Πέθανε η Αλεξάνδρα Κυριακάκη, μια ξεχωριστή ερμηνεύτρια

Την Παρασκευή το βράδυ έφυγε από τη ζωή μια σημαντική και ξεχασμένη λαϊκή τραγουδίστρια η Αλεξάνδρα, η οποία τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε διάφορα προβλήματα υγείας.

Ελάχιστα πράγματα ήταν γνωστά σχετικά με τη ζωή της. Ξεκίνησε την καριέρα της σαν ηθοποιός αλλά πολύ γρήγορα πέρασε στο τραγούδι για να εξασφαλίσει τα «προς το ζειν». Η Αλεξάνδρα πρωτοεμφανίσθηκε τόσο στο πάλκο όσο και δισκογραφικά το 1970 με την επανεκτέλεση του τραγουδιού «Η δουλειά κάνει τους άντρες» του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Ακολούθησαν συνεργασίες με τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Γιάννη Παπαϊωάννου, τον Γιάννη Μαρκόπουλο, τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Νότη Μαυρουδή, τον Χρήστο Νικολόπουλο, καθώς και με τον Μάνο Χατζιδάκι.

[video] Νo-ΝΕΚΥΙΑ Μιχαήλ Μαρμαρινού και Gensho Umewaka 24 7 2015 Επίδαυρος

[video] ΝŌ-ΝΕΚΥΙΑ Συνέντευξη Μιχαήλ Μαρμαρινού και Gensho Umewaka

Αρης Χατζηστεφάνου: “Αν συνεχιστεί η αντίσταση, θα παίξουν το χαρτί του φασισμού”

24/07/2015

Πηγή: Νόστιμον Ήμαρ
O Άρης Χατζηστεφάνου συζητά με την Rosa Moussaoui, στα πλαίσια συνέντευξης για την Γαλλική εφημερίδα L’Humanité.
Ο Άρης Χατζηστεφάνου είναι ο δημιουργός των ντοκιμαντέρ “Debtocracy”, “Catastroika” και “Fascism Inc”. Είναι επίσης συνιδρυτής του πολιτικού περιοδικού Unfollow. Επιστροφή σε μια ελληνική ήττα με αβέβαιες συνέπειες.
Από την ειδική απεσταλμένη μας στην Αθήνα (Ελλάδα).

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ |Οι ταινίες της ημέρας | Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

Αξίζει να δείτε σήμερα

Spy Kids 4: Το Τέλος του Χρόνου [2/5]
STAR 13:20

There’s Only One Jimmy Grimble [2/5]
ΕΡΤ1 16:00

Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων [3,5/5]
OTE Cinema 1HD/OTE TV 21:00

Μοιραία Σχέση [2,5/5]
Village Cinema HD/OTE TV 22:40

Το Χρώμα του Ροδιού [4,5/5]
ΒΟΥΛΗ 23:15

Ο Χάρι Πότερ και ο Αιχμάλωτος του Αζκαμπάν [2,5/5]
STAR 23:30

Το Κορίτσι Που Έπαιζε με τη Φωτιά [2,5/5]
ΕΡΤ1 00:30

Ζαν-Πιέρ Μελβίλ (1917-1973): Αφιέρωμα στον παππού της νουβέλ βαγκ, στον αυτοαποκαλούμενο αναρχικό δεξιό σκηνοθέτη

Αποσπάσματα από την κριτική για την ταινία Un flic ,  που δημοσιεύθηκε στην Βήμα, 14-1-75

του Βασίλη Ραφαηλίδη

Ο απ’ τον Αύγουστο του 1973 πρόωρα μακαρίτης (στα πενηνταέξι του χρόνια) Ζάν-Πιέρ Μελβίλ/ Jean-Pierre Melville, ο παππούς της νουβέλ βαγκ, από το 1947 που πρωτοεμφανίστηκε σαν σκηνοθέτης με τη Σιωπή της θάλασσας/ Le Silence de la mer του Βερκόρ μέχρι το κύκνειο άσμα του (1972).

Ένας μπασκίνας (έτσι περίπου θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε απ’ τη γαλλική αργκό την ηχοποίητη λέξη fllic, πρώτο μέρος του «φλικ –φλακ» που δείχνει τον ήχο που κάνει το σκαμπίλι ή το γκλοπ, και όχι Ο αστυνόμος όπως θέλει ο Έλληνας εισαγωγέας για λόγους ευνόητους) ήταν ένα πρόβλημα και ένα αίνιγμα. Πρόβλημα γιατί δύσκολα απορρίπτει κανείς έναν κινηματογραφιστή που κουβαλούσε ολόκληρο το σινεμά στο μικρό του τσεπάκι και αίνιγμα διότι ήταν αδύνατον να βρεις στέρεες λαβές στο έργο του: Τα πάντα έχουν ταυτόχρονα δύο και τρεις όψεις, τα πάντα είναι αόριστα και διφορούμενα, τα πάντα κινούνται στην ομίχλη της μεταφυσικής και του ιδεαλισμού. Ο κόσμος του Μελβίλ είναι ένας κόσμος σκιών και φαντασμάτων.