Οι πρώτες εικόνες από το Luton του Μιχάλη Κωνσταντάτου
στο επίσημο τρέιλερ της ταινίας
Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν, το οποίο θα διεξαχθεί από 20 – 28 Σεπτεμβρίου, κάνει πρεμιέρα η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Μιχάλη Κωνσταντάτου με τίτλο Luton. Η ταινία συμμετέχει στο επίσημο πρόγραμμα του Φεστιβάλ στο τμήμα New Directors που φιλοξενεί νέους πρωτοεμφανιζόμενους σκηνοθέτες οι οποίοι υπογράφουν την πρώτη ή δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία τους.
Η ταινία θα βγει στις ελληνικές αίθουσες από τη Feelgood Entertainment στις 10 Οκτωβρίου 2013.
Σύνοψη
O Τζίμης είναι ένας ευκατάστατος μαθητής λυκείου, γύρω στα 17. Η Μαίρη, είναι μια ασκούμενη δικηγόρος γύρω στα 30. Ο Μάκης, ένας 50αρης οικογενειάρχης, ιδιοκτήτης ενός ψιλικατζίδικου.
Τρεις πολύ διαφορετικοί άνθρωποι μεταξύ τους και η καθημερινότητά τους. Μέσα στο πλαίσιο μιας συμβατικής ζωής που τους πιέζει όταν όλα γι’ αυτούς μοιάζουν ακίνητα και αναμενόμενα, τα τρία αυτά πρόσωπα βρίσκουν το δικό τους τρόπο διαφυγής.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κωνσταντάτος Σενάριο: Μιχάλης Κωνσταντάτος – Στέλιος Λυκουρέσης Παίζουν: Νικόλας Βλαχάκης, Ελευθερία Κόμη, Χρήστος Σαπουντζής, Γιώτα Αργυροπούλου, Θαλασσινή Βοσταντζόγλου, Κόνυ Ζήκου, Άννα Κουρουπού, Στηβ Κρικρής, Μάγδα Λέκκα, Αγλαϊα Παππά, Γιώργος Τσεμπερόπουλος, Μαρία Τσιμά, Munse Kamal Hossain. Έκτακτη φιλική συμμετοχή: Νέλλη Αγγελίδου Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Φώτου Μοντάζ: Γιώργος Μαυροψαρίδης Ήχος: Λέανδρος Ντούνης Σκηνικά: Κική Πίττα Κοστούμια: Λίτα Κοκκονάρη Παραγωγός: Γιώργος Τσούργιαννης Executive Producer: Χρήστος Β. Κωνσταντακόπουλος Συμπαραγωγός: Fabian Massah Παραγωγή: Horsefly productions Συμπαραγωγή: Faliro House productions, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ΕΡΤ, Arctos Broadcast Facilities, 2/35 Two Thirty Five, Endorphine Production, Κώστας Βαρυμποπιώτης, Γιάννης Φώτου.
Με την ευγενική χορηγία του ΟΠΑΠ.
Βιογραφικό & φιλμογραφία σκηνοθέτη
Ο Μιχάλης Κωνσταντάτος σπούδασε Σκηνοθεσία στη σχολή Σταυράκου, Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και παρακολούθησε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα του τμήματος Αρχιτεκτονικής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο με τίτλο «Σχεδιασμός Χώρου και Πολιτισμός».
Από το 2002 έχει σκηνοθετήσει ταινίες μικρού μήκους, πολιτιστικές εκπομπές και σίριαλ για την τηλεόραση, μουσικά video clip, θεατρικές παραστάσεις -είναι συνιδρυτής και σκηνοθέτης της θεατρικής ομάδας «blindspot» – ενώ έχει σχεδιάσει δύο installations για δημόσιους χώρους στην Αθήνα. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει δύο ταινίες μικρού μήκους που βραβεύτηκαν στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το LUTON είναι η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία.
φιλμογραφία
LUTON (100′, 2013)
TWO TIMES NOW (35mm, 9’, 2007)
Βραβείο καλύτερης ταινίας, Stockholm Film iFestival και Portable Film Festival
ONLY FOR EVER (35mm, 11’, 2003)
Βραβείο «Κίνητρο» του ΕΚΚ, Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας
LUTON
Όπως έχει ανακοινωθεί ήδη, η πρεμιέρα της πρώτης ταινίας μεγάλου μήκους του Μιχάλη Κωνσταντάτου, θα γίνει στο επίσημο πρόγραμμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν (20-28/9) στο τμήμα New Directors. Ακολουθεί η ελληνική πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας -Νύχτες Πρεμιέρας- και η έξοδος της ταινίας στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 10 Οκτωβρίου 2013.
Σημείωμα σκηνοθέτη
Ένα από τα πράγματα που πάντα με ενδιέφεραν γύρω μου και παρατηρούσα, είναι η «αόρατη» ψυχολογική πίεση και η βία που ασκούν πάνω μας οι απαιτήσεις μίας «κανονικής ζωής». Πόσο στενό και δύσκαμπτο μπορεί να γίνει το κοινωνικό πλαίσιο που καλούμαστε να κινηθούμε, αν θέλουμε να θεωρούμαστε κοινωνικά αποδεκτοί. Και πόσο πιεστικό μπορεί να είναι αυτό το πλαίσιο για τον καθένα μας χωριστά, όπου αναγκαστικά για να μπορέσει κάποιος να προσαρμοστεί, διαστρεβλώνεται, στριμώχνεται, χάνει τον εαυτό του, και οδηγείται σε παθολογικές συμπεριφορές ως μόνη εκτόνωση της κατάστασης του. Παράλληλα, παρατηρούσα όλα αυτά τα ξεσπάσματα βίας που σημειώνονται και σταδιακά αυξάνονται σε όλα τα μέρη του κόσμου. Αποτρόπαιες πράξεις από ανθρώπους κανονικούς, που κανείς δεν θα περίμενε στη ζωή τους να προβούν σε μια τόσο βίαιη και ακραία πράξη.
Όλα αυτά συνδέθηκαν μέσα μου ως μία αλυσίδα αιτιατών πραγμάτων. Και αυτή ήταν η αφετηρία μου για το Luton.
Χρησιμοποίησα ένα σχήμα τριών συγκεκριμένων προσώπων για βασικούς ήρωες της ταινίας μου, τρία πρόσωπα συνηθισμένα, που όλοι τυχαίνει να γνωρίζουμε σε όποια δυτική κοινωνία και αν ζούμε.
Διάλεξα να αναπαράγω την καθημερινότητα τους εστιάζοντας σε περιστατικά και συμβάντα που επαναλαμβάνονται στη ζωή τους και είναι χαρακτηριστικά για αυτούς.
Έτσι, η κάμερα, ακολουθεί αυτά τα τρία πρόσωπα εστιάζοντας στη λεπτομέρεια, βάζοντας στο μεγεθυντικό φακό τη ζωή τους, και τα συναισθήματα τους, επιχειρώντας να τους καταλάβουμε καλύτερα.
Τελικά αυτή η καθημερινότητα είναι πιο δυνατή από εμάς;
Είναι ίσως η καταστολή που ενισχύεται στην καθημερινή ζωή που τους καθιστά ανίκανους να αντιδράσουν;
Έχουν μείνει οι ήρωες της ταινίας χωρίς επιλογές, μόνο και μόνο επειδή δεν διαθέτουν τις απαραίτητες δεξιότητες για να σταθούν απέναντι στους ρόλους που επιλέγουν για τον εαυτό τους ή τους επιβάλλονται;
Τι είδους απάντηση περιμένουμε από αυτούς; Μέσα σε ποια λογική και μέσα σε ποιό ηθικό ή συναισθηματικό πλαίσιο; Εάν υπάρχει ..
10 Οκτωβρίου 2013 στους κινηματογράφους από τη Feelgood
CAMERA STYLO 