Αποκωδικοποιώντας το μυστήριο της ζωής
Σήμερα θα σας ψιθυρίσω κάτι στο αυτί. Ίσως να μην ακούσετε καλά τι θα σας πως αλλά δεν είναι αυτό το σημαντικό. Εκείνο που μετράει είναι να προσπαθήσετε μόνοι σας να συνδέσετε τα λόγια και να τοποθετήσετε τις δικές σας λέξεις εκεί που σας ξέφυγαν οι δικές μου. Γιατί αυτό ακριβώς είναι και το «Πνεύμα του μελισσιού», η ταινία που σκηνοθέτησε ο Βίκτορ Ερίθε το 1973. Εικόνες σαγηνευτικές που παρασέρνουν μέσα στο δικό τους ανεξήγητο κόσμο, εικόνες μνήμης και γνώσης, εικόνες που δεν εξηγούν τη ζωή, απλά τη δείχνουν. Εξ ου και η γοητεία που προκαλεί η εξερεύνηση και η προσπάθεια να αποκωδικοποιηθούν. Εξ ου και η αίσθηση της θλίψης που προκαλεί η γνώση των πραγμάτων. Κάτι σαν τη γνωριμία της ζωής η οποία έρχεται κουβαλώντας μαζί της τη συνειδητοποίηση του θανάτου. Συνέχεια ανάγνωσης ««ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΙΟΥ» (1973) του Βίκτορ Ερίθε | κριτική Στράτος Κερσανίδης»