Πέδρο Αλμοδόβαρ «Μια ζωή ταλαιπωρία» από 4 Ιουλίου 2019 στους κινηματογράφους

Η Filmcenter Τριανόν παρουσιάζει

το τρομερό παιδί του ισπανικού σινεμά

Πέδρο Αλμοδόβαρ

στη μαύρη κωμωδία «Μια ζωή ταλαιπωρία»

Από 4 Ιουλίου 2019 στους κινηματογράφους

Η ταινία που καθιέρωσε τον Αλμοδόβαρ στον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη.

Emanuel Levy

Advertisements

Άγριες Φράουλες (1957) του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν || Κριτικές που γράφτηκαν για την ταινία

Άγριες φράουλες Κριτική του Νίνου Φενέκ Μικελίδη [5/5]

Smultronstallet. Σουηδία, 1957. Μαυρόασπρη. Σκηνοθεσία-σενάριο: Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Ηθοποιοί: Βίκτορ Σέστρομ, Μπίμπι Αντερσον, Ίνγκριντ Τούλιν, Γκούναρ Μπγιόρνστραντ, Νάιμα Βίσφραντ. Διάρκεια: 93΄

Κάθε σχεδόν ταινία του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν είναι και ένα κινηματογραφικό γεγονός. Και σίγουρα καμιά περισσότερο από τις «Αγριες φράουλες» (Χρυσή Άρκτος στο φεστιβάλ Βερολίνου 1958), από τις πιο σύνθετες και πλούσιες σε φιλοσοφικά και ηθικά θέματα ταινίες του Σουηδού αυτού δημιουργού.

Η Ευτυχία (1965) της Ανιές Βαρντά ||| Κριτικές που γράφτηκαν για την ταινία || Βαθμολογία-Αξιολόγηση

Θοδωρής Δημητρόπουλος [5/5]

Oneman

Η Ευτυχία
(“Le Bonheur”, Ανιές Βαρντά, 1ω19λ)

Ένας μαραγκός ζει μια συνηθισμένη, ευτυχισμένη ζωή με τη γυναίκα και τα δύο παιδιά του μέχρι που γνωρίζει μια νεαρή κοπέλα την οποία κυνηγά προσπαθώντας μαζί της να -πώς αλλιώς να το πούμε- συμπληρώσει την ευτυχία της ζωής του.

Πανόραμα ρουμάνικων ταινιών μικρού μήκους στην Ταινιοθήκη || ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ || του Γιάννη Καραμπίτσου

Ο Ρουμάνικος Κινηματογράφος δεν ανήκε σίγουρα στις καλύτερες κινηματογραφίες των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, όπως ο πολωνικός, ο ουγγρικός, ο τσεχοσλοβακικός, ο σοβιετικός, ο γιουγκοσλαβικός. Μετά όμως την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων αναδείχτηκε στον ίσως καλύτερο κινηματογράφο αυτών των χωρών. Η καταπίεση ήταν πολύ μεγάλη και ο λαός αυτός διψούσε να εκφραστεί. Τα Πρώτα Βήματα είναι οι πρώτες οι δεύτερες ταινίες αναγνωρισμένων σκηνοθετών που προβάλλονται στο αφιέρωμα στην αρχή κάθε δίωρου κύκλου.

[επιμέλεια: Γιάννης Καραμπίτσος]

Οι Ταινίες είναι οι εξής:

Gone with the wine (2002) / Corneliu Porumboiu

A trip to the city (2003) / Corneliu Porumboiu

Gone With the Wine (Pe aripile vinului, 2002) & A Trip to the City (Calatorie la oras, 2003)

Fragile 2000 / Doru Niţescu

The apartment 2003 / Constantin Popescu

The only lion from the zoo (1997)/ Ovidiu Georgescu

Cigarettes and Coffee (2004)/ Cristi Puiu

Mariana (1997) / Cristian Mungiu

Οι έξι φορές που ο Πέδρο Αλμοδόβαρ έχει χάσει τον Χρυσό Φοίνικα ( ενδεχόμενα άδικα κάποιες φορές)

Ο μεγάλος χαμένος του 72ου Φεστιβάλ Καννών και η πικρή του σχέση με τον Χρυσό Φοίνικα.

Τριστάνα (1970) του Λουίς Μπουνιουέλ ||| Κριτικές για την ταινία || από 30 Μαΐου 2019 στις αίθουσες σε επανέκδοση

Η Τριστάνα είναι μία 18χρονη συγκαταβατική ορφανή στο Τολέδο της δεκαετίας του 20 την οποία αναλαμβάνει να προστατεύσει ένας ευκατάστατος, ασυμβίβαστος και άθεος γέρος, ο Δον Λόπε. Ο άντρας τη δέχεται με πατρικότητα, αλλά γρήγορα οι τρόποι του αλλάζουν, θέλει να είναι και σύζυγος και πατέρας της.

Ψάχνοντας τον SugarMan (2012) || Searching for Sugar Man του Μαλίκ Μπεντζελούλ | η πιο απίστευτη ιστορία του πιο διάσημου – άγνωστου μουσικού, του Σίξτο Ροντρίγκεζ

Ψάχνοντας τον Sugar Man (Ντοκιμαντέρ)
Searching for Sugar Man
του Μαλίκ Μπεντζελούλ
με τους Μαλίκ Μπεντζελούλ, Ροντρίγκεζ  [23.5.2019 στις 21.00 στη Βουλή]

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΓΚΟ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ (1972) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι || κριτική της Πολίν Κέιλ μία από τις πιο διαβασμένες και κλασικές κριτικές που έχουν γραφτεί ποτέ

TO ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΓΚΟ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

(1972)

Βίαιος Θάνατος (1962) και Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι(1972) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι το Σάββατο 11.5.2019 στις 19.00 και 21.00 στο Σχολείο του Σινεμά με ελεύθερη είσοδο, ανάλυση και συζήτηση

 

(Πρωτότυπος τίτλος:

(Ultimo tango a Parigi)

Μπερνάρντο Μπερτολούτσι: Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι (1972) | Κριτική Λουκάς Κατσίκας

Σενάριο: Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, Φράνκο Αρκάλι Φωτογραφία: Βιτόριο Στοράρο Μουσική: Γκάτο Μπαρμπιέρι Μοντάζ: Ρομπέρτο Περττινιάνι, Φράνκο Αρκάλι Πρωταγωνιστούν: Μάρλον Μπράντο, Μαρία Σνάιντερ, Ζαν Πιέρ Λεό, Μάσιμο Τζιρότι, Τζιοβάνα Γκαλέτι Διάρκεια: 129′

Βίαιος Θάνατος (1962) και Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι (1972) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι το Σάββατο 11.5.2019 στις 19.00 και 21.00 στο Σχολείο του Σινεμά με ελεύθερη είσοδο, ανάλυση και συζήτηση

 

[Το Σάββατο 11.5.2019 στις 19.00 στο Σχολείο του Σινεμά (Τσαμαδού 26-28, Εξάρχεια) θα προβληθεί η ταινία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι Βίαιος Θάνατος (1962) αριστουργηματικό ντεμπούτο του με ελεύθερη είσοδο, ανάλυση και συζήτηση. Επειδή ο χώρος είναι μικρός καλό θα ήταν να κλείσετε θέση στα τηλ. 2130 159 816, 6944143564 ή στο e-mail schoolofcinemagr@gmail.com δίνοντας ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ και Κινητό Τηλέφωνο. Στις 21.00 θα προβληθεί η περιβόητη ταινία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι Το Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι (1972) με ελεύθερη είσοδο, ανάλυση και συζήτηση.] 

[Νέα Σεμινάρια Σκηνοθεσίας Κινηματογράφου, Δημιουργίας Ταινίας Μικρού Μήκους με Τάμπλετ και Κινητό,  Ιστορίας Κινηματογράφου, Μοντάζ Premiere και Avid, και Δημιουργίας Ντοκιμαντέρ ξεκινούν στο τέλος του μήνα . Πληροφορίες- Δηλώσεις Ενδιαφέροντος και Εγγραφές στα προαναφερθέντα τηλέφωνα και μέιλ]. 

Ενσύρματος Κόσμος (1973) του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ || Παραγνωρισμένα Αριστουργήματα του Κινηματογράφου που αξίζει να επανα-ανακαλυφθούν

«World on a Wire» του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ

37 χρόνια από το θάνατο του Ράινερ Βέρνερ Φασμπιντερ, θυμόμαστε το μοναδικό φιλμ επιστημονικής φαντασίας που γύρισε για να μιλήσει με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο για τον κόσμο, τον εαυτό του και το σινεμά.

Χου Μπο «Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος» (2018) || Κριτική Γιάννη Καραμπίτσου [4/5]

Έχω αναρωτηθεί και άλλες φορές πως μπορείς να γράψεις κριτική σήμερα για τις ταινίες όταν έχουν γράψει ήδη για αυτές και έχεις διαβάσει πάμπολλες κριτικές. Όταν τα δελτία τύπου και οι συνεντεύξεις οι δημοσιευμένες των δημιουργών λένε σχεδόν τα πάντα για την ταινία αναλυτικότερα από αναλυτικά. Από που να πιαστείς για κάθε ταινία για να γράψεις κάτι ενδεχόμενα που δεν έχει ειπωθεί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορείς να μην ξεκινήσεις από τη διαπίστωση ότι ο δημιουργός της ταινίας από τον Οκτώβριο του 2017 είναι νεκρός αφού αυτοκτόνησε, ενώ οι δικοί του λένε ότι ετοίμαζε τη νέα ταινία του και δεν φαινόταν να σκέφτεται την αυτοκτονία. Ήταν 29 ετών και η ταινία του άλλα καταδείχνει.

Βέρνερ Χέρτσογκ, ένας από τους πιο οραματικούς σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου | Δέσποινα Μουζάκη, Αλμπέρτο Μπαρμπέρα

Πρόλογος
της Δέσποινας Μουζάκη
Διευθύντρια Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Από τις λαβυρινθώδεις ζούγκλες του Αμαζόνιου μέ­χρι το αχανές κενό της Ανταρκτικής, κανείς από τους σύγχρονους του σκηνοθέτες δεν έχει διανύσει μια πιο περιπετειώδη πορεία στον πλανήτη, στην οθόνη, στην αναζήτηση της κινηματογραφικής αλήθειας. Ο Βέρνερ Χέρτσογκ την κυνηγά από την αρχή της καριέρας του με μια εμμονή που δεν θα μπορούσε παρά να φέρει στο μυαλό χαρακτήρες βγαλμένους από τις ταινίες του και τη συλλαμβάνει στην πιο ιδανική μορφή της, αυτή που ο ίδιος ονομάζει «εκστατική αλήθεια».

Ο Γαλαξίας (1969), του Λουί Μπουνιουέλ | Η εκτέλεση ενός μύθου | Κριτική του Γιάννη Μπακογιαννόπουλου

Η εκτέλεση ενός μύθου

του Γιάννη Μπακογιαννόπουλου

«Δόξα τω Θεώ, είμαι πάντα άθεος.».

«Το έργο μου είναι διφορούμενο, και γι’ αυτό μ’ ενδιαφέ­ρει. Αν ένα έργο είναι προφανές, έχει λήξει για μένα.»

Luis Bunuel 

[Έξοδος:  από 11 Απριλίου 2019 – αποκλειστικά στο ΑΣΤΥ] 

Συνομιλώντας με τους Νίκο Κορνήλιο και Κώστα Αρζόγλου για την ταινία «Η τέχνη καταστρέφει» |Γιάννης Κοντός

Κυριακή, 7 Απριλίου 2019

Συνομιλώντας με τους Νίκο Κορνήλιο και Κώστα Αρζόγλου για την ταινία «Η τέχνη καταστρέφει»

Ένας από τους πλέον ανήσυχους Έλληνες σκηνοθέτες, ο Νίκος Κορνήλιος, συναντά τον βετεράνο ηθοποιό Κώστα Αρζόγλου στην ταινία Η τέχνη καταστρέφει, μια κινηματογραφημένη εκδοχή ενός Μάκβεθ «δωματίου», και μαζί με ένα επιτελείο εκλεκτών ηθοποιών διερευνούν τα όρια ζωής και τέχνης, θεάτρου και σινεμά.

Κλερ Ντενί: Η Γεωγραφία του Πόθου | Γνωριμία με το σύνολο του έργου της

Αφιέρωμα: Κλερ Ντενί – Η Γεωγραφία του Πόθου

Σε μία από τις ωραιότερες σκηνές στο σκηνοθετικό ντεμπούτο της Κλερ Ντενί, το «Chocolat» του 1988, ένα μικρό κορίτσι αντικρίζει τον ορίζοντα πάνω από την αφρικανική γη και αναρωτιέται μέχρι πού εκτείνεται. «Αυτό που βλέπεις δεν υπάρχει. Όσο πλησιάζεις, θ’ απομακρύνεται», της εξηγεί ο πατέρας της.

Οι 50 αγαπημένες ταινίες της Ανιές Βαρντά

Από τον Μουρνάου στον Γκας Βαν Σαντ, αυτές είναι

Απολαύστε το πολυσυλλεκτικό, αναπάντεχο, κλασικό, πάντα στραμμένο στη σημασία του να είσαι ζωντανός γούστο της Ανιές Βαρντά.

«Έφυγε» η τεράστια Ανιές Βαρντά

Η Ανιές Βαρντά ήταν ιδέα. Έφυγε το αγαπημένο κορίτσι του σινεμά

Λήδα Γαλανού

Πρωτοπόρος και ανεξάντλητη, η Ανιές Βαρντά με την τέχνη, το σινεμά και τη ζωή της, απέδειξε ότι οι αληθινά σπουδαίοι δεν είναι ποτέ σοβαροφανείς.

Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν (1966) του Γίρι Μέντζελ στο Σχολείο του Σινεμά το Σάββατο 23.3.2019 με ελεύθερη είσοδο και συζήτηση

Ένα από αυτά τα μεγάλα αριστουργήματα του κινηματογράφου είναι και « Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν». Φιλμ που, το 1968, απέσπασε το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, αφού στο μεταξύ είχε τύχει εξαιρετικής υποδοχής από το κοινό και τους ειδήμονες. (Η παραγωγή του έγινε το 1966 από τα στούντιο της Πράγας). Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν (1966) του Γίρι Μέντζελ θα προβληθεί στο Σχολείο του Σινεμά (Τσαμαδού 26-28, Εξάρχεια, για κράτηση θέσης λόγω ότι ο χώρος είναι μικρός 2130 159 816, 6944143564, schoolofcinemagr@gmail.com) το Σάββατο 23.3.2019 με ελεύθερη είσοδο και συζήτηση στις 19.00.

Προβολή της Ταινίας «Τα Φτερά του Έρωτα» (1987) του Βιμ Βέντερς με ελεύθερη είσοδο και συζήτηση το Σάββατο 23.2.2019 αφιερωμένη στον Μπρούνο Γκανζ

Τα Φτερά Του Έρωτα (1987) του Βιμ Βέντερς θα προβληθούν το Σάββατο 23.2.2019 στις 18.45 στο Σχολείο του Σινεμά (Τσαμαδού 26-28, Εξάρχεια) με ελεύθερη είσοδο και συζήτηση, προβολή αφιερωμένη στη μνήμη του Μέγιστου Μπρούνο Γκανζ. Την ταινία θα προλογίσει Ο Γιάννης Καραμπίτσος (σκηνοθέτης, μοντέρ και κριτικός κινηματογράφου) για ένα τέταρτο περίπου όπου θα αναφερθεί εν συντομία και στη συνολική παρουσία του Μπρούνο Γκανζ στον Κινηματογράφο. Επειδή ο Χώρος είναι μικρός καλό θα ήταν να κρατήσετε θέση στα τηλέφωνα 2130 159816, 6944143564 ή στο μέιλ schoolofcinemagr@gmail.com αφήνοντας όνομα και κινητό τηλέφωνο).

Καπερναούμ-Ναντίν Λαμπακί: «Αν θες να νικήσεις το κακό στον κόσμο, ξεκινάς να δουλεύεις με τα παιδιά» | Συνέντευξη στον Γιάννη Κοντό

Εναντιοδρομίες

Παρασκευή, 15 Φεβρουαρίου 2019

Ναντίν Λαμπακί: «Αν θες να νικήσεις το κακό στον κόσμο, ξεκινάς να δουλεύεις με τα παιδιά»

Με επίκεντρο την ιστορία ενός επαναστατημένου αγοριού που προσπαθεί να επιβιώσει στις παραγκουπόλεις του σύγχρονου Λιβάνου, η Ναντίν Λαμπακί, η πιο καταξιωμένη σκηνοθέτρια του αραβικού κόσμου, ανατέμνει με οξύτητα στο βραβευμένο στις Κάννες και υποψήφιο για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας 2019 Καπερναούμ τις ταξικές ανισότητες στη χώρα της. Την συναντήσαμε στον Σαν Σεμπαστιάν.

Το Καπερναούμ προβάλλεται στις αίθουσες από τις 14 Φεβρουαρίου 2019.

Καπερναούμ (Capernaum, 2018) της Ναντίν Λαμπακί | Κριτική του Γιάννη Καραμπίτσου [4/5] | Αντίπαλο δέος στην «Ευνοούμενη» του Λάνθιμου

Το γύρισμα της τύχης | Ramtin Lavafi: «Δίνω ιδιαίτερη προσοχή στη μυστικοπάθεια και τα ψέματα» | Συνέντευξη στον Γιάννη Κοντό

Δευτέρα, 11 Φεβρουαρίου 2019

Ramtin Lavafi: «Δίνω ιδιαίτερη προσοχή στη μυστικοπάθεια και τα ψέματα»

Στα χνάρια του σινεμά του Φαραντί, ο βραβευμένος Ιρανός σκηνοθέτης Ramtin Lavafi παραδίδει με την ταινία του Το γύρισμα της τύχης, που προβάλλεται από τις 7 Φεβρουαρίου 2019 στους κινηματογράφους, ένα καλοφτιαγμένο ψυχολογικό θρίλερ, με τα ηθικά διλήμματα δύο ζευγαριών της μεσοαστικής τάξης της Τεχεράνης στο επίκεντρό του. Συνομιλώντας με τον σκηνοθέτη.

Σημειώσεις για τη μορφολογικη δομή του Θιάσου των Gianni Volpi, Alberto Barbera

[…] Η είσοδος του Αγγελόπουλου στη σκηνή του παγκόσμιου κινηματογράφου γίνεται σε μια εποχή αισθητικής και πολιτικής αλλαγής τόσο βαθιάς, ώστε να εγγράφεται αρνητικά στην ίδια τη δομή του μέσου, το οποίο αποδεικνύεται ανίκανο να αντέξει τις κακουχίες μιας κρίσης χωρίς τέλος, ενώ η ίδια αυτή η είσο­δος αποδεικνύεται πλούσια σε αποτελέσματα, ανακαλύψεις και διδάγματα, ακριβώς επειδή ο Αγγελόπουλος καταφέρνει να στο­χαστεί, όπως ελάχιστοι προηγούμενοι δημιουργοί, γύρω απ’ την πραγματικότητα της ιστορίας του ελληνικού «λαού» και, ταυτόχρονα, τις υλικές δομές της γλώσσας που επιτρέπουν την επί σκηνής παρουσίαση αυτών των στοχασμών.

Sweet Movie & Τα Μυστήρια του Οργανισμού του Ντούσαν Μακαβέγιεφ στο Σχολείο του Σινεμά με Ελεύθερη Είσοδο και Συζήτηση το Σάββατο 2.2.2019 στις 19.00 και 21.15

 Αφιέρωμα στον Dusan Makavejev

Το Σχολείο του Σινεμά (Τσαμαδού 26-28, Εξάρχεια, πληροφορίες-κράτηση θέσης- ο χώρος είναι μικρός: 2130 159 816, 6944143564 και schoolofcinemagr@gmail.com) παρουσιάζει το Σάββατο 2.2.2019 στις 19:00 & 21.15  με ελεύθερη είσοδο τη σουρεαλιστική πολιτική κωμωδία του Ντούσαν Μακαβέγιεφ Sweet Movie (1974) στις 19.00 (Θα ακολουθήσει σύντομη συζήτηση) και Τα Μυστήρια του Οργανισμού (1971) την πιο αντιπροσωπευτική του ταινία στις 21.15 (θα ακολουθήσει σύντομη συζήτηση).

[Ξεκινούν με ανοιχτά (δωρεάν) Εισαγωγικά Μαθήματα την Κυριακή 3.2.2019 τα Σεμινάρια:
1. Ιστορίας και Δημιουργίας Ντοκιμαντέρ στις 12.00
2. Σκηνοθεσίας Κινηματογράφου 15.30 και
3. Ιστορίας Κινηματογράφου 18.30.
Μην τα Χάσετε ! Διαβάστε αναλυτικά ΕΔΩ ]

Αναπαράσταση (1970) του Θόδωρου Αγγελόπουλου || Κριτική Ανάλυση με τίτλο «Το πρόσωπο της επιστροφής» του Γιάννη Μπακογιαννόπουλου

Σύνοψη

Μετά από χρόνια δουλειά στη Γερμανία, ένας άντρας επιστρέφει στο χωριά του, Τυμφαία της Ηπείρου: μια χούφτα πέτρινα σπίτια σε μια έρημη, τραχιά και αποδεκατισμένη περιοχή από τα τόσα χρόνια με­τανάστευσης, όπου μετράνε τις μέρες τους οι λιγοστοί εναπομείναντες κάτοικοι – γέροι, γυναίκες και μικρά παιδιά. Κανένας δεν τον περιμένει, ενώ η κόρη του, στο κατώφλι του σπιτιού, δεν τον ανα­γνωρίζει.

«Έφυγε» ο Ντούσαν Μακαβέγιεφ, δημιουργός του «Sweet movie»

25 Ιανουαρίου 2019

«Έφυγε» από τη ζωή, σε ηλικία 86 ετών, ο σκηνοθέτης Ντούσαν Μακαβέγιεφ, δημιουργός του «Sweet movie» (1974) την μουσική του οποίου είχε συνθέσει ο Μάνος Χατζιδάκις.

Το μαχαίρι στο νερό (1962) του Ρομάν Πολάνσκι || Κριτική του Μπάμπη Ακτσόγλου

Ο καιρός ήταν ευνοϊκός για τον Πολάνσκι να υποβάλλει ξανά το σενάριό του, που υποτίθεται ότι άλλαξε λιγάκι. Τούτη τη φο­ρά Το μαχαίρι στο νερό εγκρίθηκε και η ομά­δα της «Κάμερα» με χαρά δέχθηκε την πραγ­ματοποίησή του. Τα γυρίσματα κράτησαν πολύ σε σχέση με τον προβλεπόμενο χρόνο, εξαιτίας των δύσκολων λήψεων στη λίμνη και των καιρικών συνθηκών. Όπως θα δού­με στη συνέχεια αυτό θα γίνει κανόνας στις ταινίες του σκηνοθέτη.

Λος Ολβιδάδος (1950) του Λουίς Μπουνιουέλ: Ο κινηματογράφος της «σκληρότητας» του Andre Bazin

Ο κινηματογράφος της «σκληρότητας»

του Andre Bazin

Η περίπτωση του Luis Bunuel είναι μια από τις πιο περίεργες στην ιστορία του κινηματογράφου. Από το 1928 ως το 1936 δε γύ­ρισε παρά μόνο τρεις ταινίες (εξ ων, μόνο μία μεγάλου μήκους), αλλά αυτά τα 3000 μέτρα φιλμ αποτελούν στο σύνολό τους (εκτός από κλασικές ταινίες των κινηματογραφικών λεσχών, μαζί ασφαλώς με το Αίμα του ποιητή) το λιγότερο γερασμένο έρ­γο της αβάν-γκαρντ και, ασφαλώς, τη μόνη κινηματογραφική πα­ραγωγή μείζονος ποιότητας και σουρεαλιστικής έμπνευσης.

«Όνειρα» (1990) του Ακίρα Κουροσάβα το Σάββατο 12.1.2019 με ελεύθερη είσοδο και συζήτηση

«Όνειρα» (1990) του Ακίρα Κουροσάβα το Σάββατο 12.1.2019 με ελεύθερη είσοδο και συζήτηση

το Σάββατο 12.1.2019 στις 19.00 θα προβληθεί (με εικόνα και ήχο dolby παραπάνω από εξαιρετικά) στο Σχολείο του Σινεμά (Τσαμαδού 26-28, Εξάρχεια)  η αριστουργηματική ταινία του Ακίρα Κουροσάβα «Όνειρα» (1990) με σύντομη εισήγηση πριν την προβολή και ανάλυση και συζήτηση μετά την προβολή.  Συντονιστής: Γιάννης Καραμπίτσος (σκηνοθέτης, μοντέρ, κριτικός κινηματογράφου).

Fritz Lang- Φριτς Λανγκ, η ύστατη και κορυφαία έκφραση του δημιουργού-καλλιτέχνη| του Μιχάλη Δημόπουλου

Πρόλογος

του Μιχάλη Δημόπουλου στο βιβλίο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για τον Φριτς Λανγκ

Εκτός από εμβληματική ενσάρκωση της κλασικής σκηνοθεσίας, ο Fritz Lang παραμένει, για τους κινηματογραφόφιλους όλου του κόσμου [κυρίως από την εμφάνισή του στην Περιφρό­νηση (1963), όπου υποδύεται τον εαυτό του], ίσως η ύστατη και κορυφαία έκφραση του δημιουργού-καλλιτέχνη που, με την ολύμπια επιβλητικότητά του, προσφέρει την τέχνη του στο κοινό· μια τέχνη της ισορροπίας και της πληρότητας, που μοιάζει παράταιρη στο κατα­κερματισμένο και ανολοκλήρωτο σύμπαν του Godard. Η ταινία αυτή, γυρισμένη από το τρο­μερό παιδί της Νουβέλ Βαγκ, ενώ επικυρώνει απόλυτα το μύθο του Lang, παράλληλα καθι­στά σαφές και ότι η σοφία του και η κυριαρχία του εκφράζουν την πεμπτουσία μιας εποχής που ανήκει ολοκληρωτικά στο παρελθόν.

Συνέντευξη του Βιμ Βέντερς για το Παρίσι, Τέξας (1984): Η πρώτη μου ερωτική ταινία

Συνέντευξη Βιμ Βέντερς για το Παρίσι, Τέξας (1984)

Το Παρίσι, Τέξας δίνει την αίσθηση ότι είναι μια πιο αφηγηματι­κή ταινία σε σχέση με τις προηγούμενές σας.

Ναι, είναι αλήθεια. Πρόκειται για μια πολύ απλή ιστορία, που την αφηγούμαστε άμεσα. Ο Τράβις, ο ήρωάς μου, έχει έναν συγκε­κριμένο, πολύ δυνατό και μοναδικό πόθο, που τον κινεί. Κι έτσι για μια φορά η ιστορία δεν χάνεται ποτέ.