Πέθανε ο Βρετανός ηθοποιός Αλμπερτ Φίνεϊ

Πέθανε σε ηλικία 82 ετών ο Βρετανός ηθοποιός Άλμπερτ Φίνεϊ, μετά από μάχη που έδινε με τον καρκίνο τα τελευταία χρόνια, ανακοίνωσε σήμερα η οικογένεια του. Ο Φίνεϊ είχε διαγνωστεί με καρκίνο στα νεφρά το 2007, κάτι που είχε μειώσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις δημόσιες εμφανίσεις του.

Ο Βρετανός ηθοποιός υπήρξε πέντε φορές υποψήφιος για βραβείο Όσκαρ (τέσσερις για Α’ Ανδρικό Ρόλο και μία για Β’ Ανδρικό), ενώ προτού ξεκινήσει την καριέρα του στον κινηματογράφο, είχε περάσει και από το θέατρο και συγκεκριμένα από το Royal Shakespeare Company.

Ο ρόλος που τον έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό υπήρξε αυτός του οργισμένου και ατίθασου προλετάριου Αρθουρ Σίτον στη βρετανική κινηματογραφική παραγωγή του 1960, «Saturday Night and Sunday Morning».

Στις έξι δεκαετίες της κινηματογραφικής του καριέρας πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως το «Tom Jones», «Murder on the Orient Express», «Erin Brockovich», «Big Fish», καθώς και στην ταινία με τον James Bond, «Skyfall», η οποία υπήρξε και το κύκνειο άσμα του. Την προσοχή της Ακαδημίας τράβηξε με τις ερμηνείες του στα προαναφερθέντα «Tom Jones», «Murder on the Orient Express» και «Erin Brockovich», καθώς και στα «Under the Volcano» και «The Dresser». Παρά την τιμητική διάκριση που συνιστούν οι προαναφερθείσες υποψηφιότητες, ο Φίνεϊ δεν παραβρέθηκε ποτέ στην τελετή των Όσκαρ, χαρακτηρίζοντας την απλά «χαμένο χρόνο».

Μεταξύ των άλλων χαρακτηριστικών ρόλων του σπουδαίου Βρετανού ηθοποιού περιλαμβάνονται η ερμηνεία του του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου, Ούινστον Τσόρτσιλ, στην ταινία «A Gathering Storm», η οποία του απέσπασε μία Χρυσή Σφαίρα και ένα βραβείο BAFTA, και ο ρόλος του ως ο τσιγκούνης Εμπενίζερ Σκρουτζ, στην ομώνυμη ταινία, «Scrooge».

Επίσης, έλαβε από το βρετανικό στέμμα τον τίτλο του Σερ το 2000, για τον οποίο είχε δηλώσει πως «διαιωνίζει μία από τις αρρώστιες της Αγγλίας, τον σνομπισμό».

Σεμινάρια Σκηνοθεσίας Κινηματογράφου, Ιστορίας και Δημιουργίας Ντοκιμαντέρ και Ιστορίας Κινηματογράφου: Επίσημη Έναρξη την Κυριακή 10.2.2019 με ανοιχτό μάθημα

Η Ευνοούμενη του Ευνοούμενου κ. Λάνθιμου || κριτική του Γιάννη Καραμπίτσου [2/5]