Ο Erice είναι μια εντελώς ειδική περίπτωση τελειομανούς δημιουργού που επηρέασε τον Ισπανικό και τον παγκόσμιο κινηματογράφο. Σε διάστημα τριάντα χρόνων έχει κάνει μόνον τρεις ταινίες μεγάλου μήκους και δύο μικρού. Ο ποσοτικά φτωχός αυτός απολογισμός αντισταθμίζεται από την ποιότητα των έργων του. Οι ταινίες «Το Πνεύμα του μελισσιού» και ο «Νότος» ασχολούνται με τα ταραγμένα τοπία της παιδικής ηλικίας, η οποία κινηματογραφείται σαν μια άγνωστη χώρα, ποιητική και τρομακτική ταυτόχρονα. Στο «Όνειρο του φωτός», με αφορμή την τέχνη της ζωγραφικής κάνει ένα πικρό σχόλιο για την αγωνία της δημιουργίας, τη φθορά των πραγμάτων και το πέρασμα του χρόνου. Ο κινηματογράφος του Víctor Erice διαβάζεται σαν ποίημα. Και αυτό γιατί χρησιμοποιεί την εικόνα για να μπει στην ιστορία. Δεν καταγράφει αλλά παράλληλα μελετάει και αναλύει τους ήρωες, τις καταστάσεις, τις στιγμές. Μόλις η εικόνα φτάσει στο μάτι του θεατή την ακινητοποιεί σχεδόν για να αποκαλύψει την ψυχική και ηθική κατάσταση των χαρακτήρων και τα αίτια που τη δημιούργησαν. Έτσι ο σκηνοθέτης, μαιτρ της ατμόσφαιρας, μας οδηγεί βήμα-βήμα μέσα από μια φαινομενικά συνηθισμένη ηθογραφία στην αναζήτηση της ταυτότητας και του προσανατολισμού του ατόμου σε έναν κόσμο μοναξιάς και αποξένωσης. Τεχνικά η ταινία είναι άψογη και αισθητικά πανέμορφη. Η χρήση των μέσων είναι λιτή, απέριττη αλλά αποτελεσματική. Οι χρόνοι και οι στιγμές, οι σιωπές και οι ήχοι αποτελούν μια σπάνιας τελειότητας σύνθεση τόσο απλής που καθηλώνει ειλικρινά και τον πιο ανίδεο άνθρωπο μπροστά στη μαγεία της.
Το Σάββατο 26.3.2016 στις 18.00 στον κινηματογράφο Αλέκα θα προβληθεί με ελεύθερη είσοδο με εισήγηση πριν και συζήτηση μετά η αριστουργηματική ταινία του Ερίθε Ο ΝΟΤΟΣ (1983) Συνέχεια ανάγνωσης «Βίκτορ Ερίθε: Με 3 ταινίες μεγάλου μήκους σε 30 χρόνια ο καλύτερος σκηνοθέτης του ισπανικού κινηματογράφου;»
