Η Μεταφυσική του Ντε Κίρικο στην Ποίηση | του Νίκου Βασιλάκου Εκδόσεις ύψιλον

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο όρος «μεταφυσική» χρησιμοποιήθηκε στην τέχνη για πρώτη φορά το 1913 από τον Apollinaire για να χαρακτηρίσει το περιεχόμενο της σειράς των πινάκων που ο Giorgio de Chirico ζωγράφισε κατά τη διάρκεια της παραμονής τον στο Παρίσι (1911-1915). Στην περίοδο αυτή ο De Chirico ανάπτυξε τα περισσότερα στοιχεία που αποτέλεσαν την προσωπική τον «μεταφυσική» εικονογραφία : τις πλατείες με τα αγάλματα, τις μυστηριώδεις αρχιτεκτονικές συνθέσεις με τις καμάρες και τις στοές, τους πύργους και, στο επίπεδο της τεχνικής, τη βαθιά και εξαρθρωμένη προοπτική και τη συστηματική αντιπαράθεση αινιγματικών αντικειμένων νεκρής φύσης.¹

Εργαστήρι Κινηματογράφου Δήμου Ζωγράφου συνεχίζονται οι εγγραφές
θεωρία-ιστορία-πρακτική κινηματογράφου-δημιουργία ταινιών

Με την είσοδο της Ιταλίας στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο τον Μάιο τον 1915 ο De Chirico κατατάγηκε στον ιταλικό στρατό και τοποθετήθηκε στη Ferrara σαν γραφέας στην εκεί στρατιωτική διοίκηση. Η θέση αυτή τον παρείχε αρκετή άνεση και ελευθερία χρόνον για να εξακολουθήσει τη ζωγραφική τον δραστηριότητα με τον ίδιο εντατικό ρυθμό όπως και στο Παρίσι. Στη Ferrara ο De Chirico συνέχισε να ζωγραφίζει «μεταφυσικά» μοτίβα, αλλά με μία βαθμιαία μετατόπιση του σκηνικού από εξωτερικούς σε εσωτερικούς χώρους (η γνωστή σειρά των «Μεταφυσικών Εσωτερικών») και μία παράλληλη προβολή της ανθρώπινης μορφής, κατακερματισμένης και μηχανοποιημένης, στο προσκήνιο της εικόνας (η σειρά των «Ανδρείκελων»). Η μεταφυσική σχολή (Pittura ή Scuola Metafisica), με την αυστηρή έννοια του όρου, γεννήθηκε στα τέλη τον 1916, όταν ο Carlo Carra, που υπηρετούσε κι αυτός τη στρατιωτική του θητεία, μετατέθηκε στη Ferrara, συνάντησε τον De Chirico και συνεργάστηκε στενά μαζί του για ένα περίπου χρόνο.

Ο Νίκος Βασιλάκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Σπούδασε χημικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, από όπου και αποφοίτησε το 1976. Στη συνέχεια, έφυγε για μεταπτυχιακές σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου το 1980 πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα στη χημική μηχανική από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας. Την περίοδο 1981-1984 ήταν καθηγητής χημικής μηχανικής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Τέξας. Το 1985 εκλέχθηκε αναπληρωτής καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών, θέση την οποία τελικά δεν αποδέχθηκε. Από το 1986 εργάζεται στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ως τεχνικός σύμβουλος και εμπειρογνώμονας σε θέματα οικολογικών μορφών ενέργειας και προστασίας του περιβάλλοντος. Για πολλά χρόνια ασχολείται με τη λογοτεχνία και τις εικαστικές τέχνες, ιδιαίτερα σε σχέση με το κίνημα του υπερρεαλισμού. Άρθρα του για το υπερρεαλιστικό αντικείμενο, την υπερρεαλιστική γλυπτική, τον αφηρημένο υπερρεαλισμό, τη μεταφυσική ζωγραφική, κ.α. έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς σε διάφορα περιοδικά τέχνης. Πολλά ποιήματα του Ν. Βασιλάκου έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά της Ελλάδας και της Αμερικής. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. (Απόσπασμα από την Εισαγωγή).