Συγχαρητήρια σε Αλέξανδρο Αβρανά από Ένωση Σκηνοθετών-Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου | αισιοδοξία για ελληνικό σινεμά, ελπίδα να ταρακουνηθεί η πολιτεία

08.09.2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η πολλαπλή βράβευση της ταινίας του Αλέξανδρου Αβρανά, «Miss Violence», στο 70ο Φεστιβάλ Βενετίας, μας γεμίζει αισιοδοξία ότι ο ελληνικός κινηματογράφος συνεχίζει όχι μόνο να είναι παρών, αλλά να εξακολουθεί να κατακτά την διεθνή κινηματογραφική σκηνή.

ΑΡΓΥΡΟΣ ΛΕΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΑΒΡΑΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗ MISS VIOLENCE

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΒΡΑΝΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΑ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ

Τα συγχαρητήρια αξίζουν τόσο στο σκηνοθέτη κ. Αλ. Αβρανά, όσο στον παραγωγό κ. Κωσταντακόπουλο ( Faliro House) αλλά και σε όλους τους καλλιτεχνικούς και τεχνικούς συντελεστές της ταινίας.

Ελπίζουμε ότι οι βραβεύσεις αυτές θα ταρακουνήσουν, επιτέλους την πολιτεία που εξακολουθεί να έχει ανύπαρκτη ως αυτιστική πολιτική για την ενίσχυση και ανάπτυξη του ελληνικού κινηματογράφου.

Για την Ένωση Σκηνοθετών-Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου,

το ΔΣ

[ με αφορμή το υπάρχον δελτίο τύπου και χωρίς καμιά πρόθεση να στραφώ κατά της Ε.Σ.Π.Ε.Κ., κάθε άλλο, νιώθω την αναγκη να επισημάνω και να συσχετίσω τα εξής: Μία από τις ταινίες που άθελά τους βέβαια σηματοδότησαν την λήξη της εποχής που «κυβερνούσαν» τα σωματεία ήταν και η ταινία Without του Αλέξανδρου Αβρανά. Που κατέκτησε πολλά από τα τελευταία κρατικά βραβεία.  Ακολούθησε η Ομίχλη και η ίδρυση της Ε.Α.Κ. Ένας νόμος από τον «αόρατο» Γερουλάνο που υποτίθεται ότι θα βοηθούσε την παραγωγή και τους παραγωγούς ελληνικών ταινιών όπως η Ομίχλη και μετέπειτα η Ε.Α.Κ. ζητούσε. Ακούστηκαν τότε πολλά. Λέσχες, Φεστιβάλ και Σωματεία παρουσιάστηκαν ουσιαστικά σαν εχθροί της παραγωγής, στερήθηκαν επιδοτήσεις (ειδικά οι λέσχες και τα σωματεία όπως η Ε.Τ.Ε.Κ.Τ.)  και κινδύνεψαν με κλείσιμο αν δεν έκλεισαν ή λειτουργούν χωρίς ουσιαστικά να λειτουργούν. [Οι λέσχες ευτυχώς τα καταφέρνουν πάρα πολύ καλά].  Σήμερα ο Αβρανάς κέρδισε τον Αργυρό Λέοντα και η Ε.Σ.Π.Ε.Κ. με το δίκιο της αναρωτιέται τι κάνει η πολιτεία. Δεν υποστηρίζουμε ότι δεν υπήρχε θέμα, αλλά η λύση του κατά τη γνώμη μας δεν ήταν προς την σωστή κατεύθυνση. Και Παιδεία και Λέσχες και Σωματεία και Παραγωγή και Φεστιβάλ και ενδεχόμενα νέοι θεσμοί πιο κοντά στις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας , σίγουρα εστιασμένοι προς μια ριζοσπαστικότερη και πρωτοποριακότερη κατεύθυνση φαίνεται να είναι η λύση που  επιτάσσει η διαλεκτική σκέψη και μέθοδος. Κάθε άλλος δρόμος μόνο σε αδιέξοδο μπορεί να οδηγήσει, ήδη οδήγησε δηλαδή. Γ.Κ.]