Ο «Ματωμένος γάμος» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα σε σκηνοθεσία Βασίλη Ανδρέου ανεβαίνει στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου Νέος Κόσμος από 6 Οκτωβρίου 2014 μέχρι 11 Ιανουαρίου 2015 κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15. «Ο Ματωμένος γάμος» είναι ένα έργο που στο άκουσμα του τίτλου και μόνο κάτι μέσα μας ξυπνά. Αυτή η ιστορία, βασισμένη σε πραγματικό γεγονός, είναι πια κλασική γιατί έχει έρωτα και θάνατο. Ο γάμος αυτός, πέρα από τους νεόνυμφους και τους γονείς, έχει προσκεκλημένους τον αντεραστή με την οικογένειά του. Στον ουρανό απρόσκλητο το φεγγάρι, που ρίχνει φως στα ανείπωτα. Όλα είναι πια στο έλεος της αγάπης και του πάθους. Η στιγμή για το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι.Συνέχεια ανάγνωσης «Ματωμένος γάμος του Λόρκα στο Θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Βασίλη Ανδρέου | από 6 Οκτωβρίου 2014 μέχρι 11 Ιανουαρίου 2015»→
Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος έχει την τιμή να παρουσιάσει ένα μεγάλο αναδρομικό αφιέρωμα στον Ηλία Καζάν με τίτλο «Αναφορά στον Ηλία Καζάν»,το οποίο περιλαμβάνει σχεδόν ολόκληρη τη φιλμογραφία του σπουδαίου σκηνοθέτη. Πρόκειται για την τέταρτη εκδήλωση που διοργανώνει η Ταινιοθήκη της Ελλάδος στo πλαίσιο της πράξης «Η Κινηματογραφοφιλία στη Νέα Εποχή» του ΕΣΠΑ 2007-2013. Η εκδήλωση γίνεται σε συνεργασία με την FoxEntertainment και τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρίας, κ. Τζιμ Γιαννόπουλο, τον οποίο η Ταινιοθήκη ευχαριστεί θερμά για την καθοριστική συμβολή του στην πραγματοποίηση αυτού του αφιερώματος.
«ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:
Λόγω της εξαιρετικά μεγάλης επιτυχίας του αφιερώματος «Αναφορά στον Ηλία Καζάν», το ΔΣ της Ταινιοθήκης της Ελλάδος αποφάσισε να παρατείνει την διάρκειά του μέχρι και την Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014.»
Μετά την 3ήμερη παράταση [Δευτέρα-Τετάρτη 20-22/10/2014] με την προσθήκη 6 προβολών, το πρόγραμμα από σήμερα μέχρι τη λήξη του αφιερώματος διαμορφώνεται ως εξής:
[ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ]
ΔΕΥΤΕΡΑ 20/10/2014 19:30 Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν / A Tree Grows in Brooklyn (1945, 129’, α/μ, DCP, ψηφιακή αποκατάσταση) – 22:00 Μπούμερανγκ! / Boomerang! (1947, 88’, α/μ, DCP, ψηφιακή αποκατάσταση)
ΤΡΙΤΗ 21/10/2014 – 19:30 Το λιμάνι της αγωνίας / On the Waterfront (1954, 108’, α/μ, DCP, ψηφιακή αποκατάσταση 4Κ, προβολή σε 2Κ) – 21:30 Συμφωνία Κυρίων / Gentleman’s Agreement (1947, 118΄, α/μ, DCP, ψηφιακή αποκατάσταση)
ΤΕΤΑΡΤΗ 22/10/2014 – 19:30 Ανατολικά της Εδέμ / East of Eden (1955, 115’, έγχρ., DCP, ψηφιακή αποκατάσταση 4Κ, προβολή σε 2Κ) – 21:30 Πυρετός στο αίμα / Splendor in the Grass (1961, 124’, έγχρ., film 35mm)
Αναφορά στον Ηλία Καζάν / Report to Elia Kazan 9-19->22/10/2014 – Ταινιοθήκη της Ελλάδος [goo.gl/tXyAuz] [http://kazan.tainiothiki.gr/]
Επίσης, με την υποστήριξη του UCLAFilm & TelevisionArchive, καθώς και της UIP.
Το αφιέρωμα περιλαμβάνει:
-Ταινία έναρξης του αφιερώματος θα είναι η ταινία Βίβα Ζαπάτα / Viva Zapata (1952) την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου.
-Συνολικά δεκαπέντε (15) ταινίες του Ηλία Καζάν, δέκα (10) από τις οποίες θα προβληθούν σε αποκατεστημένα φορμά. Πολλές από τις ταινίες του Ηλία Καζάν θα προλογίσουν σκηνοθέτες, κριτικοί κινηματογράφου, συγγραφείς, ψυχαναλυτές, όπως οι Τάσος Γουδέλης, Επαμεινώνδας Θεοδωρίδης, Ελευθερία Δημητρομανωλάκη, Βένια Βέργου κ.ά.
–Το ντοκιμαντέρ «Γράμμα στον Ηλία / A letter to Elia» (2010) σε σκηνοθεσία Μάρτιν Σκορσέζε – Κεντ Τζόουνς, δεν θα μπορούσε να λείπει από το αφιέρωμα της ΤΤΕ στο οποίο και θα συμπεριληφθεί.
–Μαθητεία στον Καζάν Θα προβληθούν, επίσης, οι ελληνικές ταινίες «1922» του Νίκου Κούνδουρου (1978) και «Νύφες» του Παντελή Βούλγαρη (2004), ως χαρακτηριστικά παραδείγματα επιρροής του Ηλία Καζάν σε άλλους Έλληνες δημιουργούς.
-Συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με τίτλο «Ηλίας Καζάν: δημιουργός και επαναστάτης», η οποία θα γίνει στην Ταινιοθήκη την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου στις 19:30, με στόχο την ανάλυση του πολύπλευρου έργου του Ηλία Καζάν.
Ομιλητές:
Μαρία Κομνηνού, Γενική Γραμματέας ΔΣ, Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Καθηγήτρια, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Παντελής Βούλγαρης, Σκηνοθέτης
Βίκτωρ Αρδίττης, Σκηνοθέτης, Θεατρολόγος, Καθηγητής Τμήμα Θεάτρου Α.Π.Θ.
Την συζήτηση θα συντονίσει η Βένια Βέργου, κριτικός κινηματογράφου – υπεύθυνη επικοινωνίας και ΜΜΕ στην ΤΤΕ
«Να με λέτε Ηλία. Ηλία με έλεγε η μάνα μου. Θυμώνω όταν οι Αμερικανοί με λένε Ελία», παρότρυνε τους δημοσιογράφους το 1990, όταν είχε έρθει στην Αθήνα με την ευκαιρία της έκδοσης της αυτοβιογραφίας του «Μια ζωή» (Ευρωεκδοτική).
«Ο Ηλίας Καζάν (1909-2003) υπήρξε μια καθοριστική μορφή για την εξέλιξη και ανανέωση της αμερικανικής κινηματογραφικής έκφρασης, αλλά και γενικότερα για τη διαμόρφωση μιας σύγχρονης αντίληψης για την υποκριτική, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο. Η σταδιοδρομία του Καζάν στη δεκαετία του ’30 με το GroupTheatre και το Εργαστήριο Εργατικού Θεάτρου επηρέασε αποφασιστικά τη σταδιοδρομία του στον κινηματογράφο, πρώτα με την 20thCenturyFox και μετά ως περιζήτητου ανεξάρτητου σκηνοθέτη. Η θεατρική του θητεία εγκαινίασε τη συνεργασία του με τους μεγάλους συγγραφείς, όπως τον Τζον Στάινμπεκ και τον Τενεσί Γουίλιαμς, και του επέτρεψε να αναδειχθεί στον κατεξοχήν σκηνοθέτη μεγάλων ηθοποιών που κατόρθωσε να αποσπάσει περίφημες ερμηνείες -από νεότερους ηθοποιούς, όπως τον Μάρλον Μπράντο και τον Τζέιμς Ντιν, αλλά και από βετεράνους, όπως η Βίβιαν Λι, ο Μοντγκόμερι Κλιφτ και ο Κερκ Ντάγκλας. Η πορεία του Καζάν στιγματίστηκε από την κατάδοση των συντρόφων του επί Μακαρθισμού το 1952. Έχει συζητηθεί το κατά πόσον οι τύψεις συνείδησης μπορούν να ανιχνευτούν σε ορισμένες κομβικές ταινίες του όπως «Το λιμάνι της αγωνίας» (1954) ή «Ο Συμβιβασμός» (1969). Κανείς όμως, δεν αμφισβητεί τη δύναμη των μεγάλων δημιουργιών του Καζάν με την ισχυρή κριτική της πολιτικής των ΜΜΕ στο «Μια μορφή μέσα στο πλήθος» (1957), ή τις μνημειακές διασκευές των έργων του Τενεσί Γουίλιαμς, «Λεωφορείον ο Πόθος (1951)» και «BabyDoll» (1956). Ο Καζάν, γεννημένος από Έλληνες γονείς που είχαν μεταναστεύσει από την Κωνσταντινούπολη στην Αμερική, κράτησε πάντα μια κριτική ματιά απέναντι στις αντιφάσεις της αμερικανικής κοινωνίας. Αυτές απεικονίζονται στην ταινία «Ανατολικά της Εδέμ» (1955), «Πυρετός στο αίμα» (1961) και «Λάσπη στα αστέρια» (1960). Τέλος, σημαντική παραμένει η αντιμετώπιση του θέματος της μετανάστευσης και των καταδιώξεων των Αρμενίων και των Ελλήνων που δείχθηκαν για πρώτη φορά σ’ ένα διεθνές κοινό με απαράμιλλη γενναιότητα στο «Αμέρικα Αμέρικα» (1963). Το αφιέρωμα αυτό της Ταινιοθήκης στοχεύει στο να αποτιμηθεί και από την Ελληνική πλευρά η καθοριστική συμβολή του σκηνοθέτη αυτού στην ανανέωση της κινηματογραφικής γραφής, όπως έχει ήδη επιχειρήσει ο Μάρτιν Σκορσέζε στο ντοκιμαντέρ του «Γράμμα στον Ηλία» (συν-σκηνοθεσία Κεντ Τζόουνς, 2010), το οποίο και περιλαμβάνεται στο αφιέρωμα.
Τέλος, το γύρισμα του «Αμέρικα, Αμέρικα» το 1964 χρησίμευσε σαν μια μεγάλη μαθητεία για Έλληνες τεχνικούς και σκηνοθέτες. Χαρακτηριστικά, ο Νίκος Κούνδουρος συνδέθηκε με βαθιά φιλία με τον Ηλία Καζάν και μετουσίωσε πολλά από τα διδάγματα του μεγάλου δασκάλου. Το 1978 γυρίζει το εμβληματικό «1922», μια συγκλονιστική καταγραφή της ήττας του ελληνικού στρατού και της καταστροφής της Σμύρνης. Ένας νεότερος σκηνοθέτης, ο Παντελής Βούλγαρης, συνδέθηκε και αυτός με βαθειά φιλία με τον Ηλία Καζάν. Το απόσταγμα αυτής της σχέσης πιστεύω ότι αντανακλάται στην πικρή ελεγεία της μετανάστευσης στην ταινία «Νύφες» του 2004. Είναι χαρά μας να συμπεριλάβουμε αυτές τις ταινίες στο αφιέρωμα και να ακούσουμε τους σκηνοθέτες να μιλάνε για την γνωριμία τους με τον Καζάν».
Μαρία Κομνηνού
Γενική Γραμματέας ΔΣ, Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Αθηνών
10.Μια μορφή μέσα στο πλήθος / A Face in the Crowd (1957)
ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ
1. Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν / A Tree Grows to Brooklyn (1945)
2. Συμφωνία κυρίων / Gentleman’s Agreement (1947)
3. Μπούμερανγκ! (Το μεγάλο κατηγορώ) / Boomerang! (1947)
4.Πανικός στους δρόμους / Panic in the Streets (1950)
5.Λεωφορείον ο Πόθος / A Street Car Named Desire (1951)
6. Βίβα Ζαπάτα / Viva Zapata (1952)
7. Άνθρωπος σε τεντωμένο σκοινί (Δραπέτες του κόκκινου τρόμου) / ManonaTightrope (1953)
8. Το λιμάνι της αγωνίας / OntheWaterfront (1954)
9. Ανατολικά της Εδέμ / EastofEden (1955)
10.Μια μορφή μέσα στο πλήθος / A Face in the Crowd (1957)
11.Λάσπη στ’ αστέρια / Wild River (1960)
12.Πυρετός στο αίμα / Splendor in the Grass (1961)
13.Αμέρικα, Αμέρικα / America America (1963) Ψηφιακή αποκατάσταση σε χρηματοδότηση της Warner Bros σε συνεργασίαμε τους Film Foundation και Hollywood Foreign Press Association.
14. Ο συμβιβασμός / The Arrangement (1969)
15. Ο τελευταίος μεγιστάνας / The Last Tycoon (1976)
16. Γράμμα στον Ηλία / A Letter to Elia Σκηνοθεσία: Μάρτιν Σκορσέζε – Κεντ Τζόουνς (doc., 2010)
17. 1922 του Νίκου Κούνδουρου (1978)
18. Νύφες του Παντελή Βούλγαρη (2004)
-Εισιτήρια / Κάρτες διαρκείας
Τιμή εισόδου 5 € ανά προβολή.
Κάρτα διαρκείας για όλο το αφιέρωμα: 35 €
Κάρτα διαρκείας μειωμένη* για όλο το αφιέρωμα: 15 €
(* για φοιτητές, μαθητές, ανέργους, δασκάλους-καθηγητές, ατέλειες, Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ), άνω των 65, και νέους 18 έως 26 ετών)
Οι κάτοχοι των καρτών διαρκείας θα πρέπει να κόβουν στο ταμείο μηδενικό εισιτήριο πριν από κάθε προβολή.
To αφιέρωμα Αναφορά στον Ηλία Καζάν / Report to Elia Kazan διοργανώνεται από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος στo πλαίσιο της πράξης «Η Κινηματογραφοφιλία στη Νέα Εποχή που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση – Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και εντάσσεται στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα ΠΕΠ ΑΤΤΙΚΗ του ΕΣΠΑ 2007-2013. Όλες οι δράσεις πραγματοποιούνται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Σκηνοθεσία: Ηλίας Καζάν Σενάριο: TessSlesinger, FrankDavis(βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα της BettySmith) Διεύθυνση φωτογραφίας: Leon Shamroy Μουσική: AlfredNewman Ηθοποιοί: Dorothy McGuire, Joan Blondell, James Dunn, Lloyd Nolan, James Gleason Παραγωγή: Twentieth Century Fox Film CorporationΔιανομή & Ψηφιακή αποκατάσταση (DCP):TwentiethCenturyFoxFilm
«Ρίχτηκα στη σκηνοθεσία κατευθείαν από τη σκηνή της Νέας Υόρκης», θα πει ο Καζάν για το σκηνοθετικό του ντεμπούτο μετά τη θητεία του στο ριζοσπαστικό GroupTheater τη δεκαετία του ’30 και πρώτο του συμβόλαιο με την Φοξ. H κινηματογραφική διασκευή του κορυφαίου σε πωλήσεις ομώνυμου βιβλίου της Μπέττι Σμιθ, θα αποτελέσει μία από τις πέντε εισπρακτικές επιτυχίες της χρονιάς, και θα ανακηρυχθεί σε μια από τις δέκα καλύτερες ταινίες της χρονιάς από το Εθνικό Συμβούλιο Κριτικών. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια της Μπέτι Σμιθ στο ιρλανδικό γκέτο του Μπρούκλιν στις αρχές του 1900 αποδίδονται με ιδιαίτερη μαεστρία από τον πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη, με τη βοήθεια του θρυλικού διευθυντή φωτογραφίας Λέον Σαμρόι, σε μια ακριβή παραγωγή των στούντιο. Η εμπειρία του Καζάν στο θέατρο και η εξαιρετική του δουλειά στις ερμηνείες θα χαρίσουν στη νεαρή Πέγκι Αν Γκάρνερ και τον βετεράνο ηθοποιό Τζέιμς Νταν, Όσκαρ ερμηνείας.
Συμφωνία Κυρίων
Gentleman’s Agreement
Μυθοπλασία, Η.Π.Α., 1947, α/μ, 118΄
Σκηνοθεσία: Ηλίας Καζάν Σενάριο: Moss Hart (βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Laura Z. Hobson) Διεύθυνση φωτογραφίας: Arthur C. Miller Μουσική: Alfred Newman Ηθοποιοί: Gregory Peck, Dorothy McGuire, John Garfield, Celeste Holm, Anne Revere Παραγωγή:Twentieth Century Fox Film Corporation Διανομή & Ψηφιακή αποκατάσταση (DCP):TwentiethCenturyFoxFilmCorporation
O Ντάριλ Ζάνουκ, γνωστός παραγωγός της Φοξ, θα διακυβεύσει την επαγγελματική του φήμη χρησιμοποιώντας ένα καταξιωμένο καστ –Γκρέγκορι Πεκ, Ντόροθι Μακ Γκουάιρ και Τζον Γκάρφιλντ- σ’ ένα θολό ακόμη για την Αμερική θέμα. Ο Καζάν θα ανταποκριθεί στην πρόκληση να διασκευάσει το πρώτο σενάριο του καταξιωμένου θεατρικού συγγραφέα Μος Χαρτ, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο, αποφεύγοντας τον διδακτισμό και την υπεραπλούστευση στα οποία εύκολα παρασύρει η υπόθεση: ένας δημοσιογράφος προσποιείται ότι είναι Εβραίος προκειμένου να γράψει μια σειρά από άρθρα για τον αντισημιτισμό. Χωρίς να μετριάζει το μήνυμα του μυθιστορήματος, ο Καζάν προσθέτει ψυχολογικό βάθος και αποδίδει με τόνο υπαινικτικό τις διακυμάνσεις μιας συνείδησης που αφυπνίζεται. Η τεράστια επιτυχία της ταινίας και η αποδοχή της από την κριτική σηματοδότησε μια αυξανόμενη κοινωνική ευαισθητοποίηση στο Χόλιγουντ. Η Ακαδημία την αγάπησε προτείνοντάς την για οκτώ βραβεία και δίνοντάς της αυτά της καλύτερης ταινίας, καλύτερου σκηνοθέτη και β’ γυναικείου ρόλου στη Σελέστ Χόλμ.
Ο Καζάν συνεργάστηκε στην ταινία αυτή, βασισμένη στην αληθινή ιστορία του ανεξιχνίαστου φόνου ενός ιερέα στο Κονέκτικατ, με τον παραγωγό Λούις ντε Ροσεμόν, που καθιέρωσε το είδος του «ημι-ντοκιμαντέρ (semi–documentary)», εξαιρετικά δημοφιλές στη Φοξ μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο. Δανειζόμενο από τους κεντρικούς άξονες του “ημι-ντοκιμαντέρ” (γυρίσματα σε πραγματικές τοποθεσίες, μη επαγγελματίες κομπάρσοι, αποστασιοποιήμενη voiceover αφήγηση), το Μπούμερανγκ! εστιάζει τόσο στην περσόνα του σταυροφόρου εισαγγελέα, τον οποίο υποδύεται με αταραξία ο Ντάντα Άντριους, όσο και στη σχολαστική απεικόνιση των πραγματικών λεπτομερειών. Το αναπόφευκτο της αλήθειας έρχεται αντιμέτωπο με το ρίσκο των αντικειμενικών δεδομένων μέσα από ένα συναρπαστικό επιστημολογικό παζλ με ηθικές διαστάσεις.
Πανικόςστουςδρόμους
Panic in the streets
Μυθοπλασία, Η.Π.Α., 1950, α/μ, 96’
Σκηνοθεσία: Ηλίας Καζάν Σενάριο: RichardMurphy, DanielFuchs, EdnaAnhalt, EdwardAnhalt Διεύθυνση φωτογραφίας: Joseph Mac DonaldΜουσική: AlfredNewman Ηθοποιοί: RichardWidmark, Paul Douglas,BarbaraBelGeddes, JackPalance,ZeroMostel Παραγωγή: Τwentieth Century Fox Film Corporation Διανομή:Twentieth Century Fox Film Corporation
Ο Καζάν συνεισφέρει ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά του στο πλέον δημοφιλές είδος του “ημι-ντοκιμαντέρ” (semi–documentary): μια συναρπαστική ρεαλιστική καταγραφή της αστυνομίας και των κυβερνητικών προσπαθειών να ελέγξουν το ξέσπασμα της επιδημίας πνευμονικής πανώλης στη Νέα Ορλεάνη. Αλληγορικό εγκώμιο για τα υψηλά κλιμάκια της κυβέρνησης, το οποίο αποφεύγει ωστόσο την ψυχρή αφαίρεση, χαρακτηριστική του είδους των “ ημι-ντοκιμαντέρ”, δίνοντας ζωντάνια στα εκτός στούντιο γυρίσματα της εργατικής τάξης και των μεταναστών της Νέας Ορλεάνης. Με εμφανή την επιρροή του ιταλικού νεορεαλισμού, είναι περισσότερο ανήσυχο ως προς την ατμόσφαιρα και λιγότερο ως προς τον κοινωνικό προβληματισμό. Αξιομνημόνευτο το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Τζακ Πάλανς ως χαιρέκακου αρχηγού του υποκόσμου.
ΛεωφορείονοΠόθος
A Street Car Named Desire
Μυθοπλασία, Η.Π.Α., 1951, μ/α, 122’
Σκηνοθεσία: Ηλίας Καζάν Σενάριο: TennesseeWilliams, OscarSaul, (βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο του TennesseeWilliams) Διεύθυνση φωτογραφίας: HarryStradlingSr. Μουσική: AlexNorth Ηθοποιοί: : VivienLeigh, Marlon Brando, Kim Hunter, Karl Malden, RudyBondΠαραγωγή: Charles K. Feldman Group, WarnerBrosΔιανομή & Ψηφιακή αποκατάσταση (DCP):ParkCircus
Στην αρχική απροθυμία του Καζάν να αναλάβει την κινηματογραφική διασκευή ενός θεατρικού που είχε ήδη σκηνοθετήσει με επιτυχία στο Μπρόντγουεϊ, καταλυτική θα αποδειχθεί η προτροπή του στενού του φίλου Τενεσή Ουίλιαμς. Το αριστούργημα του τελευταίου, παρείχε ένα πλούσιο δραματικό έδαφος για κινηματογραφική διασκευή, παρότι η ταινία θεωρήθηκε προκλητική και ανήθικη από μερίδα κριτικών. Ο Καζάν θα διατηρήσει τη γενική μορφή του θεατρικού και θα αυξήσει την ένταση και αυστηρότητα των κύριων σκηνών σε κλειστούς χώρους χρησιμοποιώντας μεσαίες κοντινές αλλά και σε πρώτο πλάνο λήψεις. Η μοναδική απόκλιση από τον αρχικό θίασο του θεατρικού έργου είναι η Βίβιαν Λι, την οποία επέβαλε στον Καζάν ο παραγωγός Τσαρλς Φέλντμαν, θέλοντας μια δοκιμασμένη σταρ στο ρόλο της Μπλανς Ντιμπουά με το κρυμμένο παρελθόν. Φιλοξενούμενη στην έγκυο αδερφή της, σύντομα εξελίσσεται σε θήραμα του κτηνώδη κουνιάδου της (Μάρλον Μπράντο). Ο μυώδης Μπράντο επανεφευρίσκει την υποκριτική του αμερικανικού κινηματογράφου στα πρότυπα της «Μεθόδου» του ActorsStudio με την ιδρωμένη απεικόνιση του πρωτόγονου Στάνλεϋ Κοβάλσκυ, εξαιρετικά επιδραστική στις επερχόμενες γενιές. Το λαρυγγικό ουρλιαχτό του καθώς λέει το όνομα «Στέλλα» παραμένει ένας από τους πιο γνωστούς θρήνους της ποπ κουλτούρας.
Γυρισμένο την εποχή της μαρτυρίας του Καζάν στις αναφορές της Επιτροπής Αντί-αμερικανικών Υποθέσεων (HUAC), το Βίβα Ζαπάτα λειτουργεί ως αυτο-απολογία του σκηνοθέτη, ως μια προσπάθεια επιστροφής στις ρίζες του: το ριζοσπαστικό θέατρο και την αριστερή ιδεολογία. Γραμμένο σε στενή συνεργασία με τον κατεξοχήν μεξικόφιλο συγγραφέα Τζον Στάινμπεκ, ο οποίος μοιράστηκε με τον Καζάν τη γοητεία για το όραμα του Ζαπάτα, το σενάριο διακρίνεται από έναν επαναστατικό ιδεαλισμό. Στοχεύει περισσότερο στην κριτική της διαβρωτικής δύναμης της εξουσίας, και λιγότερο στην καταγραφή των περιπλοκών του μεξικανικού εμφυλίου πολέμου. Η ταινία συνάντησε στα πρώτα της βήματα τις απόπειρες λογοκρισίας της μεξικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας αλλά και το δισταγμό των στούντιο μήπως εκληφθεί ως φιλοκομμουνιστική από τους Μακαρθιστές. Αξιοσημείωτη η υποτιμημένη βιρτουόζικη ερμηνεία του Μπράντο αλλά και η βραβευμένη με Όσκαρ καλύτερου Β’ ανδρικού ρόλου ερμηνεία του Άντονι Κουίν.
Άνθρωπος σε τεντωμένο σκοινί (Δραπέτες του κόκκινου τρόμου)
Πιθανόν η λιγότερο αναγνωρίσιμη ταινία του Καζάν και τελευταίο συμβόλαιο με τη Φοξ, προσφέρθηκε από τον Ζάνουκ, παραγωγό και σε αυτήν την ταινία, ως ένα πειστήριο για την αποκατάσταση της φήμης του σκηνοθέτη αμέσως μετά την αναστάτωση που δημιουργήθηκε από τη μαρτυρία του στην Επιτροπή Αντι-αμερικανικών Υποθέσεων (HUAC).Βασισμένη στην αληθινή ιστορία του θιάσου ενός τσέχικου τσίρκου, σε σενάριο του βραβευμένου με Πούλιτζερ Ρόμπερτ Σέργουντ, η ταινία διηγείται την απίστευτη ιστορία του Τσέχου επικεφαλής του τσίρκου Τσέρνικ, στο ρόλο του ο Φρέντρικ Μάρτς, που προσπαθεί να οδηγήσει τον θίασό του στην ελευθερία μέσα από το Σιδηρούν Παραπέτασμα δραπετεύοντας στη «Δύση» της αμερικανικής ζώνης της Γερμανίας.Η ταινία ξεχωρίζει για την εκτενή χρήση τοποθεσιών της Ανατολικής Ευρώπης, την παρουσία του πραγματικού τσίρκου Μπρούμπαχ (Brumbach) και τις ερμηνείες του μη-επαγγελματικού καστ.Ο φόβος του Ζάνουκ μήπως εκληφθεί η ταινία από την κριτική ως ιστορική ή πολιτική, προεξοφλώντας την εμπορική αποτυχία της, συνέβαλε στην απουσία οποιασδήποτε αξιόλογης αναφοράς στην πολιτική κατάσταση της υπό Σοβιετική κατοχή Τσεχοσλοβακίας. Η αναφορά του Τσέρνικ τόσο στη ναζιστική όσο και τη σοβιετική κατοχή και τους πολιτικούς Γιαν Μάζαρικ και Έντουαρντ Μπένες, σύμβολα της ξεχασμένης παράδοσης της Τσεχικής δημοκρατίας, αποτελεί τον μοναδικό σχετικό υπαινιγμό.
Συγκλονιστικό πορτραίτο της σύγκρουσης της ελεγχόμενης από τη μαφία διαφθοράς, που έχει αναλάβει με τη βία την αρχηγεία του συνδικάτου των εκφορτωτών πλοίων του Νιου Τζέρσεϊ και της κουρασμένης εργατικής τάξης. Η ταινία με το διφορούμενο φινάλε, δεν αποτελεί ορόσημο μόνο για το πολιτικό της μήνυμα, αλλά και για την ανάδειξη της «Μεθόδου» –όπως ενσαρκώνεται κυρίως στον οσκαρικό Μάρλον Μπράντο, σε μια ερμηνεία ενορατική αλλά και προσεκτικά σμιλευμένη. Μετά την απόρριψή του από τα στούντιο υπό το φόβο επερχόμενης διαμάχης, ο Καζάν αναγκάστηκε να αναλάβει ο ίδιος την παραγωγή της ταινίας. Με ένα από τα πιο ολοκληρωμένα σάουντρακ του Λέοναρντ Μπέρνσταϊν και την υπέροχη ασπρόμαυρη φωτογραφία του θρυλικού σοβιετικού Μπόρις Κάουφμαν, Το λιμάνι της αγωνίας, «αιχμαλωτίζει» την σκληρή ποίηση των φτωχικών, παγωμένων διαμερισμάτων, των μοναχικών καφετεριών και των κατεστραμμένων από τη σκληρή εργασία ζωών. Η ταινία τιμήθηκε με οκτώ Όσκαρ, μεταξύ των οποίων εκείνα της καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, ηθοποιού, δεύτερου γυναικείου ρόλου, σεναρίου και διεύθυνσης φωτογραφίας. Το λιμάνι της αγωνίας, συχνά ερμηνεύεται ως ακόμη μία αυτο–απαλλακτική αλληγορική ταινία εκ μέρους των Καζάν και Μπαντ Σούλμπεργκ που ενεργώντας ως «φιλικοί μάρτυρες» κατέδωσαν ονόματα συναδέλφων τους. Ενδεχομένως αποτελεί την πιο ρητή δήλωση του σκηνοθέτη ως προς το θέμα της πίστης και της προδοσίας που αφορά άμεσα στην ταυτότητά του.
Ανατολικά της Εδέμ
East of Eden
Μυθοπλασία, Η.Π.Α., 1955, έγχρ., 115’
Σκηνοθεσία: Ηλίας Καζάν Σενάριο: PaulOsborn (βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του JohnSteinbeck) Διεύθυνση φωτογραφίας: TedD. McCordΜουσική: LeonardRosenmanΗθοποιοί: Julie Harris, James Dean, Raymond Massey, Burl Ives, RichardDavalosΠαραγωγή: WarnerBrosΔιανομή & Ψηφιακή αποκατάσταση (DCP) : Park Circus
Το ηλεκτρισμένο ντεμπούτο του Τζέιμς Ντιν στο κλασικό φροϋδικό μελόδραμα του Καζάν, θα σηματοδοτήσει για πάντα το προφίλ του μπερδεμένου, απεγνωσμένου για αγάπη εφήβου, αποξενωμένου και περιθωριακού, αλλά κατά βάθος παρεξηγημένου. Ο Καζάν συνεργάστηκε στενά με τον Τζον Στάινμπεκ στη μεταφορά του επικού ομώνυμου μυθιστορήματός του. Η ιστορία του Κάιν και του Άβελ, ενσαρκωμένη από δυο αδέρφια, που ενηλικιώνονται και συγκρούονται διεκδικώντας την στοργή του αυστηρού «πατριάρχη» της οικογένειας αλλά και την ίδια γυναίκα. Γυρισμένη σε Cinemascope το οποίο εύστοχα αναδεικνύει τα εκρηκτικά συναισθήματα και την ψυχολογική ένταση, τις γωνίες της κάμερας, τα σαν ζωγραφιά αμερικανικά τοπία, η ταινία αποτελεί ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα και οδυνηρά πορτραίτα οικογενειακής ασφυξίας στον κινηματογράφο.
Το προφητικό σενάριο του Μπαντ Σούλμπεργκ για τη χειριστική και δόλια δύναμη των μέσων μαζικής ενημέρωσης και της διαφήμισης, θα εξελιχθεί σε θεμελιώδη ταινία της μετά-μοντέρνας εποχής. Παρεξηγημένη στον καιρό της και «αδικημένη» στα ταμεία, η ταινία μοιάζει αλλόκοτα προφητική. Η επιτυχημένη και ιδιαίτερα αντισυμβατική επιλογή από την πλευρά του Καζάν αδοκίμαστων κωμικών και δευτεραγωνιστών -Νταν στο Δέντρο και Μοστέλ στον Πανικό– έφτασε στο απόγειό της στην ευφυή επιλογή του stand–up κωμικού Άντι Γκρίφιθ στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του. Υποδύεται τον Λόουνσαμ Ρόουντς, έναν ερασιτέχνη τραγουδιστή, τον οποίο «ανεβάζει» και «κατεβάζει» η υπερδύναμη της βιομηχανίας του θεάματος στο επίκεντρο της προσοχής ενός ολόκληρου έθνους. Ένα καυστικό και επίκαιρο σχόλιο για την κατασκευή της πραγματικότητας από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Λάσπη στ’ αστέρια
WildRiver
Μυθοπλασία, Η.Π.Α., 1960, α/μ, 109’
Σκηνοθεσία: Ηλίας Καζάν Σενάριο: PaulOsborn(βασισμένο στο μυθιστόρημα MudontheStarsτου William Bradford Huie, καιDunbar‘s Cove του Borden Deal) Διεύθυνση φωτογραφίας: EllsworthFredericksΜουσική: KenyonHopkinsΗθοποιοί: MontgomeryClift, LeeRemick, Jo Van Fleet, Albert Salmi, Jay C. FlippenΠαραγωγή: Twentieth Century Fox Film Corporation Διανομή: Twentieth Century Fox Film Corporation Ψηφιακή αποκατάσταση (DCP):Academy Film Archive και Twentieth Century Fox με χρηματοδότηση της Film Foundation
Ένα οπτικό αριστούργημα, η πιο αγαπημένη ίσως ταινία του Καζάν και η πιο υποτιμημένη της φιλμογραφίας του, εισάγει έναν στοχαστικό τόνο και μια πολιτική λεπτότητα στο έργο του, εγκαινιάζοντας την περίοδο της λεγόμενης «αμερικανικής κριτικής». O ντροπαλός αλλά αποφασιστικός διοικητής του Τενεσή -τον οποίο υποδύεται ο γοητευτικός Μοντγκόμερι Κλιφτ- πρέπει να πείσει τους κατοίκους ενός χωριού, και ιδιαίτερα την μητριαρχική Έλα Γκαρθ (Τζο Βαν Φλίτ), να πουλήσουν τη γη τους στο όνομα της πολιτικής του Νιου Ντηλ (NewDeal) του Ρούσβελτ. Ο Καζάν τιθασεύει τη φύση με απλότητα δίνοντάς της όμως βιβλικές διαστάσεις, χάρη στην καταπληκτική φωτογραφία του Cinemascope. Ο ίδιος λέει για την ταινία του:
«[… ] Το Λάσπη στ’ Αστέρια, ήταν η πρώτη ταινία για την οποία είπα στον εαυτό μου: θα είμαι όσο πιο λυρικός γίνεται – θα σταματήσω την δράση. Βλέπετε, πάντα ήμουν διστακτικός.[…] Ξαφνικά το κοιτάς και είναι τόσο απλό και ξεκάθαρο αλλά και τόσο ποιητικό ταυτόχρονα. Έχει υπαινιγμούς, έχει προτάσεις, έχει ποίηση παντού, αλλά είναι ταυτόχρονα κάτι τελείως απλό. Αυτό παθαίνω όταν βλέπω πίνακες του Σεζάν: σου δείχνει ένα μήλο σ’ ένα τραπέζι, αλλά με κάποιο τρόπο είναι ποιητικό. Μ’ αρέσει αυτό.»
Η χρεοκοπία της Γουόλ Στρήτ το 1929 αποτελεί ιδανικό σκηνικό για τον Καζάν προκειμένου να θέσει φλέγοντα ζητήματα του νεανικού κινήματος στην περίοδο του λεγόμενου depression -επίκαιρα ακόμη το 1960 που γυρίζεται η ταινία- ασκώντας βαθιά κριτική στην αστική ηθική και υποκρισία. Ο Μπαντ Στάμπερ, τον οποίο υποδύεται ο Γουόρεν Μπίτι στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο, πλούσιος ποδοσφαιριστής στο οικονομικά εξαθλιωμένο Κάνσας είναι τρελά ερωτευμένος με την «Ντίνι» (Νάταλι Γούντ). Οι κοινωνικές συνθήκες στέκονται ωστόσο εμπόδιο στα όνειρά τους. Δουλεύοντας στενά με τον θεατρικό συγγραφέα Γουίλιαμ Ίνγκε, ο Καζάν απέκρουσε πολλές απόπειρες λογοκρισίας της ταινίας λόγω της κριτικής που ασκεί στον αμερικανικό πουριτανισμό και την καπιταλιστική υπερβολή ως δυο πλευρές του ίδιου κάλπικου νομίσματος. Το κοινό ενδιαφέρον των Ίνγκε και Καζάν για την ψυχανάλυση οδήγησε στην απόδοση της σεξουαλικής αφύπνισης ως νεύρωσης, όπως ενσαρκώνονται στην ακτινοβόλα και εύθραυστη Γουντ και τον εκρηκτικά αμήχανο Μπίτι. Ξεχωρίζει επίσης η ερμηνεία της Μπάρμπαρα Λόουντεν, μετέπειτα συζύγου του Καζάν.
Αμέρικα, Αμέρικα
AmericaAmerica
Μυθοπλασία, Η.Π.Α., 1963, α/μ, 174’
Σκηνοθεσία: Ηλίας Καζάν Σενάριο: EliaKazan (βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Ηλία Καζάν)Διεύθυνση φωτογραφίας: HaskellWexlerΜουσική: ManosHatzidakisΗθοποιοί: Stathis Giallelis, Frank Wolff, Harry Davis, Elena Karam, Estelle HemsleyΠαραγωγή: AthenaEnterprises, WarnerBrosmΔιανομή:Park Circus Ψηφιακή αποκατάσταση (DCP) : σε χρηματοδότηση της WarnerBros σε συνεργασία με τους FilmFoundation και Hollywood Foreign Press Association.
Αφήνοντας για λίγο την αμερικανική θεματολογία, ο Καζάν στρέφεται στα πάτρια εδάφη διασκευάζοντας το ομώνυμο μυθιστόρημά του, την επική οδύσσεια ενός μετανάστη με εμφανείς αναφορές στην οικογένειά του και ιδιαίτερα τον θείο του. Η αφήγηση ξεκινά το 1896 και τοποθετείται στα παράλια της Μικράς Ασίας. Η βιοπάλη ενός φτωχού νέου που από παιδί ονειρεύεται να ταξιδέψει στην υπερατλαντική γη της επαγγελίας, μοιάζει με κάθοδο στην κόλαση. Μετατρέπεται ωστόσο σε ανάσταση κατά την άφιξή του εκεί, τη στιγμή που αρχίζει ουσιαστικά το αληθινό δράμα του μετανάστη. Ο νεαρός τότε Στάθης Γιαλελής ενσαρκώνει, στην προσωπική αυτή εξομολόγηση του καταξιωμένου πια Καζάν και υπό τους μαγικούς ήχους του Χατζιδάκι, το αρχέτυπο του «τραγικού» μετανάστη που εξακολουθεί να ταλανίζει τον ελληνισμό. Τα γυρίσματα έγιναν σε πραγματικές τοποθεσίες στην Ελλάδα και την Τουρκία, ενώ η ταινία απέσπασε το Όσκαρ καλλιτεχνικής διεύθυνσης.
«Ούτε στον πατέρα μου, ούτε στη μητέρα μου άρεσε η ιδέα αυτής της ταινίας. Ανείπωτες, δύσκολες αναμνήσεις. […] Προσφέρθηκα να τους πάρω μαζί μου στο πρώτο μου ταξίδι. Ένιωθα ότι ο πατέρας μου έπρεπε να ζήσει τα τελευταία του χρόνια εκεί, κάτω από μια ελιά, κοιτώντας το λιμάνι και πίνοντας ρακή. Δεν είχε όμως την ίδια γνώμη. «Ποιο είναι το πρόβλημα με τη Νέα Ροσέλ;» απαίτησε να μάθει. «Εμείς εδώ θα μείνουμε», πρόσθεσε η μητέρα μου. […]Πήγα εκεί που γεννήθηκε ο πατέρας μου, στη σκιά των χιονισμένων Αργαίων Όρων. Οι μυρωδιές, οι ήχοι, ένας τρόπος ζωής μισοξεχασμένος από τα παιδικά μου χρόνια, φάνταζε ειδυλλιακός. […] Όταν έκανα την ταινία, συνήθιζα να λέω ότι η Αμερική ήταν ένα όνειρο απόλυτης ελευθερίας σε όλες τις περιοχές. Κατέληξα σε δυο συμπεράσματα από αυτό. Το ένα ήταν ότι η Αμερική, είχε μια ευθύνη απέναντι στο όνειρο: το όνειρο είχε ευθύνη απέναντι στον ονειροπόλο.» Ηλίας Καζάν
Ο Καζάν μεταφέρει στην οθόνη το ομώνυμο μπεστ-σέλερ του, συνθέτοντας το πολυτάραχο πορτραίτο ενός εύπορου διαφημιστή του Λος Άντζελες -στο ρόλο του ο Κερκ Ντάγκλας- ο οποίος ξαφνικά και οριστικά στρέφεται εναντίον της πολυτελούς ζωής του, της όμορφης γυναίκας του και της επιτυχημένης καριέρας του. Το μανιώδες, τεταμένο πορτραίτο του άνδρα, που απεγνωσμένα αναζητά να αποδράσει από το χρυσό κλουβί των «συμβιβασμών» της ζωής του, ακολουθεί τον νευρικό ρυθμό και την πειραματική προσέγγιση της πιο πρωτοποριακής, θα λέγαμε, γραφής του Καζάν που ενσωματώνει μεταξύ άλλων την αργή και γρήγορη κίνηση, τα γραφικά κινουμένων σχεδίων. Ο συμβιβασμός μοιάζει με ασφυκτικό πορτραίτο της δυσφορίας της μέσης ηλικίας στην υλιστική Αμερική και της εκτυφλωτικής εικόνας του Λος Άντζελες σαν καζάνι μέσα στο οποίο βράζουν οι αγωνίες του 20ου αιώνα.
Στην τελευταία του ταινία, ένα νοσταλγικό υπαινιγμό για το χαμένο χρυσό Χόλιγουντ της δεκαετίας του ‘30, υπό τους ήχους του Μορίς Ζαρ, ο Καζάν συγκεντρώνει πλήθος καταξιωμένων ηθοποιών: Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Τόνι Κέρτις, Ρόμπερτ Μίτσαμ, Ζαν Μορό, Ρέι Μιλάντ, Τζακ Νίκολσον, Ντάνα Άντριους, Τερέζα Ράσελ. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο Ντε Νίρο, ο οποίος υποδύεται με αποστασιοποιημένη ένταση τον Μονρό Σαρ, ήρωα εμπνευσμένο από τον παραγωγό Έρβινγκ Θάλμπεργκ, το «αγόρι ιδιοφυία» της MGM που πέθανε πρόωρα το 1936 στα 37 του χρόνια. Η ταινία όπως και το ομώνυμο ημιτελές μυθιστόρημα του Φ. Σ. Φιτζέραλντ, το οποίο διασκεύασε ο Καζάν για τον κινηματογράφο σε στενή συνεργασία με τον Χάρολντ Πίντερ, σκιαγραφεί το πορτραίτο του αφοσιωμένου παραγωγού ο οποίος διαπραγματεύεται σκληρά με νευρωτικούς σκηνοθέτες και ηθοποιούς και γνωρίζει καλά τη συνταγή της επιτυχίας.
Ένας φόρος τιμής στο μεγάλο σκηνοθέτη μέσα από τα μάτια ενός επίσης μεγάλου σκηνοθέτη. Η γνωριμία του μεγαλωμένου στη Μικρή Ιταλία της Νέας Υόρκης Σκορσέζε, με τις ταινίες Λιμάνι της Αγωνίας και Ανατολικά της Εδέμ θα αποβεί καθοριστική για τον ίδιο στην εφηβεία του. Στην προσωπική αυτή «σπουδή» της μαεστρίας του Καζάν που αποτελείται από σκηνές ταινιών, αποσπάσματα της αυτοβιογραφίας του, βιντεοσκοπημένες συνεντεύξεις, ο Σκορσέζε σχολιάζει εντός και εκτός κάμερας, εκφράζοντας το θαυμασμό του για το μεγάλο σκηνοθέτη, ο οποίος στάθηκε πίσω από την κάμερα ως πραγματικός καλλιτέχνης, κάποιος «που με γνώριζε, ίσως καλύτερα απ’ όσο εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου». Σκηνοθετημένο από τον Σκορσέζε και τον σταθερό συνεργάτη του Κεντ Τζόουνς, αποτελεί μια ιδιαίτερα προσωπική ταινία, ένα ειλικρινές πορτραίτο/ αυτοπορτραίτο και μια έντιμη παραδοχή της εγγύτητας αλλά και της απόστασης που ενώνει και χωρίζει τους καλλιτέχνες από την τέχνη τους. Προβλήθηκε με μεγάλη επιτυχία σε πολλά φεστιβάλ μεταξύ των οποίων και τα Φεστιβάλ της Βενετίας και του Ρότερνταμ.
Ένας αμερικανός φωτογράφος, επιστρέφοντας το 1992 με υπερωκεάνιο στην πατρίδα στο οποίο επίσης επιβαίνουν 700 ελληνίδες που προορίζονται για να παντρευτούν στην Αμερική, θα ερωτευθεί μια νεαρή κοπέλα, και μαζί θα αποκαλύψουν την απάτη που εξυφαίνεται σε βάρος των μη ελληνίδων κοριτσιών που προορίζονται για πορνεία. Σε παραγωγή του Μάρτιν Σκορσέζε, απέσπασε 9 βραβεία στο φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Α’ και Β’ Γυναικείου Ρόλου και Φωτογραφίας.
1922
Μυθοπλασία, Ελλάδα, 1982, έγχρ., 135′
Σκηνοθεσία: Νίκος Κούνδουρος Σενάριο: Νίκος Κούνδουρος, Στρατής Καρράς (βασισμένο στο βιβλίο του Ηλία Βενέζη Το νούμερο 31328) Διεύθυνση Φωτογραφίας: Νίκος Καβουκίδης Ηθοποιοί: Αντιγόνη Αμανίτου, Νίκος Κάππιος, Βασίλης Λάγγος, Μπέττυ Βαλάση, Βάσος Ανδρονίδης Παραγωγή & Διανομή: Ελληνικό Κέντρο Κιν/φου
Η ταινία αφηγείται μέσα από την προσωπική τραγωδία τριών προσώπων, την Μικρασιατική καταστροφή και την μαρτυρική πορεία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας που συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο θάνατο από τα στρατεύματα του Κεμάλ αλλά και τις ένοπλες ομάδες Μουσουλμάνων. Η γυναίκα ενός εμπόρου, μια δασκάλα και ένας δεκαεφτάχρονος προσπαθούν να επιβιώσουν ακολουθώντας την φάλαγγα των αιχμαλώτων στα βάθη της Μικράς Ασίας. Η δασκάλα θα δολοφονηθεί από έναν Τούρκο, η γυναίκα του εμπόρου θα χάσει τα λογικά της και μόνο ο νεαρός θα καταφέρει να σωθεί. Για λόγους διπλωματικούς και πολιτικούς, η προβολή της ταινίας υπήρξε απαγορευμένη μέχρι το 1982.
Λόγω της εξαιρετικά μεγάλης επιτυχίας του αφιερώματος «Αναφορά στον Ηλία Καζάν», το ΔΣ της Ταινιοθήκης της Ελλάδος αποφάσισε να παρατείνει την διάρκειά του μέχρι και την Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014.»
Μετά την 3ήμερη παράταση [Δευτέρα-Τετάρτη 20-22/10/2014] με την προσθήκη 6 προβολών, το πρόγραμμα από σήμερα μέχρι τη λήξη του αφιερώματος διαμορφώνεται ως εξής:
[ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ]
ΔΕΥΤΕΡΑ 20/10/2014 19:30 Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν / A Tree Grows in Brooklyn (1945, 129’, α/μ, DCP, ψηφιακή αποκατάσταση) – 22:00 Μπούμερανγκ! / Boomerang! (1947, 88’, α/μ, DCP, ψηφιακή αποκατάσταση)
ΤΡΙΤΗ 21/10/2014 – 19:30 Το λιμάνι της αγωνίας / On the Waterfront (1954, 108’, α/μ, DCP, ψηφιακή αποκατάσταση 4Κ, προβολή σε 2Κ) – 21:30 Συμφωνία Κυρίων / Gentleman’s Agreement (1947, 118΄, α/μ, DCP, ψηφιακή αποκατάσταση)
ΤΕΤΑΡΤΗ 22/10/2014 – 19:30 Ανατολικά της Εδέμ / East of Eden (1955, 115’, έγχρ., DCP, ψηφιακή αποκατάσταση 4Κ, προβολή σε 2Κ) – 21:30 Πυρετός στο αίμα / Splendor in the Grass (1961, 124’, έγχρ., film 35mm)
Αναφορά στον Ηλία Καζάν / Report to Elia Kazan 9-19->22/10/2014 – Ταινιοθήκη της Ελλάδος [goo.gl/tXyAuz] [http://kazan.tainiothiki.gr/]
