Κρατικά Μυστικά (Official Secrets) (2019) Σκηνοθεσία: Γκάβιν Χουντ Κατασκοπικό ή Πολιτικό Θρίλερ;; || Κριτική του Γιάννη Καραμπίτσου || Πως “θάβουμε” τις ταινίες την εποχή της Υπερπληροφόρησης !! || Κινηματογράφος Βίωμα ή Θέαμα;;

2003. Η μεταφράστρια του Αρχηγείου Επικοινωνιών της βρετανικής Κυβέρνησης Κάθριν Γκαν διαρρέει ένα άκρως απόρρητο e-mail των αμερικανικών αρχών που ζητούσε από τις βρετανικές υπηρεσίες να κατασκοπεύσουν άλλα κράτη μέλη του ΟΗΕ με σκοπό να εκβιάσουν μία θετική ψήφο από τις χώρες αυτές για την εισβολή στο Ιράκ. Όταν ασκείται ποινική δίωξη σε βάρος της με βάση τον νόμο περί κρατικών μυστικών, η Γκαν και οι δικηγόροι της κάνουν ό,τι μπορούν για να υπερασπιστούν τις πράξεις της. Καθώς η ζωή, η ελευθερία και ο γάμος της απειλούνται, καλείται να υπερασπιστεί τα πιστεύω της.

Κρατικά Μυστικά (Official Secrets) (2019) του Γκάβιν Χουντ || Αναλυτική Παρουσίαση, Trailer, Η Γνώμη των κριτικών

[To τριήμερο Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα 26,27,28 Οκτωβρίου 2019 δεν θα γίνουν μαθήματα στο Σχολείο του Σινεμά. Για τα Σεμινάρια Κινηματογράφου που τρέχουν αυτή την εποχή διαβάστε αναλυτικά :

Σεμινάριο Ιστορίας Κινηματογράφου 2019-2020

Σεμινάριο Σκηνοθεσίας Κινηματογράφου-Δημιουργίας Ταινίας Μικρού Μήκους 2019-2020 (και με κινητό, tablet, mirrorless ή GOPRO κάμερες)

Σεμινάριο Δημιουργίας Ντοκιμαντέρ 2019-2020 || ξεκινάν τα μαθήματα]

Ξεκινώ, τυχαία (αν και μάλλον τίποτε δεν είναι τυχαίο εντέλει σε αυτόν τον κόσμο), με αυτήν εδώ την Κριτική για την Ταινία του Γκάβιν Χουντ Κρατικά Μυστικά έναν αγώνα διάσωσης επιλεγμένων πληροφοριών που αξίζουν τον κόπο να σωθούν στο πέρασμα του χρόνου και κινδυνεύουν από την υπερπληροφόρηση και από την δική μας ανεπάρκεια να τα βγάλουμε πέρα με αυτήν. Οπωσδήποτε μόνο ένας τρόπος υπάρχει, αυτός λέγεται Αυστηρή Επιλογή και Θωράκισή μας με Παιδεία, Καλλιέργεια, Πνευματικό Υπόβαθρο και Φιλοσοφικό, Γνώση Βαθιά, Ουσιαστική, Ευρεία για να μπορέσουμε να προβούμε σε αυτή την επιλογή και να βρούμε και ακολουθήσουμε τον Αναγκαίο Συνειρμό. Και μετά μένει το Κριτήριο.

Η Ανθρωπότητα για αυτούς που βλέπουν κάτω από την Επιφάνεια, δεν έχει την Πολυτέλεια στην Κατάσταση που Βρίσκεται να ζητάει από τα έργα τέχνης και ιδιαίτερα του Χολιγουντιανού Αφηγηματικού Κινηματογράφου που απευθύνονται σε δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον Κόσμο, με την τεράστια δύναμη που έχουν, να προσφέρουν Μόνο Αισθητική Συγκίνηση. Αλλά και Εκείνη την Αναγκαία Πληροφορία που Χρειάζεται ο Πολίτης του Κόσμου Σήμερα για να οδηγηθεί στην Αντίσταση και στην Διάσωση της Ανθρωπότητας από την Παγκόσμια Καπιταλιστική Δικτατορία του Μεγάλου Αδελφού στην οποία “ζει”. Έτσι είναι λάθος οπτική γωνία να αντιμετωπίζονται οι Ταινίες ως Θεάματα και Όχι ως Βιώματα. Η Κριτική θα συνεχίσει να κάνει το έργο της ώστε να αναζητά στις ταινίες την καλλιτεχνική τους υπόσταση, αλλά οι ταινίες από τους κριτικούς, τους κινηματογραφόφιλους, τους κινηματογραφιστές, τον απλό θεατή-πολίτη που πηγαίνει κυρίως στον κινηματογράφο για να “ξεχαστεί” οφείλουν να βιώνονται και όχι να θεώνται μόνο. Έτσι μια Ταινία σαν Αυτή άσχετα από την Καλλιτεχνική της Αξία που εδώ θα μπορούσε να είναι αυστηρά τα 2,5/5 αστεράκια και με μεγαλύτερη επιείκεια τα 3/5 αστεράκια, όταν βιώνεται, αποκτά μεγαλύτερη Αξία και Χρησιμότητα. Τα Κρατικά Μυστικά είναι μια Αναγκαία Ταινία για τον Σύγχρονο Άνθρωπο. Όχι για την Καλλιτεχνική της Αξία. Αλλά για την Σημαντική Πληροφορία που Κομίζει, στη Συγκεκριμένη Στιγμή και Κατάσταση που Βρίσκεται η Ανθρωπότητα. Αν την Πληροφορία Αυτή την Έφερνε ένας άλλος μεγαλύτερης Καλλιτεχνικής Εμβέλειας Σκηνοθέτης σίγουρα θα ήταν Καλύτερα για όλους μας. Αυτό όμως δεν Αίρει την Αναγκαιότητά της. Οι άνθρωποι αυτή τη Στιγμή είτε το Ξέρουν είτε όχι, ψάχνουν μια Ελπίδα, Ψάχνουν Ιστορίες με Ανθρώπους ασυμβίβαστους, με Ανθρώπους που δεν Διστάζουν να τα βάλουν με κάθε Μηχανισμό, ακόμα και με τον Δυνατότερο που Υπάρχει Σήμερα στη Γη τις Μυστικές Υπηρεσίες της Αμερικής. Και η Ταινία Αυτή μας μιλάει για έναν Τέτοιο Ακριβώς Άνθρωπο, που Στέκεται στο ύψος των Περιστάσεων και Δίνει στην Ανθρωπότητα που πλήττεται Ελπίδα, εκεί που θα μπορούσε άνετα να πει κάποιος δεν Υπάρχει Καμιά. Είναι λάθος οι εξόχως αυτές πολιτικές ταινίες, ή τουλάχιστον οι σημαντικές ταινίες με πολιτικά θέματα, να αποκαλούνται από κάποιους κριτικούς κατασκοπικά θρίλερ. Και όχι μόνο στο Σινεμά αλλά και στη Ζωή να αναφέρονται ως κατασκοπικές ιστορίες. Να αποκαλείται η Ιστορία του Σνόουντεν Κατασκοπική. Έστω και αν η “δουλειά” του, όπως και της ηρωίδας εφάπτεται της κατασκοπείας. Επίσης να μοιάζει ότι αφορούν τις σχέσεις μεταξύ των χωρών και των κυβερνήσεών τους, των μυστικών υπηρεσιών τους κλπ. Μόνο. Αφορούν όλους μας και καταπιάνονται με το μεγαλύτερο Αγαθό για τον Άνθρωπο που λέγεται Ελευθερία και που Χωρίς Αυτήν ο Άνθρωπος όπως τον Ξέρουμε θα Πάψει να Υπάρχει Σύντομα. Η Κάθριν Γκαν, πριν τον Σνόουντεν και τον Ασάνζ, είναι ο Αναγκαίος Άνθρωπος. Είναι ο Ελάχιστος Άνθρωπος, αυτό που Οφείλουμε όλοι μας να Είμαστε, αν Θέλουμε να Ζήσουμε σε ένα Κόσμο, που δεν θα βασιλεύει ο Φασισμός και η Δουλεία. Αν λοιπόν δούμε την Ταινία ως Θέαμα και όχι ως Βίωμα και την ξεχάσουμε την άλλη στιγμή που θα τη δούμε τότε τον μόνο που βλάπτουμε είναι τον Ελεύθερο Άνθρωπο που Θέλουμε όλοι μας να Είμαστε!!! Αυτές οι Ταινίες, άσχετα με την Καλλιτεχνική τους Αξία, οφείλουν να αμείβονται με τουλάχιστον μισό αστεράκι παραπάνω (3,5/5) και με άριστα τα 100, 72/100. Οφείλουν να γίνονται κομμάτι ενός Συνειρμού, ενός Παζλ, που θα αναζητούμε τα Υπόλοιπα Κομμάτια του για να το δημιουργήσουμε Όλο.

Γιάννης Καραμπίτσος [3,5/5]