Το ελληνικό θέατρο την εποχή της πανδημίας || Σκέψεις ενόψει της έναρξης της νέας καλλιτεχνικής περιόδου || Ελίνα Καρδιακού Θεατρολόγος

Από το Μάρτιο του 2020, που η θεατρική σεζόν διακόπηκε απότομα λόγω της κήρυξης της πρώτης καραντίνας, μέχρι και σήμερα το ελληνικό θέατρο βρίσκεται αντιμέτωπο με μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της σύγχρονης ιστορίας του. Για δύο συναπτές καλλιτεχνικές περιόδους (2019 – 2020, 2020 – 2021) κλήθηκε να περάσει από την αδράνεια του χειμώνα στην υπολειτουργία του καλοκαιριού εν αναμονή της ανεπαρκούς βοήθειας ενός Υπουργείου Πολιτισμού που πέρασε από την πλήρη ανυποληψία στην ανυπαρξία.

theatro
Η τρίτη σεζόν σε συνθήκες πανδημίας βρίσκεται πλέον προ των πυλών και από ότι δείχνουν τα πράγματα θα είναι και η φαρμακερή. Το προηγούμενο διάστημα οι άνθρωποι του θεάτρου, με πρόσχημα την προστασία της Δημόσιας Υγείας, κλήθηκαν να πάρουν θέση σε ένα κίβδηλο δίλημμα που μετακύλησε στις πλάτες τους τις ευθύνες της πολιτείας. Κλήθηκαν να αποφασίσουν αν θα αποκλείσουν θεατές από τις παραστάσεις τους με αντάλλαγμα μεγάλη δυνητική πληρότητα στο θέατρο (85%) ή θα δεχθούν το σύνολο του κοινού χωρίς διακρίσεις αλλά με αισθητά μικρότερη δυνητική πληρότητα (50%) και την υποχρέωση προσκόμισης αρνητικού test covid για ένα μέρος των θεατών.
Το δίλημμα αυτό είναι κίβδηλο γιατί είναι πλέον κοινώς αποδεκτό ότι όποια επιλογή και αν κάνουμε για την υγεία μας εξακολουθούμε να κινδυνεύουμε να κολλήσουμε και να μεταδώσουμε τον covid. Αφού λοιπόν κινδυνεύουμε όλοι, τα μέτρα προστασίας για την πανδημία θα έπρεπε να είναι κοινά για όλους, χωρίς διακρίσεις, προνόμια και κυρώσεις.
Δυστυχώς για μια ακόμη φορά η κοινή λογική δεν επικράτησε. Διότι η πολιτεία όπως φαίνεται δεν ενδιαφέρεται για την προστασία της δημόσιας υγείας αλλά για την προώθηση μιας συγκεκριμένης πολιτικής για τη δημόσια υγεία τα αποτελέσματα της οποίας είναι ήδη ορατά.
Το μεγαλύτερο λάθος που έκαναν οι άνθρωποι του θεάτρου σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία ήταν ότι, αντί να παλέψουν ενωμένοι για την Ελευθερία, τη Δημοκρατία και την Ισονομία και να καταργήσουν στην πράξη το κίβδηλο δίλημμα της πολιτείας, εκείνοι το δέχτηκαν και χωρίστηκαν.
Μάλιστα δε χωρίστηκαν στα δύο, όπως θα περίμενε κανείς (αμιγή και μεικτά θέατρα) αλλά στα τρία! Γιατί κάποια θέατρα επέλεξαν να λειτουργήσουν κάποιες μέρες ως αμιγή και κάποιες άλλες ως μεικτά, θεωρώντας πιθανόν ότι έτσι αποφεύγουν το δίλημμα. Ωστόσο δεν υπάρχουν λογικές απαντήσεις σε παράλογα διλήμματα. Όταν αντί να αντισταθείς, δέχεσαι να συνδιαλλαγείς με τον παραλογισμό, μπαίνεις σε ένα φαύλο κύκλο από τον οποίο δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής. Η μόνη λύση είναι η επιστροφή στη λογική.
Η λογική λοιπόν λέει ότι εφόσον ότι και να κάνουμε εξακολουθούμε να κινδυνεύουμε να κολλήσουμε και να μεταδώσουμε τον covid, η έννοια του covid free χώρου δεν υπάρχει. Άρα δεν υπάρχει και λόγος να αποκλείουμε θεατές από τις παραστάσεις. Επίσης η λογική λέει ότι αφού όλοι είμαστε ευάλωτοι απέναντι στον covid, οι χώροι με μικρότερη δυνητική πληρότητα είναι ασφαλέστεροι από αυτούς με τη μεγαλύτερη. Τέλος, αφού όλοι μπορούμε να κολλήσουμε και να μεταδώσουμε τον covid το λογικό θα ήταν να προσκομίζουμε όλοι αρνητικό covid test κατά την είσοδό μας στο θέατρο και όχι οι μισοί.
Για να γίνουν όλα αυτά βέβαια θα πρέπει η πολιτεία, αν όντως νοιάζεται για τη δημόσια υγεία, να αποδείξει έμπρακτα τη στήριξή της στους ανθρώπους του θεάτρου εξασφαλίζοντας την απρόσκοπτη λειτουργία των θεάτρων με κοινή, μειωμένη δυνητική χωρητικότητα παντού και παράλληλα γενναία επιδότηση κενών θέσεων. Θα πρέπει επίσης να δώσει τη δυνατότητα στους πολίτες να κάνουν τα απαραίτητα διαγνωστικά τεστ δωρεάν ή με συμβολικό αντίτιμο και όχι με τιμή εντελώς δυσανάλογη με την τιμή του εισιτηρίου, όπως συμβαίνει τώρα.
Τέτοιου είδους μέτρα είχαν συζητηθεί στην αρχή της πανδημίας αλλά αργότερα εγκαταλείφθηκαν προς όφελος ενός παράλογου συστήματος διακρίσεων εντελώς ξένου με τις αρχές και τις αξίες του θεάτρου. Ενός συστήματος που αν εφαρμοσθεί θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια το θέατρο στη μεγαλύτερη κρίση της σύγχρονης ιστορίας του. Είναι χρέος των ανθρώπων του θεάτρου λοιπόν να επαναφέρουν τα μέτρα αυτά στη συζήτηση και να διεκδικήσουν την εφαρμογή τους. Έχουν χρέος να σπάσουν τη σιωπή που επικρατεί, να δώσουν με τη στάση τους ένα οριστικό και αμετάκλητο τέλος στον παραλογισμό που βιώνουμε και να οργανώσουν σε σωστές βάσεις την επάνοδό τους στις σκηνές.
Καλό μήνα και καλή θεατρική σεζόν!
01/10/2021
Ελίνα Καρδιακού
Θεατρολόγος [https://www.facebook.com/groups/353553994692003/user/100056012321802/]

ONLINE || 1. ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 2. ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ 3. ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ 4. ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΜΟΝΤΑΖ (Εκμάθηση Adobe Premiere). 

Πληροφορίες- δηλώσεις ενδιαφέροντος- Εγγραφές στο e-mail schoolofcinemagr@gmail.com και στο τηλέφωνο 6944143564.

Advertisement

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.