Βίαιος Θάνατος (1962) και Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι(1972) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι το Σάββατο 11.5.2019 στις 19.00 και 21.00 στο Σχολείο του Σινεμά με ελεύθερη είσοδο, ανάλυση και συζήτηση

2 αριστουργηματικές ταινίες του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι Βίαιος Θάνατος (1962) και Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι(1972) θα προβληθούν το Σάββατο 11.5.2019 19.00 και 21.00 στο Σχολείο του Σινεμά (Τσαμαδού 26-28, Εξάρχεια) με ελεύθερη είσοδο, ανάλυση και συζήτηση. Επειδή ο χώρος είναι μικρός καλό θα ήταν να κλείσετε θέση στα τηλ. 2130 159 816, 6944143564 ή στο e-mail schoolofcinemagr@gmail.com δίνοντας ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ και Κινητό Τηλέφωνο.

[Νέα Σεμινάρια Σκηνοθεσίας Κινηματογράφου, Δημιουργίας Ταινίας Μικρού Μήκους με Τάμπλετ και Κινητό ή Φτιάξε Ταινία Μικρού Μήκους με Τάμπλετ και Κινητό, Ιστορίας Κινηματογράφου, Μοντάζ Premiere και Avid, και Δημιουργίας Ντοκιμαντέρ ξεκινούν στο τέλος του μήνα . Πληροφορίες- Δηλώσεις Ενδιαφέροντος και Εγγραφές στα προαναφερθέντα τηλέφωνα και μέιλ].

Μπερνάρντο Μπερτολούτσι: Το Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι (1972) | Κριτική Λουκάς Κατσίκας

TO ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΓΚΟ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ (1972) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι || κριτική της Πολίν Κέιλ μία από τις πιο διαβασμένες και κλασικές κριτικές που έχουν γραφτεί ποτέ

Μπερνάρντο Μπερτολούτσι: Το Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι (1972) | Κριτική Λουκάς Κατσίκας

TO ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΓΚΟ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ (1972) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι || κριτική της Πολίν Κέιλ μία από τις πιο διαβασμένες και κλασικές κριτικές που έχουν γραφτεί ποτέ

Βίαιος Θάνατος (1962) στις 19.00

Το άψυχο πτώμα μιας πόρνης βρίσκεται κακοποιημένο και παρατημένο κατά μήκος της όχθης του ποταμού Τίβερη. Η αστυνομία καταρτίζει τη λίστα με τους βασικούς υπόπτους και τους καλεί να καταθέσουν όλα όσα γνωρίζουν σχετικά με τη δολοφονία. Ένας νεαρός ισχυρίζεται στους αστυνομικούς ότι συναντήθηκε με κάποιους ιερείς προκεμένου να πάρει μια συστατική επιστολή για εργασία, αλλά τα πραγματικά γεγονότα τον διαψεύδουν. Ένας ευπαρουσίαστος άντρας, που παρασιτεί στις ζωές δύο ανυποψίαστων γυναικών, εξιστορεί την δική του εκδοχή. Ένας στρατιώτης σε άδεια αποτυγχάνει στις προσπάθειές του να συνευρεθεί ερωτικά με κάποια γυναίκα και καταλήγει κοιμισμένος στο παγκάκι ενός πάρκου, την ίδια ώρα που οι απόπειρες δύο εφήβων να εντυπωσιάσουν τις κοπέλες που τους αρέσουν έχει μια εντελώς απροσδόκητη κατάληξη. Τελικά, ποιος από αυτούς είναι στ’ αλήθεια ο δολοφόνος της άτυχης γυναίκας;

Μόλις στα 21 του χρόνια, ο Μπερνάντο Μπερτολούτσι υπογράφει ένα αξιοσημείωτης ωριμότητας ντεμπούτο, φανερώνοντας τα πρώτα δείγματα της ζηλευτής σκηνοθετικής αντίληψης που έμελλε να τον αναδείξει σε έναν από τους κορυφαίους δημιουργούς της χώρας του. Βασισμένος σε μια μικρή ιστορία του Πιερ Πάολο Παζολίνι, και βαθιά επηρεασμένος από τη ματιά του σκηνοθέτη ο οποίος ένα χρόνο πριν είχε υπογράψει το «Ακατόνε» (στο οποίο ο Μπερτολούτσι εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη), ο «Βίαιος Θάνατος» είναι ένα αιρετικό whodunit φιλμ που επιλέγει να επικεντρωθεί περισσότερο σε όλα όσα περιβάλλουν την ιστορία παρά στην πλοκή καθεαυτή.

Φλερτάροντας σεναριακά με τη δομή του «Ρασομόν» του Ακίρα Κουροσάβα, η αφήγηση ξετυλίγεται μέσω εκτενών φλασμπακ και ασπρόμαυρων βινιετών στην Ρώμη των 60s. Μέσα από αυτές παρακολουθούμε αποσπάσματα της καθημερινότητας ανθρώπων που ανήκουν κυρίως στα χαμηλά κοινωνικά στρώματα, λούμπεν στοιχείων που κατοικούν στις παρυφές της ταξικής πυραμίδας και προσπαθούν να επιβιώσουν, να σκαρφαλώσουν ένα σκαλί ψηλότερα και εν τέλει να μοιραστούν τη μοναξιά τους. Ο Μπερτολούτσι στέκεται με συμπάθεια απέναντι τους, δεν ηθικολογεί αλλά ούτε τους θεωρεί άμοιρους ευθυνών. Οι σταγόνες της βροχής, που χτυπούν με βία το παράθυρο της γυναίκας η οποία πρόκειται να δολοφονηθεί, αποτελούν το σταθερό οπτικό μοτίβο που επαναλαμβάνεται εμβόλιμα κατά την διάρκεια του φιλμ, αφενός για να οριοθετήσει τις ιστορίες της σπονδυλωτής αφήγησης αλλά κυρίως για να δώσει μια ποιητική πνοή σε μια ταινία που δανείζεται από τον ιταλικό νεορεαλισμό μόνο όσα χρειάζεται για να πετάξει τελικά μακριά του. Κωστής Θεοδωσόπουλος

Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι(1972) στις 21.00

Σενάριο: Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, Φράνκο Αρκάλι Φωτογραφία: Βιτόριο Στοράρο Μουσική: Γκάτο Μπαρμπιέρι Μοντάζ: Ρομπέρτο Περττινιάνι, Φράνκο Αρκάλι Πρωταγωνιστούν: Μάρλον Μπράντο, Μαρία Σνάιντερ, Ζαν Πιέρ Λεό, Μάσιμο Τζιρότι, Τζιοβάνα Γκαλέτι Διάρκεια: 129′

Ταινία-τοτέμ και ταυτόχρονα μνημείο μιας αδιανόητης (με τωρινά δεδομένα) εποχής για το σινεμά, όταν το ευρύ κοινό συνέρρεε στις αίθουσες για να παρακο­λουθήσει αδιαπραγμάτευτα καλλιτεχνικές δημιουργίες και να τις αναγορεύσει σε επιτυχίες αντίστοιχες των εισπρακτι­κών επιδόσεων που σημειώνουν τα σημερινά blockbusters, το «Τανγκό» εξακολουθεί και αφήνει, 47 χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία, μια πολύ πικρή επίγευση.

Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι οι σκανδαλιστικές για την εποχή ερωτικές σκηνές ίσως να στάθηκαν ο καθοριστικός παράγοντας για την τεράστια απήχηση που συνάντησε το φιλμ. Ή εκείνος ο θρυλικός πανηγυρικός της Πολίν Κέιλ, επιδραστικότερης των επιδραστικών στον τομέα της αμε­ρικανικής κριτικής, η οποία διακήρυττε με ένα κείμενο εκ­στατικό ότι «η πρώτη προβολή της ταινίας θα πρέπει να θε­ωρηθεί ορόσημο στην ιστορία του κινηματογράφου». Ίσως πάλι, πολύ απλά, οι θεατές της δεκαετίας του ’70 ανταποκρίθηκαν στο απελευθερωτικό κάλεσμα που επιχειρούσε η ταινία απέναντι σε κραταιά κινηματογραφικά και προσωπικά ταμπού. Γιατί πληρώνοντας κάποιος εισιτήριο για να δει το «Τανγκό», βρισκόταν στην εξαιρετικά άβολη θέση του να αναμετριέται με αθέατες πλευρές του, τις οποίες πιθανόν να μην είχε θελήσει ποτέ να αντιμετωπίσει ανοιχτά.

Σε κάθε περίπτωση, το «Τελευταίο Τανγκό» είναι μια ται­νία με την οποία δεν ξεμπερδεύει κανείς εύκολα. Πόσω μάλ­λον ο ίδιος της ο δημιουργός: ο Μπερτολούτσι μετέφερε τις εμπειρίες του από το ντιβάνι του ψυχαναλυτή κατευθείαν στην οθόνη, δημιούργησε στο πρόσωπο του Μπράντο ένα μακρινό αντικατοπτρισμό του εαυτού του και μετέτρεψε το παρισινό διαμέρισμα όπου συνευρίσκονται για ανώνυμο σεξ ένας μεσήλικας χήρος και μια αρκετά μικρότερή του γυναίκα σε ένα πεδίο μάχης. Εκεί ο θάνατος συναντά τον έρωτα σε κυκλική πορεία, η ερωτική πράξη ταυτίζεται με την ψυχολο­γική απόγνωση, το υπαρξιακό άχθος, τη βίαιη εκτόνωση και κάθε φορτισμένη περίπτυξη δεν μοιάζει με ανακουφιστική εκσπερμάτωση, αλλά με κραυγή αγωνίας. Εκεί μια γυναίκα παραδίδεται οικειοθελώς σε μια ανεξήγητη υποταγή, προ­τού αποβεί στη δική της σπασμωδική χειρονομία εξέγερσης.

Εκεί ένας άντρας καταρρέει και σπαράζει, όπως ένα πληγω­μένο αγρίμι που μυρίζεται τον επικείμενο χαμό του.

Ο Μπερτολούτσι κλειδώνει τους δυο ήρωές του σε μια ασφυκτική συναισθηματική σύμβαση και τους σερβίρει δη­λητήρια που ο ίδιος ουδέποτε τόλμησε να πιει. Η ταινία του αναστατώνει, όχι για τον σκληρό τρόπο με τον οποίο αντι­λαμβάνεται την οδύνη της μοναξιάς και την απελπισμένη ανάγκη για επαφή, αλλά γιατί ζωντανεύει στην οθόνη κάτι περισσότερο από ένα αφήγημα. Μεταχειρίζεται ένα βίωμα. Γι’ αυτό και οι πολυσυζητημένες σκηνές σεξ του φιλμ δεν επιχειρούν και δεν πετυχαίνουν ποτέ τον ερεθισμό, αλλά ένα σφίξιμο στο στομάχι. Γι’ αυτό ίσως και η κατάβαση του Μπράντο – Ορφέα στην εσωτερική του κόλαση γίνεται τόσο επώδυνη. Όχι επειδή εκεί δεν τον περιμένει κάποια Ευρυ­δίκη. Αλλά γιατί στο τέλος της διαδρομής η αναπόδραστη κόλαση είναι ο ίδιος. Το «Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι» είναι το κινηματογραφικό αντίστοιχο ενός εξορκισμού.

Λουκάς Κατσίκας Πηγή: Ειδικό Τεύχος Μπερνάρντο Μπερτολούτσι από το περιοδικό Σινεμά

[Το Σάββατο 11.5.2019 στις 19.00 στο Σχολείο του Σινεμά (Τσαμαδού 26-28, Εξάρχεια) θα προβληθεί η ταινία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι Βίαιος Θάνατος (1962) αριστουργηματικό ντεμπούτο του με ελεύθερη είσοδο, ανάλυση και συζήτηση. Επειδή ο χώρος είναι μικρός καλό θα ήταν να κλείσετε θέση στα τηλ. 2130 159 816, 6944143564 ή στο e-mail schoolofcinemagr@gmail.com δίνοντας ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ και Κινητό Τηλέφωνο. Στις 21.00 θα προβληθεί η περιβόητη ταινία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι Το Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι (1972) με ελεύθερη είσοδο, ανάλυση και συζήτηση.]

[Νέα Σεμινάρια Σκηνοθεσίας Κινηματογράφου, Δημιουργίας Ταινίας Μικρού Μήκους με Τάμπλετ και Κινητό ή Φτιάξε Ταινία Μικρού Μήκους με Τάμπλετ και Κινητό, Ιστορίας Κινηματογράφου, Μοντάζ Premiere και Avid, και Δημιουργίας Ντοκιμαντέρ ξεκινούν στο τέλος του μήνα . Πληροφορίες- Δηλώσεις Ενδιαφέροντος και Εγγραφές στα προαναφερθέντα τηλέφωνα και μέιλ].

Μπερνάρντο Μπερτολούτσι: Το Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι (1972) | Κριτική Λουκάς Κατσίκας

TO ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΓΚΟ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ (1972) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι || κριτική της Πολίν Κέιλ μία από τις πιο διαβασμένες και κλασικές κριτικές που έχουν γραφτεί ποτέ