Αναμφίβολα η κωμωδία του φετινού καλοκαιριού, όχι από πλευράς αισθητικής και περιεχομένου, αλλά από πλευράς εισπρακτικής επιτυχίας, τόσο στην Ιταλία, όσο και στη χώρα μας. Με ένα απλό, σχεδόν προσχηματικό σενάριο, αλλά με ένα χαρισματικό και απόλυτα ταιριαστό στην υπόθεση πρωταγωνιστή, το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό.
Ο Κέκο, έχει εκπληρώσει το όνειρο κάθε Ιταλού: Αν και περίπου στα σαράντα, όχι μόνο δεν έχει ξεκολλήσει από το πατρικό σπίτι, όπου απολαμβάνει τις πλήρεις φροντίδες της μητέρας του και τη θυμοσοφία του πατέρα του, αλλά είναι μόνιμος, διορισμένος δημόσιος υπάλληλος, σε ένα γραφείο απέναντι από το σπίτι του. Με μια λέξη ζει στον Παράδεισο. Μέχρι που οι περικοπές που πρέπει να γίνουν στο δημόσιο τομέα της χώρας του έρχονται να αγγίξουν και τον ίδιο. Καλείται να επιλέξει: ή θα πρέπει να υποβάλει την παραίτησή του λαμβάνοντας μια μικρή αποζημίωση, ή θα πρέπει να τεθεί στη διάθεση της «ανθρωποφάγου» διευθύντριας του γραφείου μεταθέσεων του Υπουργείου Εσωτερικών που έχει βάλει ως στόχο συγκεκριμένο αριθμό παραιτήσεων, στον οποίο η αγκίστρωση του Κέκο στη «θεσούλα» του, αποτελεί εμπόδιο. Ξεκινά λοιπόν ένας μαρτυρικός Γολγοθάς για τον πρωταγωνιστή, μέσω συνεχών μεταθέσεων από το Βόρειο Πόλο, μέχρι την Κεντρική Αφρική, με σκοπό να καμφθεί το φρόνημά του και να οδηγηθεί, επιτέλους στην υποβολή παραίτησης. Μέσα σε αυτή τη διαδρομή, που με ευρηματικό τρόπο θα αντιπαραβάλει τον τρόπο ζωής του ευρωπαϊκού Νότου σε σχέση με τον ευρωπαϊκό Βορρά, ο Κέκο θα γνωρίσει τον έρωτα που θα φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή του και θα τον οδηγήσει στη λήψη της οριστικής του απόφασης.
23/7/2016 Αδάμ Αδαμόπουλος