25 Ιανουαρίου 2019
«Έφυγε» από τη ζωή, σε ηλικία 86 ετών, ο σκηνοθέτης Ντούσαν Μακαβέγιεφ, δημιουργός του «Sweet movie» (1974) την μουσική του οποίου είχε συνθέσει ο Μάνος Χατζιδάκις.
Γεννημένος στο Βελιγράδι το 1932 ο Ντούσαν Μακαβέγιεφ βίωσε την γερμανική κατοχή και αγάπησε από νωρίς το σινεμά κάνοντας την πρώτη του μικρού μήκους ταινία όσο σπούδαζε ακόμη ψυχολογία. Η ανατρεπτική του διάθεση απέναντι στο σινεμά την πολιτική και την σεξουαλικότητα έγινε σαφής από πολύ νωρίς όταν σε μια από τις πρώτες μικρού του μήκους το «Μην Πιστεύεις σε Μνημεία» του 1958, οι λογοκριτές βρήκαν μια σκηνή αποπλάνησης ανάμεσα σε μια γυναίκα κι ένα άγαλμα τόσο ερωτική που απαγόρευσαν ολοκληρωτικά την προβολή της ταινίας.
Οι τρεις πρώτες ταινίες του, «Ο Άνθρωπος δεν Είναι Πουλί», «Ιστορία Αγάπης ή Η Υπόθεση του Χαμένου Τηλεφωνητή» και «Innocence Unprotected» του έφεραν την διεθνή αναγνώριση με την τελευταία να κερδίζει την Αργυρή Άρκτο στο 18ο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Τελευταία ταινία του είναι η «Danske piger viser alt» (ελεύθερη μετάφραση: Οι Δανέζες τα δείχνουν όλα) που παρουσιάστηκε το 1996 αλλά δεν προβλήθηκε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες.
Oι ταινίες του παραμένουν χαρακτηριστικά δείγματα του γιουγκοσλαβικού Μαύρου Κύματος και ο ίδιος ένας δημιουργός που σημάδεψε το σινεμά της δεκαετίας του ’70.
Το τέλος μιας Sweet Movie: Πέθανε ο Ντούσαν Μακαβέγιεφ
Ο Σέρβος σκηνοθέτης που σημάδεψε τα ‘70ς, με το ανατρεπτικό ερωτικά και πολιτικά σινεμά του, πέθανε σε ηλικία 86 ετών.

Γεννημένος στο Βελιγράδι το 1932 ο Ντούσαν Μακαβέγιεφ βίωσε την γερμανική κατοχή και αγάπησε από νωρίς το σινεμά κάνοντας την πρώτη του μικρού μήκους ταινία όσο σπούδαζε ακόμη ψυχολογία. Η ανατρεπτική του διάθεση απέναντι στο σινεμά την πολιτική και την σεξουαλικότητα έγινε σαφής από πολύ νωρίς όταν σε μια από τις πρώτες μικρού του μήκους το «Μην Πιστεύεις σε Μνημεία» του 1958, οι λογοκριτές βρήκαν μια σκηνή αποπλάνησης ανάμεσα σε μια γυναίκα κι ένα άγαλμα τόσο ερωτική που απαγόρευσαν ολοκληρωτικά την προβολή της ταινίας.
ο Άνθρωπος δεν είναι Πουλί
Ομως οι πρώιμες ήδη αντιδράσεις στο έργο του δεν τον πτόησαν κι ο Μακαβέγιεφ συνέχισε να δουλεύει σταθερά στο σινεμά, συνεχίζοντας να γυρίζει μικρού μήκους ντοκιμαντέρ και στη συνέχεια μεγάλου μήκους ταινίες.
Οι τρεις πρώτες ταινίες του, «Ο Ανθρωπος δεν Είναι Πουλί», «Ιστορία Αγάπης ή Η Υπόθεση του Χαμένου Τηλεφωνητή» και «Innocence Unprotected» του έφεραν την διεθνή αναγνώριση με την τελευταία να κερδίζει την Αργυρή Άρκτο στο 18ο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Τα Μυστήρια του Οργανισμού
Ηταν όμως η προβολή της ταινίας του «Τα Μυστήρια του Οργανισμού» στο φεστιβάλ των Καννών το 1971 που θα έκανε αίσθηση με την τολμηρή θεματική και το αναρχικό της χιούμορ και που την ίδια στιγμή θα έχτιζε το όνομά του και μαζί θα καθιστούσε την πιθανότητα να δουλέψει ξανά στη χώρα του, ανύπαρκτη. Ο Μακαβέγιεφ εγκατέλειψε τη χώρα και γυρισε την επόμενη ταινία του «Sweet Movie» τρία χρόνια στον Καναδά.
Sweet Movie
Η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και η ανατρεπτική διάθεση της μεταπολιτευσης έκαναν την ταινία επιτυχία στην χώρα μας ακόμη κι αν λογοκρίθηκε ή απαγορεύτηκε σε αρκετές χώρες για τον τολμηρό χειρισμό της σεξουαλικότητας, την απεικόνιση ταμπού όπως η κοπροφιλία, η παιδική κακοποιήση, αλλά και την πολιτική της άποψη.
Μοντενέγκρο: Γουρούνια και Μαργαριτάρια
Χρειάστηκαν εφτά χρόνια προκειμένου να κάνει την επόμενη ταινία του «Μοντενέγκρο: Γουρούνια και Μαργαριτάρια» ενώ ανάμεσα στα φιλμ της τελευταία περιόδου της καριέρας του μετράμε τα «Coca Cola Kid», με τον Ερικ Ρόμπερτς και την Γκρέτα Σκάκι και το «Ο Γορίλας Κάνει Μπάνιο το Μεσημέρι», που όμως δεν κατάφεραν ποτέ να επαναφέρουν το ονομά του στα επίπεδα της καλλιτεχνικής αναγνώρισης που χαιρόταν στην δεκαετία του ’70.
Ακόμη κι έτσι όμως οι ταινίες του παραμένουν χαρακτηριστικά δείγματα του γιουγκοσλαβικού Μαύρου Κύματος και ο ίδιος ένας δημιουργός που σημάδεψε το σινεμά της δεκαετίας του ’70.
Δείτε εδώ μια χαρακτηριστική σκηνή από το «Sweet Movie» με τη μουσική και τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι:
Σεμινάριο Ιστορίας και Δημιουργίας Ντοκιμαντέρ 2019
Σεμινάριο Ιστορίας του Κινηματογράφου 2019 – 10 Μαθήματα
Σεμινάριο Σκηνοθεσίας Κινηματογράφου 2019
Αναπαράσταση (1970) του Θόδωρου Αγγελόπουλου || Κριτική Ανάλυση με τίτλο «Το πρόσωπο της επιστροφής» του Γιάννη Μπακογιαννόπουλου
Αναπαράσταση (1970): Το αληθινό περιστατικό στο οποίο βασίστηκε | Υπόθεση Πάντου (1968)
Αφιέρωμα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο στο κανάλι της Βουλής
Το μαχαίρι στο νερό (1962) του Ρομάν Πολάνσκι || Κριτική του Μπάμπη Ακτσόγλου
Tο μαχαίρι στο νερό (1962) του Ρομάν Πολάνσκι || ένα από τα καλύτερα σκηνοθετικά ντεμπούτα του κινηματογράφου
Λος Ολβιδάδος (1950) του Λουίς Μπουνιουέλ: Ο κινηματογράφος της «σκληρότητας» του Andre Bazin
ROMA 2018 του Αλφόνσο Κουαρόν η καλύτερη ταινία του 2018 , από τις συγκλονιστικότερες του 21ου αιώνα | του Γιάννη Καραμπίτσου
Συνέντευξη του Βιμ Βέντερς για το Παρίσι, Τέξας (1984): Η πρώτη μου ερωτική ταινία
Παρίσι, Τέξας (1984), Η μυθική, δαιμόνια Αμερική του Sam Shepard || του Πάνου Μανασσή
Παρίσι-Τέξας Wim Wenders Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ του Αχιλλέα Κυριακίδη
Παρίσι, Τέξας (1984) του Βιμ Βέντερς | κριτικές-γράφτηκε για την ταινία
Fritz Lang- Φριτς Λανγκ, η ύστατη και κορυφαία έκφραση του δημιουργού-καλλιτέχνη| του Μιχάλη Δημόπουλου
Φριτς Λανγκ, Ταξιδιώτης στην άκρη του χρόνου | του Νίκου Σαββάτη