«Αντιγόνη» του Στάθη Λιβαθινού: Ένα πολιτικό παραμύθι για ενήλικες και μια «πολιτική» ανθρωποθυσία | Κριτική Θεάτρου από την Αθηνά Χαλάτση

Η Αντιγόνη του Στάθη Λιβαθινού, μια παιδούλα με μαθητική στολή, ορθώνει το ηθικό της ανάστημά ενώπιον της κοσμικής εξουσίας του Κρέοντα, που αντιστρατεύεται τον φυσικό και αρχέγονο νόμο της ταφής των νεκρών. Η «ζωντανή» απόδοση της σοφόκλειας τραγωδίας στα Νέα Ελληνικά από τον εκλιπόντα Δ. Μαρωνίτη αποτέλεσε τη μαγιά για τη σύνθεση μιας παράστασης πλούσιας σε εικόνες, συναισθήματα και βασανιστικούς συλλογισμούς.

Ένας μυθικός ιστός αντικρουόμενων θέσεων και παραισθήσεων, λογισμών και φόβων, τρυφερότητας και σκληρότητας, ζωή και θανάτου απλώθηκε στα μάτια των θεατών ενός κατάμεστου θεάτρου της Επιδαύρου στις 15/07 στην πρώτη πρεμιέρα της παράστασης του Εθνικού Θεάτρου. Μετά βεβαιότητας μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι ο κ. Λιβαθινός προσέγγισε στην «Αντιγόνη» τον αρχαίο μύθο του Θηβαϊκού Κύκλου με την αμεσότητα μιας οικείας ιστορίας από το παρελθόν, που χτίστηκε με τη ρεαλιστικά αφαιρετική σκηνοθετική φόρμα ενός παραμυθιού για ενήλικες χωρίς να παραγνωρίζει την αναγκαία τραγική συνισταμένη των αμετάκλητων αποφάσεων, του υψηλού ήθους, της απόλυτης πτώσης και του αναπόδραστου πεπρωμένου. Και το παραμύθι αυτό, φυσικά, δεν θα έχει ευτυχή κατάληξη.