Μια Βόμβα, τυχαία (1969)- Une bombe par hasard (1969)
Στο Μια Βόμβα, τυχαία (1969) το ζωγραφικό ταλέντο του Λαγκιονί που χαρακτηρίζει έντονα την ταινία θυμίζει Ντε Κίρικο. Μας εισάγει σε μια ασυνήθιστη ατμόσφαιρα: γεωμετρική διάταξη χώρου, προοπτική βάθους , παράξενη σύλληψη λεπτομέρειας, κι ακόμα κάτι το απόκοσμο. Εκπληκτική εισαγωγή, όπου οι κινήσεις της κάμερα όπως και σε κανονικό φιλμ μας μπάζουν σε ένα ερημωμένο χωριό: άδειοι δρόμοι, πλατείες έρημες με σκόρπια αντικείμενα, παραθυρόφυλλα που κτυπάνε από τον αέρα, μια κουνιστή πολυθρόνα που ταλαντεύεται αργά, ένας δίσκος γραμμοφώνου, εγκαταλελειμμένα εσωτερικά σπιτιών. Από όλα περνάει μια ανατριχίλα μοναξιάς και εγκατάλειψης. Αιτία: στην αγορά υπάρχει μια βόμβα με πιθανότητα να εκραγεί από στιγμή σε στιγμή. Σε αυτό το χωριό φθάνει ένας ταξιδιώτης. Ανύποπτος μπαίνει στο μπαρ, στα σπίτια, περιφέρεται στους δρόμους, καλεί…. (Γιάννης Βασιλειάδης στο βιβλίο του, “Animation, Ιστορία και Αισθητική του Κινούμενου Σχεδίου” | Εκδόσεις Αιγόκερως // https://camerastyloonline.wordpress.com/2008/05/07/animation/)
CAMERA STYLO 