ΑΠΟΨΗ / ΑΝΑΛΥΣΗ
Συμφωνώ με όσους έκριναν ότι το συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου ήταν μεγάλης, ιστορικής σημασίας. Στο σημείο αυτό χωρίζουν οι δρόμοι μας με όσους συμμετείχαν. Η στιγμή εκτιμώ ότι είναι όντως ιστορική για έναν λόγο θλιβερό: Αφού η κυβέρνηση απέτυχε να αναστρέψει την πορεία της καταρράκωσης του φρονήματος των απλών ανθρώπων που ζουν σαν πατημένες τσίχλες, συμβαίνει ως φυσική συνέπεια αυτό που θα φοβόταν κανείς στα χειρότερα όνειρά του: τα ηνία παίρνει ο εθνικισμός για να αποκαταστήσει την περηφάνια όλων αυτών των πληγωμένων εγώ.
Κωνσταντίνος Πουλής
Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018
Δεν χρειάζεται να μας εξηγούν πόσο δεν είναι φασίστες όσοι κατέβηκαν στο συλλαλητήριο. Και βέβαια δεν είναι. Ούτε θέλω να επιμείνω στο επιχείρημα που ακούστηκε όλες αυτές τις μέρες, ότι ανέχθηκαν τους φασίστες δίπλα τους. Προφανώς πιστεύω ότι αυτά ισχύουν. Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα, που με ουρανομήκη μυωπία αντιμετώπισαν η Πλεύση Ελευθερίας και η Λαϊκή Ενότητα, είναι πως όταν επιχειρήσεις να θέσεις το κοινωνικό πρόβλημα ως πρόβλημα εθνικό, αυτή τη δουλειά θα την κάνει χίλιες φορές καλύτερα από σένα ο αυθεντικός εθνικιστής. Ακούσατε προσεκτικά τους ανθρώπους που έλεγαν ότι μπορεί να χάσαμε το εισόδημά μας, αλλά δεν θα μας πάρουν την πατρίδα μας; Έχουν ξανακουστεί αυτά, όταν φτωχοί άνθρωποι έμεναν χωρίς φαΐ για να αγοράσουν ζωστήρες για την παραστρατιωτική στολή τους.
Σεμινάριο Ιστορίας-Θεωρίας-Κριτικής Κινηματογράφου 2018 στο Πολιτιστικό Κέντρο «Ο Καύκασος»
από 10 Φεβρουαρίου 2018 στις 16.00.
Αυτές τις μέρες, με τις ευλογίες ενός κομματιού της Αριστεράς, καταφέραμε να ξαναβγάλουμε τους φασίστες από τη θέση άμυνας και να τους δώσουμε το προνομιακό πεδίο που ζητούν, για να εκφράσουν την κοινωνία: να πουν ότι δεν είμαστε χωρισμένοι με βάση κανένα συμφέρον, υπάρχουν κακοί ξένοι και καλοί Έλληνες, ενωμένοι και ακομμάτιστοι. Και μαζί να κάψουν τη Libertatia, να επιτεθούν στο Εμπρός και ποιος ξέρει τι άλλο, στις ώρες που θα ακολουθήσουν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ
https://www.thepressproject.gr/article/123484/Feu-ena-megaleiodes-sullalitirio-mia-istoriki-stigmi