Φίλε Λεωνίδα για πολλούς ανθρώπους που έφυγαν από κοντά μας στενοχωρήθηκα. Ο Χαμός του Ανδρέα Παγουλάτου και της Λουκίας Ρικάκη με συγκλόνισε. Ο δικός σου Χαμός με εξέπληξε και με εξόργισε. Το χαμόγελό και η ζωντάνια σου μου έχουν δημιουργήσει τόσο δυνατά συναισθήματα, εντυπώσεις και εικόνες που δεν μπορώ να αποδεχτώ σε καμιά περίπτωση την εικόνα σου ως νεκρού. Φίλε Λεωνίδα η προσφορά σου είναι κάτι παραπάνω από ανυπολόγιστης αξίας. Το Τριανόν κατάφερε να γίνει συνώνυμο της καλλιτεχνικής παιδείας και καλλιέργειας, συνώνυμο του καλλιτεχνικού κινηματογράφου. Συνώνυμο της Αντίστασης σε μια εποχή που Σχεδόν όλοι και όλες παραδίνονται.
Πάλεψες Φίλε Λεωνίδα και να μου επιτρέψεις να πω παρά τα δίκαια παράπονά σου για την όχι και τόσο ικανοποιητική ανταπόκριση του κόσμου με αποτέλεσμα η ιστορική αίθουσα να κινδυνεύει να κλείσει, και ΝΙΚΗΣΕΣ.
Νίκησες Φίλε Λεωνίδα τις συνθήκες και εμάς όλους, που ούτε εμείς σου δώσαμε πίσω όλα αυτά που εσύ με κόπους και θυσίες μας έδωσες και θα συνεχίσεις να μας δίνεις γιατί αυτό που έκτισες έπιασε γερές ρίζες, παρόλο που δεν εκτιμήσαμε όσο έπρεπε την αξία του. Φίλε Λεωνίδα, αφού δεν σου δώσαμε όσα σου οφείλουμε όσο ζούσες, έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία να σου τα δώσουμε τώρα που έφυγες. Δίνοντας σε σένα αυτά που σου οφείλουμε , αποδίδουμε στον εαυτό μας κάτι από αυτά που του χρωστάμε και ίσως μπορέσουμε να δημιουργήσουμε συνθήκες και προϋποθέσεις όπου η αίθουσα ΤΡΙΑΝΟΝ-ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ θα αποτελέσει κρίκο μιας αλυσίδας αιθουσών προβολής καλλιτεχνικού ελληνικού και παγκόσμιου κινηματογράφου και εκκίνηση της δημιουργίας της Καλλιτεχνικής και Κινηματογραφικής Παιδείας στην Ελλάδα.
Φίλε Λεωνίδα, αυτό που δεν μπορούμε να σου δώσουμε, να το διορθώσουμε, είναι η άδικη στέρηση των παιδιών σου που τόσο αγαπούσες. Της οικογένειάς σου που τόση δύναμη σου έδινε να θαυματουργείς. Λεωνίδα Φίλε, Θαυματοποιέ σε σκότωσε το Σύστημα και εμείς σαν μέλη του, αφού δεν έχουμε καταφέρει να το αποτινάξουμε από πάνω μας και δεν ξέρω αν θέλουμε αληθινά και να το αποτινάξουμε. Σκοτούρες, ρεύματα και χαράτσια θολώνουν το μυαλό του ανθρώπων, ατονούν την προσοχή τους, τους κάνουν εύκολα θύματα των συνθηκών. Όταν αυτές οι σκοτούρες μεγαλώνουν γιατί ο Πλησίον δεν είναι πλησίον ούτε του εαυτού του και δεν διαβαίνει τόσο συχνά όσο πρέπει τα ΤΡΙΑΝΟΝ αυτού του κόσμου, τότε οι πιθανότητες έλευσης του μοιραίου μεγαλώνουν για τους ευαίσθητους αυτού του κόσμου.
Ευαίσθητε Φίλε Λεωνίδα Μακάρι, η Ευαισθησία σου να είναι Μεταδοτική, Μακάρι να λάβουμε την σκυτάλη που μας παραδίδεις και να μην την αφήσουμε να πέσει κάτω! Μακάρι να λιγοστέψουμε τον πόνο που προκάλεσε ο χαμός σου στην οικογένειά σου στο πέρασμα του χρόνου τιμώντας την μνήμη σου όχι μόνο με λόγια αλλά και με Πράξεις.
CAMERA STYLO 