Η φαλακρή τραγουδίστρια – Ομάδα ΑΤΟΝΑΛ – Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν || Εγκλήματα στο όνομα των λέξεων | Κριτική Νίκης Πρασσά

Η καλοκαιρινή Αθήνα βρίσκει την Διονυσίου Αρεοπαγίτου πανέμορφα πολύχρωμη να υποδέχεται τους περιηγητές από διάφορα μέρη του κόσμου που τραγουδούν, γελούν και ερωτεύονται κάτω από την αγέραστη Ακρόπολη. Τι ωραία εικόνα να επιστρέφεις στην πατρίδα σου και να συναντάς τα στολίδια της. Ένα εκ των οποίων βρίσκεται στον αριθμό 14 της οδού Φρυνίχου και φέρει δίπλα στην λέξη τέχνη το όνομα ενός από τους πιο αφοσιωμένους υπηρέτες της. Είμαι απολύτως βέβαιη πως ο Κάρολος Κουν θα διασκέδαζε πίσω από κάποιο σύννεφο του σκηνικού με τις απολαυστικές ερμηνείες και θα ήταν υπερήφανος για την εμπνευσμένη σκηνοθετική απόδοση μιας αθόρυβα εργατικής μέλισσας του σύγχρονου θεάτρου.

Βασίλης Τζαβάρας – Η λέξη που λείπει || Ένας γλάρος μέσα στην κιθάρα || Κριτική Νίκης Πρασσά

Δεν θα πω ψέμματα, τις περισσότερες φορές αποφεύγω παρουσιάσεις βιβλίων, μουσικών έργων και άλλων εκθέσεων τέχνης, καθώς οι μονότονες επαναλήψεις της σπουδαιότητας των δημιουργών καταφέρνουν εξαρχής γερο πλήγμα στο όποιο ενδιαφέρον θα μπορούσε να μας καλλιεργήσει.

Όλα τα παραπάνω κάθε άλλο παρά ισχύουν για την σημερινή λιτή και όμορφη μουσική βραδιά, αφιερωμένη στις νέες συνθέσεις του Βασίλη Τζαβάρα.

Ο κόσμος της Etel Adnan | της Νίκης Πρασσά |παρουσίαση των γραπτών έργων της στο Άττις

Ο κόσμος της Etel Adnan: η φράση θα μπορούσε να συνεχιστεί ως εξής : μέσα από τα μάτια του Θ. Τερζόπουλου. Ή το ακριβώς αντίθετο: Ο κόσμος του Τερζόπουλου μέσα από τα μάτια της συγγραφέως. Αλλά δεν θα έπρεπε καν να γράψω για μάτια, καθρέφτες και είδωλα. Και οι δύο καλλιτέχνες δημιουργούν με το ένστικτο και επικοινωνούν με την ψυχή τους.

ALPHA ( όπως λέμε ART) μια ταινία του Στάθη Αθανασίου| Κείμενο: Νίκη Πρασσά

Αν ηθοποιός σημαίνει φως, θεατής σημαίνει σκοτάδι. Βυθισμένοι αναπαυτικά στις καρέκλες ενός θεάτρου ή μιας κινηματογραφικής αίθουσας απολαμβάνουμε τα ταξίδια επί σκηνής και οθόνης αναζητώντας την λύτρωση ενός προσωπικού μας δράματος, αυτού της ζωής, μέσα από την έμπνευση ενός συγγραφέα και σκηνοθέτη. Εν πλήρει πάντα συνειδήσει. Ασυνείδητα ωστόσο έρχεται το ζόφος της νύχτας είτε να μας ξαπλώσει στα όνειρα, είτε να μας ξυπνήσει από έναν εφιάλτη. Αυτό το αίσθημα τρόμου που μας καταβάλλει έχοντας μόλις ξεφύγει από μια τέτοιου είδους ανώμαλη εξω-πραγματικότητα, μου δημιουργήθηκε βλέποντας τις πρώτες εικόνες, το teaser της ταινίας Alpha (σκηνή με την πρωταγωνίστρια να παρακολουθεί μια οθόνη, η έντονα τρομακτική μορφή της οποίας ξεπηδάει σχεδόν στον χώρο).

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ – MAURICE MAETERLINCK – ΟΜΑΔΑ ΑΤΟΝΑΛ | Ο κόσμος δεν τελειώνει στις πόρτες του σπιτιού | Κριτική: Νίκης Πρασσά

Υπάρχει μια ιστορία άξια να ειπωθεί με χίλιες λέξεις και όμως κανένας φθόγγος δεν μπορεί να λύσει τη σιωπή εκείνων που την κατέχουν. Ένα μυστικό ικανό, θαρρείς, να κουβαλιέται στους ώμους των ανύποπτων θυμάτων του και όμως επικίνδυνα κλεισμένο στο εξωτερικό της αληθινής του κατοικίας. Στον κάτω χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, μια ομάδα ταλαντούχων καλλιτεχνών αποφασίζει να εκμεταλλευτεί την πένα ενός τολμηρού συγγραφέα προκειμένου να επικοινωνήσει το υπαρξιακό δράμα ολόκληρης της ανθρωπότητας.

DRACULAM, ΟΜΑΔΑ SPLISH – SPLASH, ΘΕΑΤΡΟ ΦΟΥΡΝΟΣ | Παραγωγή vs Δημιουργία | Κριτική: Νίκης Πρασσά

Τα τελευταία χρόνια στο θέατρο οι μικρές και μεγάλες παραγωγές τραβούν την προσοχή αρκετών θαμώνων του καλλιτεχνικού χώρου. Συντονισμένες προσπάθειες να καταναλωθούν εικόνες και ήχοι κάτω από το φως του προβολέα και τα μεγάφωνα που τιτιβίζουν στο μυαλό του θεατή. Η ομάδα των Splish Splash από την άλλη προτιμά να λειτουργεί «αθόρυβα», χορεύοντας με τις ιδέες της πάντα στη σιωπή.

ΕΠΕΣΕ ΤΟ TWITTER ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ με απόφαση Ερντογάν | της Νίκης Πρασσά

Με αφορμή την επικείμενη δημοσίευση ενός βίντεο που θα μπορούσε να οδηγήσει στην παραίτηση της κυβέρνησης Ερντογάν και αιτία την βαθύτερη κρίση δημοκρατίας στη γείτονα χώρα, λίγο πριν τις 12 τη νύχτα της 20 Μαρτίου η πρόσβαση στο Twitter καθίσταται ανέφικτη.

ΤΕΛΟΣ – ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΧΩΡΟΣ / ΣΙΜΟΣ ΚΑΚΑΛΑΣ | κριτική Νίκης Πρασσά

‘Oταν ο Μπέργκμαν συνάντησε τον Τσάπλιν

Με τον εγγονό του τελευταίου να δρα στην κεντρική σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, μια ομάδα «ακροβατεί» στον επάνω χώρο της στα όρια της ανθρώπινης απελπισίας. Η εταιρεία θεάτρου χώρου είναι πάλι εδώ για να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από πολλούς άλλους. Να στήσει μια ιστορία και να παίξει με τα γεγονότα της…

TINY FURNITURE – LENA DUNHAM | Μικρές Αφροδίτες στην αναζήτηση του μεγάλου Έρωτα | της Νίκης Πρασσά

Την ίδια στιγμή που ο Woody Allen περιοδεύει στα στενά μιας πανέμορφης Ευρώπης, η Νέα Υόρκη εγκαταλείπεται στο όραμα των καλλιτεχνικών παιδιών του. Το πρόβλημα με τον γνωστό δημιουργό ωστόσο είναι πως υιοθετείται κινηματογραφικά από ανθρώπους τα γονίδια των οποίων δεν είναι ακριβώς το ίδιο ταλαντούχα. Αποτέλεσμα ; Μικρές καταθέσεις αγάπης, με ελάχιστη ωστόσο δόση ψυχής.