε από τη θέση του σκηνοθέτη, είτε του ηθοποιού, είτε του σκηνογράφου, μια όμορφη και δημιουργική δυσκολία.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαγεωργίου
Σκηνικό-Κοστούμια: Λέα Κούση
Παίζουν:
Λήδα Πρωτοψάλτη, Θανάσης Παπαγεωργίου, Εύα Καμινάρη, Γιώργος Ζιόβας.
Διάρκεια: 75΄χωρίς διάλλειμα
Θέατρο Στοά
Διεύθυνση: Μπισκίνη 55 Τηλέφωνο: 210 7702830
Παρασκευή: 21:15
Σάββατο: 21:15
Κυριακή: 20:00
Εισιτήρια
Παρασκευή (λαϊκή βραδινή): 10€
Σάββατο: 22€ και 15€ φοιτητικό
Κυριακή (λαϊκή απογευματινή): 15€
«ΕΜΕΙΣ ΦΕΤΟΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΜΕ»
20 Απριλίου 2012 | Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας
Την Παρασκευή 20 Απριλίου 2012 και ώρα 19:30, η θεατρική ομάδα του Φάρου Τυφλών της Ελλάδος παρουσιάζει στο Δημοτικό θέατρο Καλλιθέας, Κρέμου 123 και Φιλαρέτου, την παράσταση «Εμείς φέτος διασκεδάζουμε» με αποσπάσματα έργων γνωστών συγγραφέων.
Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας
Διεύθυνση: Γ. Κρέμου 123 και Φιλαρέτου Τηλέφωνο: 2109587115
Παρασκευή 20 Απριλίου 2012, ώρες: 19:30
Εισιτήρια
Είσοδος ελεύθερη.
“ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ” ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
20 Απριλίου-3 Ιουνίου 2012 | Τραστ
Με αφετηρία το βιβλίο του Χρήστου Χρυσόπουλου «Ο Βομβιστής του Παρθενώνα» και το ανέκδοτο κείμενο «Αποικία» του Γιώργου Λαγουρού η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων αναρωτιέται: Μπορεί ο νους να απελευθερωθεί από το παρελθόν; 8 αριθμοί που γίνονται χαρακτήρες, χαρακτήρες που κάνουν μια διαδρομή κίνησης, μουσικής και λόγου, αναζητώντας, αποφεύγοντας ή αδιαφορώντας για την αλλαγή. Καθένας κουβαλώντας τον προσωπικό του Παρθενώνα -στην τσάντα, στην τσέπη, στην πλάτη, στην απόφαση για το επόμενο βήμα.
Συνεχίζοντας στο ύφος των προηγούμενών της παραστάσεων, η Ορχήστρα συνθέτει έναν χάρτη από αγαπημένα κείμενα, προσωπικές εμπειρίες, συλλογικές αναμνήσεις και μικρές πληροφορίες άνευ σημασίας. Στη σκιά του Παρθενώνα και υπό τον ήχο των ζωντανών κρουστών από το Νίκο Παπαβρανούση.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία-Μουσική επιμέλεια: Χρήστος Θεοδωρίδης
Κίνηση-Χορογραφία: Ξένια Θεμελή
Σκηνικός χώρος: Τίνα Τζόκα
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Σχεδιασμός φώτων: Βαγγέλης Ντούμας
Βοηθός δραματουργίας: Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου
Ερμηνεύουν:
Σπύρος Ανδρεόπουλος, Παναγιώτης Εξαρχέας, Ξένια Θεμελή, Μαρία Μπαγανά, Τατιάνα- Άννα Πίττα, Σταύρος Σβήγκος, Σαμψών Φύτρος.
Drummer: Νίκος Παπαβρανούσης.
Διάρκεια: 100 λεπτά
Τραστ
Διεύθυνση: Αγίου Μάρκου 29
Παρασκευή: 21:30
Σάββατο: 21:30
Κυριακή: 15:00
Κυριακή: 19:30
Εισιτήρια
Κανονικό: 15€
Φοιτητικό: 10€
Ατέλειες: 5€
«JEANNE D’ARC» ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ «PEOPLE & PUPPETS’ SVIT»
Από Σάββατο 21 Απριλίου 2012 | Χώρος Τέχνης Ασωμάτων
Μια παράσταση με ηθοποιούς και κούκλες, βασισμένη σε πολλαπλούς μύθους και αμέτρητες εκδοχές για τη ζωή και το θάνατο της Jeanne D’Arc, σε διασκευή και σκηνοθεσία της Ιρίνα Μπόικο.
Ευλογημένος ο Μεσαίωνας!!!
Να είσαι μέσος, μέτριος, συμβιβασμένος, να ακολουθείς τη ρότα, να είσαι σαν όλους τους άλλους, ανάμεσα στους ηλίθιους ηλίθιος, ανάμεσα στους προδότες προδότης, ανάμεσα στους εγκληματίες εγκληματίας,
να μην μπορείς αλλιώς να επιβιώσεις.
Και αν τολμήσεις τη διαφορετικότητα
τη ζωή σου στην πυρά θα την τελειώσεις!
Τη Jeanne D’Arc την κάψανε στη Ρουέν.
«Σε λυπάμαι, Ρουέν!», ήταν τα τελευταία λόγια της.
Συντελεστές:
Μουσική: Γιάννης Τζώρτζης, Αλίκη Πήτερσον, Τίμος Γκέτσος
Σκηνικά / Κατασκευές / Κούκλες / Φωτισμοί: Ιρίνα Μπόικο
Ενδυματολογική επιμέλεια / Κοστούμια: Αδριανός Γεωργαντάς
Επιμέλεια κειμένου: Έλλη Μποτονάκη, Αφροδίτη Μητσοπούλου
Φωτογραφίες: Γρηγόρης Κακαράσκαλης
Ηθοποιοί: Αντώνης Αμολοχίτης, Βάσια Βασιλείου, Τίμος Γκέτσος, Ιρίνα Μπόικο, Αλίκη Πήτερσον
Διάρκεια Παράστασης: 75΄
Χώρος Τέχνης Ασωμάτων
Διεύθυνση: Πλατεία Αγίων Ασωμάτων 6 Τηλέφωνο: 2118009838
Σάββατο: 19:30
Κυριακή: 19:30
Από 21 Απριλίου 2012
Εισιτήρια
Κανονικό: 15€
Φοιτητικό: 10€
Pocket Theatre@Χώρος Τέχνης Ασωμάτων
Πληροφορίες-κρατήσεις: 210-3252998
Θαλασσινοί Έρωτες στο θέατρο Φούρνος
Από 21/04 έως 20/05
Συγγραφέας: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Σκηνοθεσία: Μίρκα Γεμεντζάκη
Παίζουν: Μαρία Καστάνη, Ελένη Μακρή, Νάνα Παπαδάκη
Θαλασσινοί Έρωτες στο θέατρο Φούρνος
ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
Η παράσταση «Θαλασσινοί Έρωτες», που βασίζεται σε τρία κλασικά, ερωτικά διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, τα Έρωτας στα χιόνια, Όνειρο στο κύμα και Έρως-Ήρως, παρουσιάζεται στο θέατρο Φούρνος.
Η σκηνοθέτιδα Μίρκα Γεμεντζάκη αναφέρει για την εμπειρία της να σκηνοθετήσει Παπαδιαμάντη: «Αυτό που με οδήγησε στον Παπαδιαμάντη είναι η γλώσσα του, που για μένα είναι μουσική, τόσο ξεκάθαρη που ένας μουσικός βρίσκει αμέσως το ρυθμό. Για μένα, η αφήγηση είναι το θεατρικό είδος που εκφράζει τις προσδοκίες μου για το θέατρο.
Αλλά αυτή την τέταρτη φορά που ανεβάζω Παπαδιαμάντη ήταν η μαγική λέξη «κοσμοκαλόγερος». Οι έρωτες του όχι μόνο για τη φύση, αλλά και τον άνθρωπο τον έκαναν τον πιο αθώο ερωτικό μυθιστοριογράφο».
Ουσιαστικά πρόκειται για χαμένους, ανεκπλήρωτους έρωτες , οι οποίοι λαμβάνουν τη μορφή θεατρικών παρτιτούρων δωματίου.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενα: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Σκηνοθεσία – φωτισμοί: Μίρκα Γεμεντζάκη
Μουσική: Μαριέττα Φαφούτη
Σκηνικά- Κοστούμια: Βαγγέλης Παπαδάκης
Πιάνο: Νάντια Παπανδρέου
θέατρο Φούρνος: Μαυρομιχάλη 168, Νεάπολη, Τηλ. 210-6460748
«Η ΑΝΤΙΓΟΝΗ» ΤΟΥ ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ
21 Απριλίου 2012 | Στέγη Γραμμάτων Και Τεχνών
Ο Σύνδεσμος Υποτρόφων του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης σας προσκαλεί στη θεατρική παράσταση Η ΑΝΤΙΓΟΝΗ του Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Πρόκειται για την ιστορία της Αντιγόνης μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Μπρεχτ, που χρησιμοποιεί την παγκοσμίως γνωστή ηρωίδα ως διαχρονικό σύμβολο της αντίστασης και της ελευθερίας για να καταδείξει τον παραλογισμό του πολέμου και της κρατικής ολοκληρωτικής εξουσίας, που ζητάει το αίμα των πολιτών για να παίξει τα αθέμιτα πολιτικά της παιχνίδια.
Η παράσταση οδηγείται στη διερευνητική αντιστοίχιση του μύθου με τη σύγχρονη εποχή, όπου σε πολλές γωνιές της Γης ξεσπούν εμφύλιοι πόλεμοι και αντιδράσεις απέναντι σε ολοκληρωτικούς «ηγέτες», με απώτερο σκοπό την διεκδίκηση του αναφαίρετου δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης, της δράσης και του αυτοπροσδιορισμού, την ελευθερία να είσαι δημιουργός του εαυτού σου και της κοινωνίας σου.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία – Μετάφραση: Νικόλας Μίχας
Μουσική σύνθεση και εκτέλεση: Χρίστος Θεοδώρου
Κοστούμια – Σκηνικά: Δημήτρης Κατσούλης
Χορογραφίες – Κίνηση: Κατερίνα Σπυροπούλου
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Κομμώσεις – Μακιγιάζ: Σεβαστή Τσατάλα
Βοηθός σκηνοθέτη: Ζένια Αγκιστριώτη
Φωτογραφίες: Χρήστος Μαρκαντώνης
Παραγωγή: The Terra Incognita Art Company
Ερμηνευτές:
Ειρήνη Μπαλτά, Χριστόδουλος Στυλιανού, Βασίλης Παπαδημητρίου, Χάρις Συμεωνίδου, Μάρα Βλαχάκη, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Κατερίνα Σπυροπούλου, Φώτης Τσοτουλίδης, Μάριος Μακρόπουλος.
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών
Διεύθυνση: Λεωφόρος Συγγρού 107-109 Τηλέφωνο: 2130178000
Σάββατο 21 Απριλίου 2012, ώρες: 20:30
Εισιτήρια
Είσοδος ελεύθερη με δελτία είσοδου.
Η διανομή των δελτίων εισόδου θα ξεκινήσει 1 ώρα πριν την εκδήλωση. Θα τηρηθεί αυστηρή σειρά προτεραιότητας (800 θέσεις).
Το παρδαλό κασκόλ, μουσικοαφηγηματική παράσταση
ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
«Το παρδαλό κασκόλ» είναι μια παράσταση που βασίζεται στην τέχνη της αφήγησης, στη ζωντανή μουσική και τα τραγούδια, στη συμμετοχή θεατών και το θεατρικό παιχνίδι, και απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 3-8 ετών. Θα πραγματοποιηθεί στο ‘Ακαδήμεια’ κάθε Σάββατο από 21 Απριλίου μέχρι 26 Μαΐου 2012.
Η υπόθεση έχει ως εξής: Όλα ξεκίνησαν όταν ο Άνεμος, ο φημισμένος και πολυταξιδεμένος, κρύωσε και πήγε να τυλίξει στο λαιμό του το παρδαλό κασκόλ που του έπλεξε η γυναίκα του. Τι γίνεται όμως όταν μ’ ένα του φτέρνισμα του το κασκόλ πετάει μακριά, κι αφού περιπλανηθεί πάνω από ολόκληρη τη γη, καταλήξει στην Γκρίζα Πολιτεία; Σε μία πολιτεία όπου ο δήμαρχος Αχαΐρευτος, λάτρης του γκρι, με την ειδική του ηλεκτρική σκούπα, έχει ρουφήξει όλα τα χρώματα! Θα καταφέρει το παρδαλό κασκόλ να διατηρήσει όλα του τα χρώματα και να γλυτώσει από το κυνηγητό και την σκούπα του δημάρχου;Θα επιστρέψουν τα χρώματα στην Γκρίζα πολιτεία για να μην λέγεται πια Γκρίζα; Η παράσταση θα δώσει στα παιδιά όλες τις απαντήσεις.
Παραστάσεις:
Κάθε Σάββατο στις 5.30μ.μ.
Από 21 Απριλίου μέχρι 26 Μαΐου 2012
Τιμή εισιτηρίου: 7€ για μικρούς και μεγάλους
Διάρκεια: 1 ώρα
Συντελεστές:
Κείμενο: Καλλιόπη Ευαγγελίδου
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σεϊτάνης
Μουσική: Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης
Επιμέλεια κίνησης & σχεδιασμός δραστηριοτήτων με τα παιδιά: Μάτα Μάρα
Σκηνικά – Κοστούμεια: Ζαΐρα Φαληρέα.
Παίζουν οι: Κατερίνα Κουτούγκου & Δέσποινα Αργυροπούλου.
Στα πλήκτρα ο Κων/νος Ευαγγελίδης.
ΘΕΑΤΡΟ: «Ακαδήμεια»
Μαραθωνομάχων 8, Ακαδημία Πλάτωνος
(Κοντά στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος)
Τηλ.: 2105125600, ή http://www.akademeia.gr, http://www.theatroneon.com
Facebook: Ακαδήμεια Πολιτιστικό Κέντρο (fan page)
Bent στον πολυχώρο πολιτισμού Vault
Συγγραφέας: Martin Sherman
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καρατζιάς
Παίζουν: Δημήτρης Καρατζιάς, Στέφανος Κακαβούλης, Πάνος Μπρατάκος, Θοδωρής Πανάς, Πάνος Ροκίδης, Ιούλιος Τζιάτας, Νικόλας Σουλογιάννης.
ΚΟΙΝΩNIKO
Από τις 22 Απριλίου έως το τέλος Μαΐου στoν πολυχώρο πολιτισμού Vault συνεχίζεται το θεατρικό έργο «Bent» του Martin Sherman. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Δημήτρης Καρατζιάς.
Το έργο πραγματεύεται την αντιμετώπιση των ομοφυλοφίλων στη ναζιστική Γερμανία, μετά την αιματηρή Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών (1934). Ένα έργο για το παράλογο της εξουσίας, που αποδεικνύει ότι ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες, η μόνη και ουσιαστική επένδυση που αξίζει κανείς να κάνει είναι στον ίδιο τον άνθρωπο.
Το έργο ακολουθεί τη διαδρομή του Μαξ, ενός απελευθερωμένου σεξουαλικά ομοφυλόφιλου άντρα στο Βερολίνο του 1934, ο οποίος συζεί μ’ έναν χορευτή (Ρούντυ) που δουλεύει στο φημισμένο για την εποχή gay club της Γκρέτα και συχνάζει εκεί παραδομένος στο αλκοόλ, την κοκαΐνη και το ευκαιριακό σεξ. Ένα βράδυ γνωρίζει ένα νεαρό αξιωματικό (Βολφ) και τον πηγαίνει σπίτι, για ακόμα μία ερωτική βραδιά. Το ίδιο βράδυ ο Χίτλερ, με το πρόσχημα της οργάνωσης πραξικοπήματος, αποφασίζει να καθαιρέσει και να απομακρύνει τους ομοφυλόφιλους από τα στρατεύματα του, αφού πρώτα δολοφονήσει πάνω από διακόσια ηγετικά στελέχη των Ες – Ες και τους συντρόφους τους.
Ταυτόχρονα αναθεωρείται το άρθρο 175, που καθιστά την ομοφυλοφιλία παράνομη, μιας και θεωρείτο ότι ήταν αποτέλεσμα εκδήλωσης εκφυλισμού που κατέστρεφε την Γερμανική – Άρια φυλή. Απαγορεύεται όχι μόνο το φίλημα, το αγκάλιασμα και η ομοφυλοφιλική διάθεση, αλλά ακόμη η σκέψη κι η φαντασίωση. Ο Μαξ και ο Ρούντυ γίνονται αναπόφευκτα στόχος άγριου διωγμού. Ο δεύτερος δεν επιβιώνει, ενώ ο Μαξ με τη βοήθεια ενός άλλου κρατουμένου, δηλωμένου ομοφυλόφιλου, (Χορστ) καταλήγει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. Εκεί, η γνωριμία των δύο γίνεται αφορμή για να έρθει η αξιοπρέπεια, οι προσδοκίες και ο έρωτας σε σύγκρουση με την σκληρή πραγματικότητα της επιβίωσης.
Μέσω της ιστορίας που αφηγείται, ο Martin Sherman θέλει να δείξει την τεράστια δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος, ικανό να ανταποκριθεί ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις, να αντλήσει δύναμη και κουράγιο, αποδεικνύοντας ότι η μόνη και ουσιαστική επένδυση που αξίζει κανείς να κάνει είναι στον ίδιο τον άνθρωπο. Εμφανής σε όλο το έργο είναι η αδάμαστη φύση της ανθρώπινης ψυχής να βρει συντροφικότητα κι αγάπη, παρά τα ανυπέρβλητα εμπόδια, απέναντι στις πιο αντίξοες συνθήκες και μέσα από τους πιο σκοτεινούς δρόμους. Εντέλει το Bent είναι ο θρίαμβος της ελπίδας, της αγάπης και του έρωτα.
Βent (ετυμολογία λέξης: αυτός που γέρνει, που έχει κλίση, κυρτός. Επίσης ο αποφασισμένος να φτάσει μέχρι τα άκρα. Παλιότερα η λέξη χαρακτήριζε την ομοφυλοφιλία).
Πρωτοανέβηκε το 1979 στο West End με τον Ian Mc Kellen (Μαξ) και την επόμενη χρονιά στο Broadway με τον Richard Gere (Μαξ). Μέσα σε 32 χρόνια έχει παιχτεί πάνω από χίλιες φορές σε 40 χώρες. Στην Ελλάδα πρώτη φορά ανέβηκε το 1982 με Γιάννη Φέρτη (Mαξ) και Πέτρο Φυσσούν (Χόρστ) από τον Γιώργο Θεοδοσιάδη. Το εν λόγω ανέβασμα είναι το 4ο στην χώρα μας.
Το 1997 το έργο γνώρισε την κιν/φική του μεταφορά με τους Clive Owen (Max), Lothaire Bluteau (Horst), Ian Mc Kellen (uncle Freddie) και τον Mick Jagger στο ρόλο της Greta. Σκηνοθεσία Sean Mathias. Η ταινία τιμήθηκε με τέσσερα βραβεία εκ των οποίων το ένα στις Κάννες (youth award) και το άλλο στο Τορίνο (best film).
Συντελεστές
Συγγραφέας : Martin Sherman
Μετάφραση : Γιώργος Θεοδοσιάδης
Σκηνοθεσία : Δημήτρης Καρατζιάς
Βοηθός σκηνοθέτη: Πάνος Μπρατάκος
Β’ Βοηθός σκηνοθέτη: Νικόλας Σουλογιάννης
Σκηνικά – φωτογραφίες : Δέσποινα Χαραλάμπους
Κοστούμια : Κλιμενώφ Δήμος
Μουσική σύνθεση: Μάνος Αντωνιάδης
Επιμέλεια κίνησης : Θοδωρής Πανάς
Φωτισμοί : Οδυσσέας Παυλόπουλος
Πολυχώρος Vault
Από 22/04 έως 29/05
Μελενίκου 26 (Ιερά οδός)Αθήνα / Βοτανικός2103302348
Το ξύπνημα των νεκρών
Συγγραφέας: Χένρικ Ίψεν
Σκηνοθεσία: Ρούλα Πατεράκη
Παίζουν: Άκις Βλουτής, Γιώργος Γιαννώτας, Δέσποινα Γκάτζιου, Γιώργος Ντούσης, Ρούλα Πατεράκη, Σαράντος Ρηγάκος, Τασία Σοφιανίδου.
Το ξύπνημα των νεκρών
ΔΡΑΜΑ
Από τις 22 Απριλίου 2012 και για λίγες μόνο παραστάσεις η εταιρεία Θεάτρου Συν-Επί (+,Χ) θα παρουσιάζει στο από Μηχανής θέατρο το κύκνειο άσμα του του Χένρικ Ίψεν «Το ξύπνημα των νεκρών» το οποίο παίζεται σε πανελλήνια πρώτη.
Το έργο, που κυκλοφόρησε στην Κοπεγχάγη τον Δεκέμβριο του 1899, συγκαταλέγεται ανάμεσα στα σημαντικότερα έργα του. Είναι το τελευταίο από τα έργα που ξεκίνησαν με «Το Κουκλόσπιτο», ένας σπουδαίος δραματικός επίλογος.
O Άρνολντ Ρούμπεκ, διάσημος γλύπτης και μέλος της Ακαδημίας Τεχνών της Νορβηγίας έχει βρεθεί σε ένα παραθαλάσσιο σπα μαζί με τη σύζυγό του Μάγια. Η σχέση τους περνάει κρίση. Η Μάγια παρασύρεται από έναν βάναυσο κυνηγό, τον Ούλφχαϊμ, σε ένα ανοδικό ταξίδι γεμάτο πάθος προς την κορυφή ενός γειτονικού βουνού. Ο Ρούμπεκ από την άλλη αναγκάζεται να αποτινάξει την ψυχρότητα και τον κυνισμό του, όταν συναντάει μια όμορφη γυναίκα από το παρελθόν του, την Ειρήνη. Ξυπνώντας μέσα του μνήμες ενός άλλου εαυτού, πόθους και αναγκάζοντάς τον να έρθει αντιμέτωπος με τη δημιουργική του δύναμη, η Ειρήνη τον οδηγεί στη βουνοκορφή.
Φαίνεται πως η προχωρημένη ηλικία του Ίψεν, αντί να λειτουργήσει ανασταλτικά, διόγκωσε τη φαντασία, το μυστήριο και τη διάθεση του για ακραίο πειραματισμό και μείξη των πιο ετερόκλητων ειδών – σε αυτό το έργο συνδυάζονται αλχημικά το οικογενειακό δράμα, ο νατουραλισμός, με την οριακή ποιητικότητα και τα ριζοσπαστικά «ονειρικά δράματα/ dream plays» του Στρίντμπεργκ. Όπου και να προσπαθήσουμε να το κατατάξουμε και με όποια κλειδιά να προσπαθήσουμε να το αποκρυπτογραφήσουμε, Το ξύπνημα των νεκρών δεν θα πάψει ποτέ να είναι ένα ερωτηματικό.
Το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα ενώ έχει διαγράψει μεγάλη πορεία στο εξωτερικό με ρηξικέλευθες ερμηνείες όπως αυτή του Μπομπ Ουίλσον.
Συντελεστές
Μετάφραση Ρούλα Πατεράκη (σε συνεργασία με τη Liv Nilsen Γάρρα)
Σκηνοθεσία Ρούλα Πατεράκη
Σκηνικά Λίλη Πεζανού
Κοστούμια Άση Δημητροπούλου
Σκηνοθεσία βίντεο Γιώργος Σκεύας
Φωτισμοί Σοφία Αλεξιάδου
Βοηθός Σκηνοθέτη Α΄ Τασία Σοφιανίδου
Βοηθός Σκηνοθέτη Β΄ Αλεξάνδρα Κουρούσια
Ερμηνεύουν οι Άκις Βλουτής, Γιώργος Γιαννώτας, Δέσποινα Γκάτζιου, Γιώργος Ντούσης, Ρούλα Πατεράκη, Σαράντος Ρηγάκος, Τασία Σοφιανίδου
Για το έργο
«Δεν πρέπει να σταματήσω να εργάζομαι – να δημιουργώ το ένα έργο μετά το άλλο – μέχρι τη μέρα του θανάτου μου.» Όταν έδινε αυτά τα λόγια ο Ίψεν στον Ρούμπεκ δεν γνώριζε ότι το Το ξύπνημα των νεκρών θα ήταν το κύκνειο του άσμα – ο Επίλογος σε μια μακρά σειρά έργων που ακολουθούσαν το ένα το άλλο σε απόσταση αναπνοής από το Κουκλόσπιτο κι έπειτα: τα περίφημα δραματικά του πορτραίτα. Η προχωρημένη του ηλικία, αντί να λειτουργήσει ανασταλτικά, διόγκωσε τη φαντασία, το μυστήριο και τη διάθεση του για ακραίο πειραματισμό και μείξη των πιο ετερόκλητων ειδών – σε αυτό το έργο συνδυάζονται αλχημικά το οικογενειακό δράμα, ο νατουραλισμός, με την οριακή ποιητικότητα και τα ριζοσπαστικά «ονειρικά δράματα/ dream plays» του Στρίντμπεργκ. Οι πρωταγωνιστές του περιμένουν πάντα το αναπάντεχο, δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις για να μετατεθεί ο χώρος του δράματος στο πνεύμα, τη φαντασία, τα πιο κρυφά μονοπάτια του εγκεφάλου και της παγκόσμιας συνείδησης. Το έργο, έτσι, στην ύστατη ανάσα του 19ου αιώνα ενώνει δεξιοτεχνικά ρεαλισμό, συμβολισμό μυθική σκέψη και συγκριτισμό, έως και κλοουνερί στα όρια της αυτοπαρωδίας και προμηνύει θεατρικές συνθέσεις και κινήματα του 20ου αιώνα όπως τον εξπρεσιονισμό και το παράλογο. Όπου και να προσπαθήσουμε να το κατατάξουμε και με όποια κλειδιά να προσπαθήσουμε να το αποκρυπτογραφήσουμε Το ξύπνημα των νεκρών, δεν θα πάψει ποτέ να είναι ένα ερωτηματικό.
Το Ξύπνημα των Νεκρών συγκαταλέγεται ανάμεσα στα σημαντικότερα έργα του συγγραφέα⋅ δεν είναι απίθανο να είναι το καλύτερό του. Η μακριά αλυσίδα του θεάτρου, αρχαίου ή σύγχρονου, έχει να παρουσιάσει ελάχιστα ανώτερα δείγματα από αυτά τα κείμενα –έξοχα από όλες τις απόψεις εξίσου, τη δραματουργική τους τέχνη, τους χαρακτήρες και το εξαιρετικό ενδιαφέρον τους.
Τζέημς Τζόυς για το Το ξύπνημα των νεκρών
Έχουν περάσει είκοσι χρόνια από τότε που ο Χένρικ Ίψεν έγραψε Το Κουκλόσπιτο σηματοδοτώντας μια νέα εποχή στην ιστορία του θεάτρου. Το όνομά του έγινε διάσημο σε δύο ηπείρους και προκάλεσε περισσότερες συζητήσεις και κριτικές από οποιονδήποτε άλλο σύγχρονό του.
Χαρακτηρίστηκε με ενθουσιασμό ως θρησκευτικός αναμορφωτής, ως κοινωνικός αναμορφωτής, ως υπέρμαχος της ηθικής και ως μεγάλος θεατρικός συγγραφέας. Κατηγορήθηκε δριμύτατα ως απρόσκλητος εισβολέας, ως ανεπαρκής καλλιτέχνης, ως ακατανόητος μυστικιστής και, σύμφωνα με κάποιον άγγλο κριτικό, «σαν σκυλί που σκαλίζει τις κοπριές».
Το καινούριο θεατρικό έργο του Ίψεν, που κυκλοφόρησε στην Κοπεγχάγη στις 19 Δεκεμβρίου του 1899, ονομάζεται Το ξύπνημα των νεκρών, και μεταφράζεται ήδη σχεδόν σε μια δεκάδα διαφορετικές γλώσσες. Το έργο είναι γραμμένο σε πεζό λόγο και έχει τρεις πράξεις. Σίγουρα δεν είναι πολύ εύκολο να περιγράψει κάποιος ένα έργο του Ίψεν. Το θέμα είναι, από τη μια πλευρά, τόσο στενό, και από την άλλη, τόσο τεράστιο.
Από την αρχή έως το τέλος του έργου δεν υπάρχει ούτε μια λέξη ή φράση που να πλεονάζει. Το έργο εκφράζει τις ιδέες του με όσο πιο σύντομο και περιεκτικό τρόπο μπορεί να εκφραστεί κάτι διαμέσου της φόρμας του θεάτρου.
Ο Χένρικ Ίψεν είναι ένας από τους σημαντικότερους άνδρες του κόσμου και μπροστά του η κριτική δεν είναι παρά ένα ισχνό θέαμα. Η αντίληψη, το να τον ακούς με προσοχή, είναι η μόνη αληθινή κριτική. Όταν η τέχνη του δραματουργού είναι τέλεια, ο κριτικός είναι περιττός. Η ζωή δεν είναι για κριτική, αλλά για να αντικρίζεται και να βιώνεται.
Χένρικ Ίψεν (1828-1906)
Ο Χένρικ Ίψεν (Henrik Ibsen, 1828-1906) ήταν Νορβηγός θεατρικός συγγραφέας και ποιητής, ένας από τους πρωτοπόρους της σύγχρονης ευρωπαϊκής δραματουργίας, που επηρέασε βαθύτατα τους Τζέιμς Τζόυς, Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, Χένρι Τζέιμς και πολλούς άλλους.
Γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου του 1828 στη μικρή πόλη Σκίεν, με γονείς τους Κνουτ Ιψεν και τη Μαρίχεν Άλτενμπουργκ. «Οι γονείς μου και από τις δύο πλευρές ήταν μέλη των πιο διάσημων οικογενειών του Σκίεν» γράφει ο ίδιος σε ένα γράμμα του προς τον κριτικό Georg Brandes το 1882. Ο πατέρας του προερχόταν από οικογένεια καπετάνιων, αλλά ο ίδιος αποφάσισε να γίνει έμπορος. Ο γάμος του με την Μαρίχεν ήταν ένα «υπέροχο οικογενειακό προξενιό». Το 1835, σε ηλικία επτά ετών, η οικογένειά του έχασε την περιουσία της και ο Χένρικ με όλη την οικογένεια αναγκάστηκε να μετακομίσει μόνιμα σε ένα μικρό εξοχικό σπίτι στο Βένστεπ. Η χρεοκοπία και η ταξική πτώση της οικογένειας έπαιξαν μεγάλο ρόλο στο μετέπειτα έργο του Ίψεν. Οι χαρακτήρες στα έργα του συχνά καθρεφτίζουν τους γονείς του, και τα θέματα του συχνά ασχολούνται με θέματα οικονομικών δυσκολιών, καθώς και ηθικές συγκρούσεις που προέρχονται από σκοτεινά μυστικά κρυφά από την κοινωνία.
Τον Οκτώβριο του 1845 ο Ιψεν πήρε το χρίσμα στην εκκλησία του Γκιέρπεν και τελείωσε τη σχολική του εκπαίδευση. Το 1845 μετακόμισε στη μικρή πόλη Γκρίμσταντ για να γίνει μαθητευόμενος φαρμακοποιός, επάγγελμα που άσκησε έως το 1850. Προκειμένου να ξεφύγει από την ανιαρή ζωή του Γκρίμσταντ αρχίζει να διαβάζει και να γράφει. Το 1846, όταν ο Ερρίκος ήταν 18 ετών, απόκτησε ένα νόθο παιδί με την υπηρέτρια του φαρμακοποιού, το οποίο αργότερα αναγνώρισε χωρίς όμως ποτέ να γνωρίσει. Η ιστορία του νόθου γιου του πιθανολογείται πως ήταν και η αιτία που διέκοψε κάθε σχέση με την οικογένεια του. Ο Χέρνικ Ίψεν δεν συνάντησε ποτέ ξανά τον πατέρα του, ενώ είδε την μητέρα του μόνο μια φορά ξανά πριν πεθάνει. Διατηρούσε αλληλογραφία μόνο με μία από τις αδελφές του.
Το 1849 έγραψε το πρώτο του έργο, τον Κατιλίνα, με το ψευδώνυμο Μπρίνγιουλφ Μπγιάρμε. Το 1850, ο Ίψεν μετακόμισε στην Χριστιανία (αργότερα μετονομάστηκε σε Όσλο) και έδωσε εξετάσεις για να μπει στο πανεπιστήμιο, αλλά κόπηκε. Την ίδια εποχή άρχισε να γράφει σε εφημερίδες και ήρθε σε επαφή με τον μικρό λογοτεχνικό κύκλο της Νορβηγίας της εποχής. Εγραψε το δεύτερο έργο του, Ο τάφος του πολεμιστή, που ανέβηκε στο θέατρο της πόλης. Το 1851 ίδρυσε μαζί με τον Άασμοντ Βίνιε την εφημερίδα Andhrimmer. Στα τέλη Οκτωβρίου, ο βιολιστής Όλε Μπουλ τον διόρισε δραματουργό του Νορβηγικού Θεάτρου του Μπέργκεν. Το 1853, μετά από εκπαιδευτικό ταξίδι στα θέατρα του Βερολίνου, της Δρέσδης, του Αμβούργου και της Κοπεγχάγης, έκανε πρεμιέρα το έργο του Η νύχτα του Αγίου Ιωάννου. Το 1857, έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής στο Νορβηγικό Θέατρο της Χριστιανίας (Οσλο). Τον Ιούνιο του 1858 παντρεύτηκε τη Σουζάνα Θόρεσεν. Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς έκανε πρεμιέρα το έργο του Τα παλικάρια στο Χέλγκελαντ.
Ο γιος του Σίγκουρντ, το μοναδικό παιδί τους, γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1859. Το 1862 έκανε
πρεμιέρα Η Κωμωδία του έρωτα. Την ίδια χρονιά το Νορβηγικό Θέατρο της Χριστιανίας καταστράφηκε οικονομικά και ο Ίψεν βρήκε προσωρινά το 1863 μια θέση, με απίστευτα χαμηλό μισθό, ως λογοτεχνικός σύμβουλος στο θέατρο της Χριστιανίας, όπου ανέβασε την επόμενη χρονιά σε δική του σκηνοθεσία το έργο του Οι μνηστήρες του θρόνου. Λίγο καιρό μετά γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στο δουκάτο του Σλέβιγκ και ο Ίψεν εγκατέλειψε στις 5 Απριλίου τη Νορβηγία με προορισμό τη Ρώμη. Στα αμέσως επόμενα χρόνια, σημειώθηκε μια βαθιά τομή στη σταδιοδρομία του. Ο Μπραντ (ανέβηκε για πρώτη φορά το 1885), στο οποίο είχε αρχικά δώσει μορφή αφηγηματικού ποιήματος και αργότερα το ξανάγραψε ως έμμετρο δράμα, ολοκληρώθηκε κοντά στη Ρώμη, το καλοκαίρι του 1865, και δημοσιεύθηκε στην Κοπεγχάγη, το επόμενο έτος. Η καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του έργου στη Σκανδιναβία υπήρξε εντυπωσιακή. Ο Ίψεν πήρε επίδομα από την κυβέρνηση και απέκτησε έτσι ένα τακτικό εισόδημα.
Στις 14 Νοεμβρίου του 1867 εκδόθηκε ο Πέερ Γκυντ. Την επόμενη χρονιά μετακόμισε στη Δρέσδη. Τον Οκτώβριο του 1869 έκανε πρεμιέρα Ο Σύνδεσμος των νέων. Το 1873 εκδόθηκε το βιβλίο του Αυτοκράτορας και Γαλιλαίος με μεγάλη εμπορική απήχηση. Το 1873 εγκαταστάθηκε στο Μόναχο. Το 1876 ανέβηκε στο Θέατρο της Χριστιανίας ο Πέερ Γκυντ με θριαμβευτικές κριτικές. Το 1877 πήρε τον τίτλο καθηγητής honoris causa του Πανεπιστημίου της Ουψάλας. Τον Νοέμβριο του 1877 ανέβηκε στην Κοπεγχάγη το έργο του Τα στηρίγματα της κοινωνίας. Το έργο αυτό εδραίωσε τη φήμη του στη Γερμανία. Δύο μήνες μετά από την πρώτη του έκδοση, τον Φεβρουάριο του 1878, παιζόταν σε πέντε διαφορετικά θέατρα μόνο στο Βερολίνο, σε τρεις διαφορετικές μεταφράσεις. Ακολούθησε Το κουκλόσπιτο, το 1878, που ανέβηκε την επόμενη χρονιά στο Βασιλικό Θέατρο της Κοπεγχάγης και προκάλεσε τεράστιο σκάνδαλο. Το 1881 εκδόθηκαν οι Βρικόλακες και προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις. Το έργο την επόμενη χρονιά παρουσιάστηκε στο Σικάγο. Το 1883 παρουσιάστηκε στο Θέατρο της Χριστιανίας Ο εχθρός του λαού και δύο χρόνια αργότερα στο Μπέργκεν Η αγριόπαπια. Την ίδια χρονιά, το 1885, ο Ιψεν μετακόμισε στο Μόναχο. Το 1887 ανέβηκε στο Μπέργκεν το Ρόσμερσχολμ. Ακολούθησε το Κυρά της θάλασσας που ανέβηκε στο Μπέργκεν το 1889. Δύο χρόνια αργότερα παρουσιάστηκε η Έντα Γκάμπλερ στο Θέατρο της Χριστιανίας. Την ίδια χρονιά αποφασίζει να επιστρέψει στη Νορβηγία και εγκαταστάθηκε στη Χριστιανία, παγκόσμια διάσημος πλέον, βάζοντας τέλος μετά από 27 χρόνια στην αυτοεξορία του.
Πριν από την επιστροφή του στη Νορβηγία το 1891, ο Ίψεν συνήθιζε να περνάει τους καλοκαιρινούς μήνες μακριά από το σπίτι του, συνήθως στο αγαπημένο του Gossensass (Colle Isarco) στο Τιρόλο. Εκεί, το 1889, γνώρισε τη νεαρή Εμιλία Μπάρνταχ, μια 18χρονη κοπέλα από τη Βιέννη, για την οποία ο Ίψεν έλεγε αργότερα ότι ήταν «ο μαγιάτικος ήλιος στον Σεπτέμβρη της ζωής μου».
Το 1892 παντρεύτηκε την Μπέργκλιοτ Μπγέρνσον. Την επόμενη χρονιά, στις 19 Ιανουαρίου του 1893, ανέβηκε ο Αρχιμάστορας Σόλνες στο Λέσινγκ Τεάτερ του Βερολίνου. Το 1895 έκανε πρεμιέρα Ο Μικρός Εγιολφ και το 1896 ταυτόχρονη πρεμιέρα του Γιον Γκάμπριελ Μπόρκμαν στο σουηδικό και στο φιλανδικό θέατρο του Χέλσινγκφορς. Το 1898 γιορτάζονται με πολυάριθμες εκδηλώσεις τα εβδομηκοστά γενέθλια του Ίψεν στη Χρισταινία, την Κοπεγχάγη και τη Στοκχόλμη. Στις 26 Ιανουαρίου του 1899 ανέβηκε στο Θέατρο της Αυλής στη Στουτγκάρδη το τελευταίο έργο του, Το Ξύπνημα των νεκρών, «ένας δραματικός επίλογος», όπως έλεγε ο υπότιτλος του Ίψεν. Το 1900 έπαθε το πρώτο εγκεφαλικό επεισόδιο και άλλο ένα ένα χρόνο αργότερα, που τον άφησε σχεδόν παράλυτο. Πέθανε στη Χριστιανία στις 23 Μαΐου του 1906.
ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ
Από 22/04 έως 13/05
Ακαδήμου 13Αθήνα / Κεραμεικός+302105231131
«ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ»
22 Απριλίου-27 Μαΐου 2012 | Πολιτιστικό Κέντρο Ακαδήμεια
«Γιαπωνέζικοι Κήποι» μια ιστορία πάνω σ΄ ένα μαγικό χαλί
Μια θεατρική παράσταση και όχι μόνο!!!
Μία ιδιαίτερη θεατρική εμπειρία, που πραγματικά εντυπωσιάζει κι έχει μείνει αξέχαστη σε όσους την παρακολούθησαν και συμμετείχαν.
Η πρωτοποριακή παράσταση του Θεάτρου Νέων που ενθουσίασε τόσο τα παιδιά, τους έφηβους, αλλά και τους μεγάλους, επειδή εσείς το ζητήσατε, θα παρουσιαστεί και πάλι, για όγδοη συνεχή χρονιά.
Οι Γιαπωνέζικοι Κήποι, είναι ένα θέαμα, ιδιαίτερα υψηλής αισθητικής, που χρησιμοποιεί το θέατρο, την μουσική, το χορό, το θεατρικό παιχνίδι και τις νέες τεχνολογίες, για να αφηγηθεί μια ιστορία, να προσφέρει, στους θεατές της, τη χαρά και την εμπειρία μιας συναρπαστικής, διασκεδαστικής και ταυτόχρονα, δημιουργικής συμμετοχής αλλά και να τους ευαισθητοποιήσει σε σχέση με το περιβάλλον.
Διασκευή: Γ. Ροϊλού – Δ. Β. Σεϊτάνης
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σεϊτάνης
Κίνηση: Έφη Καρακώστα
Μουσικός-μηχανικός ήχου: Χρήστος Κραβαριώτης
Χειριστής προγράμματος: Θοδωρής Πεγκούσης
Ιnteractive system: Martin Von Gunten
Σκηνογρ. επιμέλεια- κοστούμια: Ελένη Στρουλιά
Graphics: Elsa Mersi, Davide Venturini
Music /sound design: Spartaco Cortesi
Με τούς: Παναγιώτη Αλεξανδράκη και Ευρυδίκη Ψαλτίδου
Αυστηρά περιορισμένος αριθμός θεατών.
Πολιτιστικό Κέντρο Ακαδήμεια
Διεύθυνση: Μαραθωνομάχων 8 Τηλέφωνο: 2105125600
Κυριακή: 11:30
Κυριακή: 15:00
Εισιτήρια
Γενική είσοδος 10€
Κρατήσεις: τηλ.: 210-5125600
«11 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΕΣΕΝΑ…» ΤΗΣ ΕΦΗΣ ΜΕΡΑΒΟΓΛΟΥ
22 Απριλίου-20 Μαΐου 2012 | Excalibur Bar
Η νέα παρωδία Μυστηρίου, της Έφης Μεράβογλου, έρχεται την Κυριακή 22 Απριλίου στο Excalibur Bar στα Ιλίσια, με 11 γυναίκες να βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Όλες έχουν ένα κίνητρο να σκοτώσουν τον Στάνλεϊ Πίντερ, τον μοναδικό άντρα του έργου!
Το έργο αυτό είναι διασκευή του “8 Γυναίκες κατηγορούν εσένα” που ανέβηκε στο Excalibur Bar το 2011 στα πλαίσια του 1ου Acting in a bar seminar.
CAMERA STYLO 