Δήμος Θέος: Κινηματογράφος ασυμβίβαστος και συνειδητά ασύμβατος προς τις επιταγές της κινηματογραφικής αγοράς || της Δέσποινας Μουζάκη

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ο Δήμος Θέος είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Αλλά ένα κεφάλαιο που παραμένει «ανοιχτό», με την έννοια ότι εμείς – οι αποδέκτες του έργου του Θέου – δεν έχουμε ξεκαθαρίσει τη σχέση μας μαζί του. Ή, ίσως, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα κεφάλαιο «κλειστό», με την έννοια ότι δεν έχουμε ακόμη αποκρυπτογραφήσει όσα ο Θέος έχει καταθέσει.

Έφυγε από τη ζωή ο σκηνοθέτης Δήμος Θέος

ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ, Ο ΔΗΜΟΣ ΘΕΟΣ του Στράτου Κερσανίδη

Συλλυπητήριο μήνυμα της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών και του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου για την απώλεια του κινηματογραφιστή Δήμου Θέου

Το κεφάλαιο Δήμος Θέος άρχισε να γράφεται ορμητικά τη δεκαετία του εξήντα, με την ενθουσιώδη υποδοχή – και τη γενική αποδοχή – που συνάντησαν οι ριζοσπαστικά καινοτόμες πρώτες ταινίες του: το από κάθε άποψη πρωτοπόρο ντοκιμαντέρ Εκατό ώρες του Μάη και το εμβληματικό για τον κινηματογράφο μας Κιέριον. Αλλά ο ενθουσιασμός μετατράπηκε σε αμηχανία, επιφυλακτικότητα ή και ανοιχτή εχθρότητα, όταν ο Θέος, εμβαθύνοντας στον προβληματισμό και τη θεματολογία που τον είχαν απασχολήσει και στο Κιέριον, παρουσίασε στη συνέχεια τη Διαδικασία, τον Καπετάν Μεϊντάνο και τον Ελεάτη Ξένο, τρεις ταινίες σύνθετες στη δομή τους, όπου η βαθιά γνώση των ιστορικών διεργασιών διασταυρώνεται με την επίκληση αρχετυπικών μύθων, ο φιλοσοφικός στοχασμός με την ποιητική διάθεση και η ελληνικότητα με την οικουμενικότητα.
Παραγνωρισμένες από το κοινό, απόβλητες από τις εμπορικές αίθουσες, παρεξηγημένες από μερίδα της κριτικής, οι ταινίες αυτές αποτελούν σπάνια δείγματα ενός κινηματογράφου που στηρίζεται στη γνώση του αντικειμένου και των μέσων του, στον στοχασμό επάνω στη θεματολογία του, στην εσωτερική συνέπεια και σε μια συναίσθηση ευθύνης απέναντι στον δυνητικό αποδέκτη του. Είναι ένας κινηματογράφος ασυμβίβαστος και συνειδητά ασύμβατος προς τις επιταγές της κινηματογραφικής αγοράς. Ένας κινηματογράφος που δεν επιδιώκει να παγιδέψει, ούτε να γοητέψει ή να καθοδηγήσει τον θεατή. Αυτή η απολυτότητα δυσκολεύει ασφαλώς τη μαζική πρόσληψη των ταινιών του Θέου και εξηγεί, ίσως, την περιθωριοποίησή τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία, όμως, ότι οι ταινίες του Θέου συνιστούν μια ερεθιστική πρόκληση για τον θεατή που θα θελήσει να ξεφύγει από τον ρόλο του παθητικού αποδέκτη εικόνων και εντυπώσεων, και θα σταθεί απέναντι τους ως πνευματικά ενεργητικός συνομιλητής.
Έτσι, το αναδρομικό αφιέρωμα στον Δήμο Θέο που οργανώνουμε φέτος, δεν είναι μόνο μια οφειλόμενη τιμή σε έναν σημαντικό έλληνα δημιουργό, αλλά και μια πρόσκληση-πρόκληση στους νεώτερους, κυρίως, θεατές να αποκτήσουν την εμπειρία της επικοινωνίας με έναν «άλλο» κινηματογράφο, έναν κινηματογράφο που δεν προσφέρεται για εύκολη κατανάλωση, αλλά προσφέρει ερεθίσματα για πολύτιμες πνευματικές αναζητήσεις.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΟΥΖΑΚΗ Διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (την εποχή που γράφει αυτόν τον πρόλογο για την έκδοση του βιβλίου του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το Θέο ήταν δντρια του Φεστιβάλ)

[Τον Γενάρη του 2020 ξεκινάνε τα Νέα Σεμινάρια του Σχολείου του Σινεμά Σκηνοθεσίας και Δημιουργίας Ταινίας Μικρού Μήκους, Κριτικής Κινηματογράφου, Ιστορίας Κινηματογράφου, Σεναρίου, Κινηματογραφικής Υποκριτικής και Δημιουργίας Ντοκιμαντέρ, δηλώστε το ενδιαφέρον σας.
Πληροφορίες- δηλώσεις ενδιαφέροντος- Εγγραφές στο e-mail schoolofcinemagr@gmail.com και στα τηλέφωνα 2130 159 816 και 6944143564. Σεμινάρια παρέχονται και ιδιαιτέρως. Επίσης εξ αποστάσεως.
Στους συμμετέχοντες παρέχονται βεβαίωση παρακολούθησης του “Σχολείου του Σινεμά”, ηλεκτρονικές σημειώσεις, ενώ υπάρχει πρόσβαση σε δανειστική βιβλιοθήκη και ταινιοθήκη.]