Neighbours – Γείτονες

Δύο γείτονες μάχονται μέχρι τελικής πτώσης για την κυριότητα ενός λουλουδιού, στο θεωρούμενο ως αριστούργημα του ΜακΛάρεν.

[To 1952 o Μακ Λάρεν πραγματοποιεί τη συγκλονιστική ταινία του Γείτονες χρησιμοποιώντας την τεχνική του Stop Motion Animation ή Pixillation με ηθοποιούς ζωντανούς. Ταχύτητες μηχανής λήψης και κινήσεις ηθοποιού συνδυάζονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε η κίνηση του ηθοποιού αποκτά την ελευθερία του κινούμενου σχεδίου.]

(Γιάννης Βασιλειάδης στο βιβλίο του, “Animation, Ιστορία και Αισθητική του Κινούμενου Σχεδίου” | Εκδόσεις Αιγόκερως // https://camerastyloonline.wordpress.com/2008/05/07/animation/)

[η νέα πολύ όμορφη ταινία από την Ισλανδία Κάτω από το Δέντρο είναι εμφανώς επηρεασμένη από την ταινία Γείτονες (1952) του Μακ Λάρεν. Γ.Κ.]

Norman McLaren

Γεννήθηκε στο Stirling της Σκοτίας στις 11 Απριλίου 1914. Πέθανε στο Μόντρεαλ στις 26 Ιανουαρίου 1987. Το 1932 σπούδασε διακοσµητική στο The Glasgow school of fine arts. Ξεκίνησε την καριέρα του σαν σκηνοθέτης το 1934. Το 1936 κατά τη διάρκεια του εµφύλιου πολέµου, εργάστηκε στην Ισπανία στο camarografo.

Norman Mc Laren Το 1940 βρίσκεται στην Ν.Υ. Και δηµιουργεί την πρώτη ταινία του Boogie Doodle, χωρίς µηχανή λήψης. •Το 1940 µετά από πρόσκληση του Grierson ο McLaren έγινε µέλος του National Film Board Το 1949, στην Κίνα συµµετείχε σε ένα οπτικοακουστικό πρόγραµµα εκπαίδευσης που υποστηρίχτηκε από την ΟΥΝΕΣΚΟ Το 1953, συµµετείχε σε ένα παρόµοιο πρόγραµµα στην Ινδία.

Οι διακρίσεις του 1. Οι ταινίες του έχουν βραβευτεί µε περισσότερα από 200 διαφορετικά βραβεία. 2. Οι µεγαλύτερες διακρίσεις που έχει αποσπάσει είναι βραβείο Oscar και τον χρυσό φοίνικα στο φεστιβάλ των Κανών το 1955. 3. Κάθε χρόνο στον Καναδά απονέµεται από τον οργανισµό ASIFA-Canada ένα βραβείο που έχει το όνοµα του σε νέους καλλιτέχνες.

Το κτίριο στο οποίο στεγάζονται τα κεντρικά γραφεία του National Film Board, στο Μόντρεαλ του Καναδά, ονομάστηκε το 1989 ‘The Norman McLaren Building’. Αυτός είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής στον κορυφαίο animator, η δουλειά του οποίου έχει συνδεθεί άρρηκτα με το NFB. Γεννημένος στη Σκοτία το 1914, ο Norman McLaren σπούδασε σκηνογραφία στη Σχολή Καλών Τεχνών της Γλασκόβης, αλλά το ενδιαφέρον του σύντομα κέντρισε ο πειραματικός κινηματογράφος και συγκεκριμένα το – εκκολαπτόμενο, ακόμα εκείνη την εποχή – κινούμενο σχέδιο. Λόγω έλλειψης χρημάτων για κάμερα, ο δαιμόνιος καλλιτέχνης άρχισε να ζωγραφίζει απευθείας πάνω στο φιλμ, να το ‘δένει’ με μουσική και να το προβάλλει σε διάφορα φεστιβάλ στην Αμερική και την Ευρώπη. Σύντομα έφτασαν οι πρώτες διακρίσεις και η αναγνώριση, η οποία έφερε τη δυνατότητα για περισσότερα μέσα και τεχνικές (stop-motion, pixilation) και μια πρόσκληση για συνεργασία από το NFB του Καναδά.

Αυτός ο σπουδαίος κινηματογραφιστής εισήγαγε τη ζωγραφική με πενάκι πάνω στο φιλμ, τα ξυσμένα σχέδια, τη μέθοδο του παστέλ ή την τεχνική του animated sound. Είναι µια γραφή και µια γλώσσα οπτικών σηµείων και συµβόλων που όµως δεν έχει απαρνηθεί την έννοια άνθρωπος.

«Πολλοί ταυτίζουν τον όρο ‘κινούμενο σχέδιο’ με τον ‘Μίκυ Μάους’. Αυτό έγινε γιατί εδώ και πολλά χρόνια τα αμερικάνικα δίκτυα διανομής ταινιών προώθησαν μέσα και έξω από την Αμερική αποκλειστικά τις ταινίες του συγκροτήματος του Walt Disney. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να κρατήσει το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής ταινιών με σκίτσα στο περιθώριο και μακριά από το κοινό».

«Προσπάθησα να διατηρήσω στη σχέση μου με το φιλμ την ίδια στενή επαφή και οικειότητα που υπάρχει ανάμεσα σ’ έναν ζωγράφο και τον καμβά του. Αυτό είναι μάλλον δύσκολο, γιατί στην μια περίπτωση το μόνο που μεσολαβεί ανάμεσα στον δημιουργό και το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα ξυλαράκι με λίγες τρίχες καμήλας ενώ στην άλλη περίπτωση μεσολαβεί μια περίπλοκη σειρά οπτικών, χημικών και μηχανικών διαδικασιών, που αποτελούν το τέλειο έδαφος για τη δημιουργία έλλειψης οικειότητας, αποτυχιών, δυσαρέσκειας και εχθρότητας ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το τελειωμένο έργο του»