Το σύστημα-θέαμα προστατεύει ταυτόχρονα και από τις επιθέσεις της τέχνης (καθώς και του ατόμου αφού ο καλλιτέχνης είναι η προσωποποίηση του ατομικισμού) και από τις επιθέσεις της πραγματικότητας. Διηγούμαι μία ιστορία δεν σημαίνει μήπως ότι κατά κάποιον τρόπο εξορκίζω αυτήν την απειλή του πραγματικού, που υπάρχει πάντα σε λανθάνουσα κατάσταση σε αυτήν ακριβώς την ιδιότητα του κινηματογράφου που αποτελεί και τη δύναμή του, δηλαδή στην απροσδόκητη κάποτε και ανεξέλεγκτη ικανότητά του να αποκαλύπτει την αλήθεια;
Γιατί το κοινό πάει στον κινηματογράφο; Ποιο είναι το πραγματικό νόημα της λέξης ψυχαγωγώ; | του CHRISTIAN ZIMMER
