«Μικρά Αγγλία» | Ανθρώπινα πάθη μέσα σε φουρτουνιασμένο πέλαγος | κριτική ταινίας του Κώστα Τερζή

5.12.2013

«Μικρά Αγγλία» του Παντελή Βούλγαρη

Σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης

Ερμηνεία: Πηνελόπη Τσιλίκα, Σοφία Κόκκαλη, Αννέζα Παπαδοπούλου, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Μάξιμος Μουμούρης, Βασίλης Βασιλάκης, Χρήστος Καλαβρούζος, Ειρήνη Ιγγλέση

Να το πω καθαρά από την αρχή: Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για το πιο ώριμο, το πιο ολοκληρωμένο κινηματογραφικά έργο του Παντελή Βούλγαρη, που μπορεί να σταθεί άνετα δίπλα στο μινιμαλιστικό αριστούργημά του, τις «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου». Έργο βασισμένο στο βραβευμένο μυθιστόρημα της Ιωάννας Καρυστιάνη, η οποία έγραψε και το σενάριο της ταινίας. Τόπος και χρόνος της ταινίας η Άνδρος, στα 1930. Καπετανήσι και γυναικονήσι. Οι άντρες στη θάλασσα να λείπουν για δύο-τρία χρόνια, οι γυναίκες στο νησί με άπειρες ώρες μοναξιάς. Να βιώνουν την απώλεια, την αναμονή, το πένθος…

«Μικρά Αγγλία» (2013) του Παντελή Βούλγαρη| Κριτική ταινίας Δήμητρα Γιαννακού

Η 20χρονη Όρσα (Πηνελόπη Τσιλίκα) είναι ερωτευμένη με τον υποπλοίαρχο Σπύρο Μαλταμπέ (Ανδρέας Κωνσταντίνου). Η μικρότερη αδελφή της, Μόσχα (Σοφία Κόκκαλη), δυναμική και γεμάτη όνειρα, θέλει να φύγει από την Άνδρο, να αποδράσει από τη μοίρα των γυναικών του νησιού να παντρεύονται ναυτικούς που θαλασσοπνίγονται. Η μητέρα τους, Μίνα (Αννέζα Παπαδοπούλου), παραμερίζει τα αισθήματα των κοριτσιών της και παντρεύει την Όρσα με τον πλοιοκτήτη και καπετάνιο Νίκο Βατοκούζη (Μάξιμος Μουμούρης) και τη Μόσχα με τον, καπετάνιο πλέον, Σπύρο Μαλταμπέ… Αλλά τα πράγματα δεν εξελίσσονται σύμφωνα με τη «σωφροσύνη» του συμπυκνωμένου χρόνου που διαθέτει η μάνα των δύο κοριτσιών.

Ο Παντελής Βούλγαρης δουλεύει πάνω στην ελεγχόμενη (σκηνοθετικά) έκρηξη των συναισθημάτων, καθοδηγώντας με μαεστρία τους νέους ηθοποιούς οι οποίοι κρατούν και τους βασικούς ρόλους. Μάλλον περιττεύει να επισημάνουμε την εντυπωσιακή αρτιότητα σε όλα τα «τεχνικά» στοιχεία της ταινίας, από τη φωτογραφία, μέχρι τα σκηνικά και τα κοστούμια και τη γενικότερη αναπαράσταση της εποχής – καθώς πρόκειται για μια αρτιότητα εύκολα αναγνωρίσιμη. Αλλά τελικά τα πάθη της ψυχής είναι στο επίκεντρο της δουλειάς του Βούλγαρη και καταφέρνει να τα αναδείξει, δουλεύοντας ψηφίδα – ψηφίδα το υλικό του, με μια μαστοριά που θα τη ζήλευαν πολλοί αναγνωρισμένοι συνάδελφοί του από τον παγκόσμιο κινηματογραφικό χώρο.

Advertisement