Η Alice Guy-Blaché (1 Ιουλίου 1873 – 24 Μαρτίου, 1968) ήταν μια Γαλλίδα πρωτοπόρος κινηματογραφίστρια η οποία ήταν η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτης στην κινηματογραφική βιομηχανία και θεωρείται μια από τους πρώτους σκηνοθέτες μιας ταινίας φαντασίας. Έκανε εκατοντάδες ταινίες πολλαπλών ειδών, κοινωνικά ντοκουμέντα, ιστορικά και θρησκευτικά δράματα, κωμωδίες, περιπέτειες, ρομαντικά έργα κ.α.
Από το 1896 μέχρι το 1906 η Alice Guy ήταν η επικεφαλής παραγωγής της εταιρίας και γενικά θεωρείται ως η πρώτη δημιουργός ταινιών που ανέπτυξε συστηματικά την αφηγηματική δημιουργία ταινιών. Το 1906 έκανε τη Ζωή του Χριστού , μια παραγωγή μεγάλου προϋπολογισμού για τα δεδομένα της εποχής , που περιλάμβανε 300 κομπάρσους. Επίσης, ήταν μια από τις πρωτοπόρους στη χρήση των ηχογραφήσεων μαζί με τις εικόνες στην οθόνηστο σύστημα «Cronophone» της Gaumont , το οποίο χρησιμοποιούσε ένα κάθετα κομμένο δίσκο, συγχρονισμένο με το φιλμ. Ως μια καινοτόμος, χρησιμοποίησε ειδικά εφέ, χρησιμοποιώντας τεχνικές κάλυψης με διπλή έκθεση και ακόμα παίζοντας μια ταινία ανάποδα.
Το 1907 η Alice Guy παντρεύτηκε τον Herbert Blaché ο οποίος σύντομα διορίστηκε διεθυντής παραγωγής για τις δραστηριότητες της Gaumont στις Η.Π.Α. Έχοντας δουλέψει με το σύζυγό της για την Gaumont στις Η.Π.Α, το 1910 αποφασίζουν να δουλέψουν μόνοι τους, συνεταιριζόμενοι με τον George A. Magie, δημιουργώντας την εταιρία Solax, το μεγαλύτερο στούντιο της Αμερικής στην προ Χόλυγουντ εποχή. Με τις παραγωγικές εγκαταστάσεις για τη νέα τους εταιρία στο Φλάσινγκ της Νέας Υόρκης, ο σύζυγός της υπήρξε διευθυντής παραγωγής όπως επίσης και διευθυντής φωτογραφίας, ενώ η Alice Guy-Blaché δούλευε ως καλλιτεχνική διευθύντρια, σκηνοθετώντας πολλές από τις παραγωγές του. Μέσα σε δυο χρόνια είχαν γίνει τόσο επιτυχημένοι που ήταν σε θέση να επενδύσουν περισσότερα από 100.000 δολλάρια σε νέες και τεχνολογικά προηγμένεςπραγωγικές εγκαταστάσεις στο Φορτ Λι του Νιου Τζέρσεϊ, ένα μέρος που γινόταν γρήγορα η κινηματογραφική πρωτεύουσα της Αμερικής και έδρα για πολλά σημαντικά κινηματογραφικά στούντιο. Αναφέρεται σε εκδόσεις της εποχής ότι η Alice Guy-Blaché είχε βάλει μια μεγάλη επιγραφή στο στούντιό της που έγραφε «ΠΑΙΞΤΕ ΦΥΣΙΚΑ».
Αρκετά χρόνια αργότερα η Alice Guy και ο σύζυγός της χώρισαν. Με την παρακμή της κινηματογραφικής βιομηχανίας της Ανατολικής Ακτής έναντι του πιο φιλόξενου και με χαμηλότερο κόστος κλίματος του Χόλυγουντ, έληξε και η κινηματογραφική συνεργασία τους.
Μετά το χωρισμό τους και τον τερματισμό λειτουργίας της εταιρίας Solax η Alice Guy πήγε να δουλέψει για την Διεθνή Υπηρεσία Ταινιών του Γουίλλιαμ Ράντολφ Χηρστ. Επέστρεψε στη Γαλλία το 1922 και αν και δε ξανάκανε ποτέ άλλη ταινία, για τα επόμενα τριάντα χρόνια έδινε διαλέξεις σχετικά με τις ταινίες και έγραφε μυθιστορήματα από κινηματογραφικά σενάρια. Ξεχασμένη για δεκαετίες, το 1953 η γαλλική κυβέρνηση της απέμεινε το μετάλιο της Λεγεώνας της Τιμής.
Η Alice Guy-Blaché δε παντρεύτηκε ποτέ ξανά και το 1964 επέστρεψε στις Η.Π.Α. για να μείνει με την κόρη της. Πέθανε σε οίκο ευγηρίας στο Νιου Τζέρσεϊ το 1968 στα 94 .
Επιλεγμένη φιλμογραφία (ελάχιστες ταινίες σώζονται)
- La Fée aux Choux (The Cabbage Fairy) (1896) (Η νεράιδα των λάχανων, βάσει της δυτικο-βορειοευρωπαϊκής λαϊκής παράδοσης ότι τα παιδιά βγαίνουν από τα λάχανα)
- Little Tich and his Big Boots (1900)
- Sage-femme de première classe (First Class Midwife) (1902)
- Danses Gitanes (1905)
- La Esméralda (1905) (βασισμένη στο μυθιστόρημα του Βίκτωρ Ουγκώ Η Παναγία των Παρισίων)
- L’Emeute sur la Barricade (1906)
- The Birth, the Life and the Death of Christ (1906)
- Madame’s Fancies (1907)
- La Saucisse (1907)
- The Glue (1907)
- The Irresistible Piano (1907)
- A Fool and His Money (1912)
- Algie the Miner (1912)
- Making an American Citizen (1912)
- Falling Leaves (1912)
- A House Divided (1913)
- The Pit and the Pendulum (1913)
- Shadows of the Moulin Rouge (1913)
- Matrimony’s Speed Limit (1913)
- The Woman of Mystery (1914)
- My Madonna (1915)
- The Ocean Waif (1916)
- House of Cards (1917)
- The Great Adventure (1918)
- Vampire (1920)
