Ανατρέχοντας στα πρωταρχικά υλικά αυτού του θέματος, εύκολα οδηγούμαστε έως την Οδύσσεια και την Ιλιάδα, που προβάλλουν δελεαστικά σαν υλικό έτοιμο για κινηματογραφικά και τηλεοπτικά σενάρια και περιμένουν πάντα μια νέα εικονογράφησή τους, με σίγουρη ανταπόκριση από το κοινό.
Οι εκδόσεις Αιγόκερως γιορτάζουν τα 40 χρόνια λειτουργίας και σας προσκαλούν στο διήμερο αφιέρωμα για το βιβλίο, τον κινηματογράφο και την κινηματογραφική εκπαίδευση που συνδιοργανώνουν με τη Σχολή Κινηματογράφου Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου.
Συνέχεια ανάγνωσης «Διήμερο αφιέρωμα για τα 40 χρόνια των Εκδόσεων Αιγόκερως στη Σχολή Σταυράκου»
Ο καιρός ήταν ευνοϊκός για τον Πολάνσκι να υποβάλλει ξανά το σενάριό του, που υποτίθεται ότι άλλαξε λιγάκι. Τούτη τη φορά Το μαχαίρι στο νερό εγκρίθηκε και η ομάδα της «Κάμερα» με χαρά δέχθηκε την πραγματοποίησή του. Τα γυρίσματα κράτησαν πολύ σε σχέση με τον προβλεπόμενο χρόνο, εξαιτίας των δύσκολων λήψεων στη λίμνη και των καιρικών συνθηκών. Όπως θα δούμε στη συνέχεια αυτό θα γίνει κανόνας στις ταινίες του σκηνοθέτη. Συνέχεια ανάγνωσης «Το μαχαίρι στο νερό (1962) του Ρομάν Πολάνσκι || Κριτική του Μπάμπη Ακτσόγλου»
Παρουσίαση
Ο Βασίλης Ραφαηλίδης είναι ένα πρόσωπο σχετικά μυθοποιημένο μέσα στο κινηματογραφικό μας θέαμα με άστοχες προσπάθειες απομυθοποίησής του. Τις χαρακτηρίζω έτσι αυτές τις προσπάθειες γιατί απλούστατα ξεκινούσαν πάντα ως αντίδραση των πληγωμένων Ελλήνων δημιουργών απέναντι στο δικό του ανάθεμα, δικαιολογημένο ή αδικαιολόγητο, στον ελληνικό κινηματογράφο.
Κινηματογραφικές αναπαράστασεις της αρρενωπότητας, της θηλυκότητας και της θηλυπρέπειας
Επιθυμίες και Πολιτική: Η Queer ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου (1924-2016), του Κωνσταντίνου Κυριάκου, από τις εκδόσεις Αιγόκερως
Αιμοδιψής δολοφόνος ή αφελές «θύμα», επαναστάτης ή νοητικά καθυστερημένος, ταλαντούχος ή αξιολύπητος, ο κινηματογραφικός τρελός διαμορφώνει τις κατεξοχήν στερεοτυπικές δομές στη συλλογική συνείδηση των δυτικών, κυρίως, κοινωνιών. Το αποτέλεσμα; Σύγχυση, στιγματισμός, διακρίσεις, επιδείνωση της νόσου. Εν τούτοις, όταν η φιλμική αποτύπωση της ψυχικής διαταραχής γίνεται σε αισθητική φόρμα μέτρου και σεβασμού, τότε ο κινηματογράφος αποστιγματίζει, διαφωτίζει και «θεραπεύει»· ρίχνει φως στον κόσμο της ψυχής και της ψυχιατρικής.
Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΛΕΣΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ και οι εκδόσεις ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ σάς προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Σολδάτου
ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015, στις 8:30 το βράδυ,
στον κινηματογράφο ΑΛΚΥΟΝΙΣ (Ιουλιανού 42),
με την παρουσία των δημιουργών που αναφέρονται στο βιβλίο και του κινηματογραφικού κόσμου. Συνέχεια ανάγνωσης «ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ: παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Σολδάτου την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015 στον κινηματογράφο ΑΛΚΥΟΝΙΣ»
Στη μέση αντίληψη του κοινού, τα ντοκιμαντέρ θεωρούνται ως τα κατ΄ εξοχήν έργα που προορίζονται να μιλήσουν για την πραγματικότητα: τους τρόπους λειτουργίας του κοινωνικού-ιστορικού γίγνεσθαι, τα αξιοθέατα, το περιβάλλον, το ζωικό βασίλειο ή απλώς τα γεγονότα του κόσμου που περιβάλλει τους ανθρώπους. Όμως, η αποστολή του ντοκιμαντερίστα δεν μπορεί, εκ των πραγμάτων, να είναι μόνο και απλώς μια καταγραφή της πραγματικότητας, αλλά η απόδοση του υλικού που έχει καταγράψει με τρόπο τέτοιο που να επιτρέπει στην ταινία, ή το όποιο πρόγραμμα προκύψει, να μιλήσει στο κοινό με μια γλώσσα πραγματικά αντιληπτή και κατανοητή, έστω και αν ταυτόχρονα αποτελεί και προσωπική ματιά του δημιουργού.
Συνέχεια ανάγνωσης «ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ, ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ | ΕIΡΗΝΗ ΣΤΑΘΗ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΟΠΕΤΕΑΣ»
Τη Δευτέρα 20 Απριλίου 2015 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη το νέο βιβλίο της Ρέας Γαλανάκη με τίτλο Η Άκρα Ταπείνωση.
Το μυθιστόρημα εστιάζεται στη νύχτα που πυρπολήθηκε η Αθήνα, την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου του 2012.
Μια πρώην φιλόλογος και μια πρώην ζωγράφος, που βρίσκονται να συγκατοικούν σε έναν «ξενώνα» του υποβαθμισμένου κέντρου, βγαίνουν κρυφά στις διαδηλώσεις. Η λοξή ματιά τους εισδύει –με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο– στην αόρατη και συμβολική πλευρά των βίαιων συγκρούσεων. Πανικοβάλλονται, χάνονται μέσα στη δική τους πόλη, εξωθούνται στην επαιτεία, χωρίς να χάσουν την προσωπική τους αίσθηση πραγμάτων. Επιστρέφοντας είναι πιο κοντά στην ανέφικτη Ιθάκη. Συνέχεια ανάγνωσης «Η Άκρα Ταπείνωση – Ρέα Γαλανάκη»
Παρουσίαση
Ένα βιβλίο αφιερωμένο εξ’ ολοκλήρου στα manga, σε άλλη γλώσσα εκτός από τα Ιαπωνικά, θα φάνταζε πριν από μερικά χρόνια εικονική πραγματικότητα. Αυτό δε συμβαίνει βέβαια σήμερα που τα manga έχουν μεταβληθεί σε μέρος της καθημερινότητας μας, τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο Ευρωπαϊκό χώρο. Αλλά, ένα βιβλίο για τα manga στα ελληνικά, έχει οπωσδήποτε την ιδιαίτερη πολιτισμική σημασία του.
Συνέχεια ανάγνωσης «MANGA: ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ | ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ ΚΟΣΜΩΝ ΚΟΝΤΙΝΩΝ | ΤΣΕΛΕΝΤΗ ΜΥΡΤΩ»
επιμέλεια σειράς: Γιάννης Σολδάτος
Αιγόκερως, 2006 127 σελ.
Αυτή η μελέτη δεν αποτελεί προσπάθεια υπεράσπισης των γυναικών. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι οι γυναίκες μπορούν να ανταποκριθούν μόνες τους σε μία, επίκαιρη πάντα, πάλη για την αναγνώριση της θέσης τους στην κοινωνία και τον πολιτισμό, στην ιστορία και την καλλιτεχνική παραγωγή. Συνέχεια ανάγνωσης «Η γυναίκα στον κινηματογράφο | Νίκος Κολοβός | Εκδόσεις Αιγόκερως»
Το τι είναι κινηματογράφος, είναι μια ερώτηση που προκάλεσε πολλές διαμάχες ανάμεσα στους θεωρητικούς, από τότε που εμφανίστηκε ως τις μέρες μας. Ένας τελειωτικός ορισμός είναι αδύνατος γιατί θα πέσει σε μια μεταφυσική αντίληψη, δοσμένη «μια για πάντα».
Ένας όμως ορισμός «όχι μεταφυσικός» είναι εφικτός, όταν προσδιορίζεται: Συνέχεια ανάγνωσης «Κινηματογράφος | Ορισμός Γιώργου Διζικιρίκη | Τι είναι ο Κινηματογράφος;»
ΜΕΘΟΔΟΙ ΜΟΝΤΑΖ
κατά τον Αϊζενστάιν
«Σε κάθε τέχνη και σε κάθε ανακάλυψη, ο πειραματισμός προηγείται των κανόνων. Με το πέρασμα του χρόνου, η πρακτική της εφεύρεσης απέκτησε κι’ αυτή τη δικιά της μέθοδο». GOLDONI
Είναι η μέθοδος του υπερ-τονικού μοντάζ άσχετη με τις προηγούμενες εμπειρίες μας έχει άραγε μεταφυτευτεί τεχνητά στην κινηματογραφία ή αποτελεί απλώς μια ποσοτική συσσώρευση ενός χαρακτηριστικού που πραγματώνει ένα διαλεκτικό άλμα κι αρχίζει να λειτουργεί σαν ένα καινούργιο ποιοτικό χαρακτηριστικό;
Μ’ άλλα λόγια, είναι το υπερ-τονικό μοντάζ ένα διαλεκτικό εξελικτικό στάδιο μέσα στην εξέλιξη ολόκληρου του συστήματος των μεθόδων μοντάζ; Συνέχεια ανάγνωσης «[VIDEO] ΣΕΡΓΚΕΪ ΑΪΖΕΝΣΤΑΪΝ: ΤΟΝΙΚΟ ΜΟΝΤΑΖ | ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ | ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ | ΜΕΘΟΔΟΙ ΜΟΝΤΑΖ κατά τον Αϊζενστάιν»
Τo free cinema, το οποίο εμφανίστηκε προς τα μέσα της δεκαετίας τον ’50 στην Αγγλία, ήταν ένα κινηματογραφικό κίνημα συσπείρωσης νέων δημιουργών που, σε αντίδραση με το αρτηριοσκληρωτικό βρετανικό σινεμά εκείνης της εποχής, πρότεινε ένα πιο δυναμικό μοντέλο κινηματογράφου, με ρεαλιστικό και κοινωνικό προσανατολισμό, ενίοτε οργισμένο, χιουμοριστικό ή ονειροπόλο, αλλά σε απόλυτη ανταπόκριση με τις συντελούμενες κοινωνικές και πολιτιστικές αλλαγές στην πάλαι ποτέ κραταιά Μεγάλη Βρετανία.
Συνέχεια ανάγνωσης «Free Cinema | Free as a bird του Μπάμπη Ακτσόγλου»
Πώς γράφεται ένα σενάριο; Τι είναι ο κινηματογραφικός ήρωας και σε τι διαφέρει από το χαρακτήρα; Ποια είναι τα σημαντικότερα αφηγηματικά μοτίβα; Με πόσους τρόπους μπορούμε να δομήσουμε μια κινηματογραφική ιστορία; Ποια είναι τα μυστικά της επιτυχημένης σκηνοπλασίας;
Είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία απαντά αυτό το βιβλίο, που είναι μια μελέτη της δομής και της τεχνικής συγγραφής ενός κινηματογραφικού έργου και επιλέχτηκε ως βοήθημα σε δύο πανεπιστημιακές σχολές (Πανεπιστήμιο Αιγαίου και Πάντειος Σχολή).
Γραμμένο από το συγγραφέα και σεναριογράφο Στάθη Βαλούκο, αποτελεί ταυτόχρονα μία κριτική πραγματεία για το ιδιότυπο αυτό αφηγηματικό είδος, αλλά και ένα εγχειρίδιο τεχνικών συμβουλών, που βοηθά κάθε σπουδαστή και κινηματογραφόφιλο αναγνώστη στην κατανόηση του τρόπου γραφής και έκφρασης του κινηματογραφικού λόγου.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΣΕΝΑΡΙΟΥ 2011-2012 | ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ
1. Σεμινάριο Βασικών Αρχών Σεναρίου
2. Σεμινάριο Δημιουργικής Γραφής Σεναρίου
Εισηγητής: Στάθης Βαλούκος Συνέχεια ανάγνωσης «Το σενάριο, η δομή και η τεχνική της συγγραφής του | Στάθης Βαλούκος | Εκδόσεις Αιγόκερως»
ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ του Μίμη Τσακωνιάτη
(Εκδόσεις Αιγόκερως, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Το βιβλίο για τον Νίκο Νικολαΐδη εκδόθηκε από τον Αιγόκερω στα πλαίσια του 48ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και του αφιερώματος που πραγματοποιήθηκε στο έργο του. Διαφοροποιείται από τα περισσότερα βιβλία της σειράς, στο ότι είναι μονογραφία και όχι μια επιλογή κειμένων από έναν επιμελητή της έκδοσης. Υπάρχουν βέβαια και κάποια επιπλέον άρθρα, όπως το εισαγωγικό του Τάσου Γουδέλη «Γελώντας μέχρι Θανάτου», κείμενα-κατευόδια για τον Νίκο Νικολαΐδη στο τρίτο μέρος του βιβλίου από ανθρώπους του σινεμά που συνεργάστηκαν μαζί του, και κριτικές ή μία συνέντευξη που δεν υπογράφονται από τον Μίμη Τσακωνιάτη. Ωστόσο, αυτό δεν αλλάζει την εντύπωση που αφήνει αυτή η έκδοση, που τη χαρακτηρίζει η συνοχή και η συναρπαστική γραφή, η βαθιά κατανόηση και η επικοινωνία με το έργο του σκηνοθέτη αλλά και με τον ίδιο τον Νίκο Νικολαΐδη. Συνέχεια ανάγνωσης «ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ του Μίμη Τσακωνιάτη (Εκδόσεις Αιγόκερως, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης), κριτική παρουσίαση του Γιάννη Καραμπίτσου»
Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του Γιάννη Σολδάτου Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΟΥ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ από τις εκδόσεις Ψυχογιός που κυκλοφορεί ήδη στα βιβλιοπωλεία, η NEW STAR σε συνεργασία με τον Γ. Σολδάτο και τον Αιγόκερω διοργανώνουν φεστιβάλ κινηματογράφου με τίτλο Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ ΣΩΜΑΤΟΣ: ΤΟ ΓΥΜΝΟ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ.
25 ταινίες, εκ των οποίων 7 ελληνικές και 5 στην uncut xxx version τους θα προβάλλονται στον κινηματογράφο ΕΤΟΥΑΛ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ από τις 25 Νοεμβρίου έως 1 Δεκεμβρίου 2010. Καθημερινά 3 ή 4 ταινίες με ενιαίο εισιτήριο 8 ευρώ και φοιτητικό 6,5 . Συνέχεια ανάγνωσης «Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ- ΤΟ ΓΥΜΝΟ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ, Φεστιβάλ, 25/11 έως 1/12 2010, ΕΤΟΥΑΛ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ(Κρέμου 141, Καλλιθέα Τηλ.: 2109560306).»
Κυκλοφόρησε προ ημερών από τις εκδόσεις Αιγόκερως, το τελευταίο κινηματογραφικό βιβλίο του συνεργάτη μας Θόδωρου Σούμα, με τίτλο «Εθνικές κινηματογραφίες, στιλ και σκηνοθέτες». Το βιβλίο έχει σαν θέμα του τον δυτικό κινηματογράφο και διαιρείται σε κεφάλαια που το καθένα του αναφέρεται στην κινηματογραφία και ορισμένους βασικούς σκηνοθέτες κάθε μεγάλης δυτικής χώρας, από τις ΗΠΑ ως την ΕΣΣΔ και τη Ρωσία, περνώντας από τις ευρωπαϊκές χώρες: Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο, Αγγλία, Γερμανία και Αυστρία, Τσεχοσλοβακία, Πολωνία, Δανία και Ελλάδα (ένα μεγάλο κομμάτι). Στα πλαίσια της κάθε εθνικής κινηματογραφίας, μελετώνται ορισμένοι σημαντικοί σκηνοθέτες, που αγαπά και εκτιμά ο συγγραφέας… Χρονολογικά, το βιβλίο επεκτείνεται από το βωβό σοβιετικό σινεμά και τον Φριτς Λανγκ ως το ανεξάρτητο αμερικάνικο σινεμά, τον Γκας Βαν Σαντ, τους αδελφούς Κοέν και τον Ταραντίνο, περνώντας από τον Μάικ Λι, τον Χάνεκε, τους αδελφούς Νταρντέν και άλλους σύγχρονους ευρωπαίους… Γ.Κ.
Αδελφοί Τζόελ και Ίθαν Κοέν
του Θόδωρου Σούμα
Οι τρομεροί, εκκεντρικοί και στιλίστες αδελφοί Τζόελ και Ίθαν Κοέν πρωτοεμφανίστηκαν το 1985, με ένα δυναμικό, ανεξάρτητο αμερικάνικο φιλμ, μια μικρή παραγωγή, το βίαιο θρίλερ χαρακτήρων Μόνον αίμα (Blood Simple). Στο Μόνον αίμα, οι αδελφοί Κοέν παρουσιάζουν για πρώτη φορά, με τη μορφή του θρίλερ και του αστυνομικού, που θα τους ενδιαφέρουν πολύ τα προσεχή χρόνια, τα πρώτα στοιχεία από τη θεματική και την προβληματική που θα τους απασχολήσει του λοιπού, σχεδόν πάντα με τον περιπαιχτικό, σαρκαστικό τρόπο της διακριτικής παρωδίας που υιοθέτησαν: Συνέχεια ανάγνωσης «Τζόελ και Ίθαν Κοέν του Θόδωρου Σούμα με αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου του από τις εκδόσεις Αιγόκερως με τίτλο «Εθνικές κινηματογραφίες, στιλ και σκηνοθέτες»»
Κατά τον Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ «ο κινηματογράφος δεν είναι παρά ένα θέατρο σκιών τεχνικά ανεπτυγμένο». Η Αν Ζιλ συμπληρώνει ότι «το θέατρο σκιών είναι μία αρχαϊκή μορφή του κινηματογράφου».
Ξαναβλέποντας τις ελληνικές κινηματογραφικές κωμωδίες, δε θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε την παρουσία του Καραγκιόζη στη μεγάλη οθόνη. Η ελληνική κωμωδία προσπαθεί να ακολουθήσει τις υπόλοιπες κινηματογραφίες των ανεπτυγμένων χωρών, αλλά κρατά βαθιά μέσα της έναν «ανατολίτικο» χαρακτήρα μιας κοινωνίας που ανήκει θεωρητικά στο δυτικό κόσμο: χαρακτηριστικό που εμφανίζεται πρωθύστερα σ’ ένα άλλο θέαμα, το Θέατρο Σκιών.
Η μελέτη αυτή έχει ως σκοπό να δείξει ότι το ελληνικό Θέατρο Σκιών αποτελεί μια σημαντική πηγή έμπνευσης στη δημιουργία ελληνικών κωμωδιών κατά την περίοδο 1950-1969. Συνέχεια ανάγνωσης «ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΣΤΟΝ ΒΕΓΓΟ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΑΝΑΝΙΔΗ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ 2007.»
Το προτελευταίο πλάνο
«Το προτελευταίο πλάνο της ταινίας που διαρκεί περί τα επτά λεπτά, απαιτούσε τη χρήση μιας ειδικής μηχανής λήψης, καναδικής προελεύσεως.
Δοκίμασα κι άλλους τρόπους για να πραγματοποιήσω την ίδια ιδέα, αλλά όλοι αποδείχτηκαν λιγότερο πρακτικοί και περισσότερο περίπλοκοι.
Το πρόβλημα δεν ήταν τόσο πώς θα έβγαινε η κάμερα από το παράθυρο, όσο πώς θα μπορούσε να διασχίσει τη μεγάλη ημικυκλική πλατεία που απλωνόταν μπροστά στο ξενοδοχείο κι έπειτα να επιστρέψει μπροστά στο ίδιο παράθυρο.
Συνέχεια ανάγνωσης «Μικελάντζελο Αντονιόνι: Κείμενα και Συνεντεύξεις (Εκδόσεις Αιγόκερως)»
