ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Τάκη ας αρχίσουμε καλύτερα με τη δραματουργική σύλληψη της ταινίας. Η ιδέα του ΜΕΤΕΩΡΟΥ ΚΑΙ ΣΚΙΑ υπάρχει από παλιά μέσα σου και κατά πόσο άλλαξε όλο αυτό το διάστημα που την επεξεργάζεσαι;
Το σχέδιο του ΜΕΤΕΩΡΟΥ ΚΑΙ ΣΚΙΑ υπάρχει μέσα μου, πολύ πριν την ΑΝΑΠΑΥΤΙΚΗ ΜΕΡΙΑ, δηλαδή την πρώτη μου ταινία μεγάλου μήκους (1981). Άρχισα να το σκέφτομαι σταδιακά γύρω στα 1978—79, που δεν έκανα τότε κινηματογράφο, παρά μόνο μερικά πειράματα αντεργκράουντ σε 16 και σούπερ—8.
Το να κινηματογραφήσεις τους εφιάλτες σου είναι σίγουρα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Κάθε εφιάλτης χαρακτηρίζεται τόσο από μια ακαθοριστία σύζευξης διαφόρων γεγονότων όσο κι από μια παράδοξη —σε σχέση με την φυσιολογική μας αντίληψη του χώρου και του χρόνου — αλληλουχία κινητικών σημασιών. Στον εφιάλτη οι κινήσεις σχεδόν πάντα συνδέονται με κάθετα, θα έλεγε κανείς, επίπεδα. Αφήνω κατά μέρος βέβαια την ποιότητα παράνοιας ή τρόμου που τους χαρακτηρίζει. Συνέχεια ανάγνωσης «ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ (1985) του Μάρτιν Σκορτσέζε Εφιαλτική κωμωδία • Του Πάνου Μανασσή»
Ω θάνατε, γέρο-καπετάνιε, είναι καιρός , ας σηκώσουμε την άγκυρα. Αυτός ο τόπος μας κάνει να πλήττουμε, ω θάνατε, ας αποπλεύσουμε.
Θέλουμε, τόσο αυτή η φωτιά μας καίει το μυαλό, να βουτήξουμε στο βάθος της αβύσσου. Κόλαση ή Παράδεισος
τι σημασία έχει; Στο βάθος του Αγνώστου για να βρούμε το Καινούργιο!
Σαρλ Μπωντλαίρ
Η καριέρα της άρχιζε τον Σεπτέμβριο του 1983. Είναι η ηρωίδα του φιλμ του Μωρίς Πιαλά A nos amours : μια άγνωστη 16 χρόνων με μια ακαθόριστη γοητεία.
Με την έξοδο του φιλμ στις οθόνες, οι κριτικές είναι επαινετικές, και της παίρνουν από παντού συνεντεύξεις, από την Franse Soir ως τα Cahiers du Cinema. Συνέχεια ανάγνωσης «ΔΙΧΩΣ ΣΤΕΓΗ, ΔΙΧΩΣ ΝΟΜΟ (1985): Η Σαντρίν Μπονέρ Μιλάει για την περιπετειώδη συνεργασία της με την Ανιές Βαρντά»
Η ταινία ΔΙΧΩΣ ΣΤΕΓΗ ΔΙΧΩΣ ΝΟΜΟ, είναι μια ταινία «αφήγησης». Ο κινηματογράφος έτσι κι αλλιώς αφηγείται κάτι, στην περίπτωση μας όμως έχουμε μια δεύτερη σφαίρα αφήγησης, που εμπεριέχεται στην πρώτη.
Συνέχεια ανάγνωσης «ΔΙΧΩΣ ΣΤΕΓΗ ΔΙΧΩΣ ΝΟΜΟ (1985) της Ανιές Βαρντά | Κριτική Έλλη Ευθυμίου»
… Η Ανιές Βαρντά, σε τριάντα χρόνια σινεμά, κατάφερε να αποφύγει τις ετικέτες, τα ρεύματα και τις ομάδες….
Premiere: Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το ΔΙΧΩΣ ΣΤΕΓΗ, ΔΙΧΩΣ ΝΟΜΟ;
ΑΝΙΕΣ ΒΑΡΝΤΑ: Άνθρωποι που ζουν έξω τον χειμώνα! Είναι κάτι που πάντα μου έκανε τρομερή εντύπωση. Το βρίσκω σκανδαλώδες και μυστηριώδες μαζί. Τον περασμένο Νοέμβρη (1984) μου ήρθε η επιθυμία να κάνω μια ταινία γι’ αυτούς. Ξέρετε μ’ αρέσει πολύ να δουλεύω σε επείγουσες καταστάσεις, δηλαδή να επιχειρώ ένα σχέδιο την στιγμή που η επιθυμία μου να το κάνω είναι δυνατότερη.
Συνέχεια ανάγνωσης «ΔΙΧΩΣ ΣΤΕΓΗ, ΔΙΧΩΣ ΝΟΜΟ (1985) Συνέντευξη με την Ανιές Βαρντά»
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι, που ζούσε με τους γονείς του κοντά σ’ ένα μεγάλο δάσος. Το κοριτσάκι αυτό αγαπούσε τα μήλα (και όλα τα κόκκινα πράγματα), τα μαλλιαρά ζωάκια (όπως οι λαγοί και οι λύκοι) και τη γιαγιά του, που του έλεγε ωραίες ιστορίες. Του έλεγε ακόμα πως το κόκκινο είναι το χρώμα της αμαρτίας, πως οι λαγοί συμβολίζουν-την παρθενία και πως οι λύκοι είναι τα πρόσωπα του διαβόλου, που καταστρέφουν όσους φύγουν από το μονοπάτι του δάσους.
Δύο νεαροί Αμερικανοί τουρίστες, πού περιοδεύουν την Ευρώπη, φτάνουν σε ένα παράξενο αγγλικό χωριό, όπου εμφανίζονται τακτικά λυκάνθρωποι. Εκεί δέχονται την επίθεση ενός τέτοιου τέρατος, πού σκοτώνει τον ένα και τραυματίζει τον άλλο. Ο νεαρός πού επέζησε είναι καταδικασμένος να μεταμορφωθεί σε λυκάνθρωπο με την επόμενη πανσέληνο και ν’ αρχίσει κι αυτός να σκοτώνει…
Πέθανε το πρωί της Κυριακής 12 Μαΐου 1985 σε δυστύχημα, ο Βαγγέλης Κοτρώνης, χαρακτηριστική μορφή των Εξαρχείων, πρώην συνεργάτης του Νίκου Ζερβού, φανατικός οπαδός του φανταστικού κινηματογράφου, ηθοποιός (ΣΟΥΒΛΙΣΤΕ ΤΟΥΣ, ΑΡΠΑ ΚΟΛΑ), σεναριογράφος, σκηνοθέτης και κριτικός του κινηματογράφου.
Για μένα, η διαφορά ανάμεσα στα μεγάλα χολιγουντιανά φιλμ και τα ευρωπαϊκά είναι ότι στα πρώτα, ακόμη και στα καλύτερα, λείπει η πνευματικότητα. Είναι ελαφρά έργα, για διασκέδαση, που δεν ενδιαφέρονται και τόσο για τα προβλήματα που θίγουν.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΟΥΝΤΥ ΑΛΛΕΝ
ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΟΥ
Μαζική υστερία έπιασε το τηλεοπτικό κοινό το Σάββατο της 28 Απριλίου, με την προβολή της ταινίας του Ν. Αλευρά ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΣΦΑΙΡΕΣ ΣΑΝ ΤΟ ΧΑΛΑΖΙ, μ’ αποτέλεσμα η ταινία να διακοπεί με το ψεύτικο αιτιολογικό δήθεν βλάβης της ΔΕΗ, ύστερα από αμέτρητα τηλεφωνήματα—διαμαρτυρίας. Επί τόπου έσπευσε αμέσως ο κ. Πεπονής, που απείλησε ότι θα πέσουν κεφάλια, θεωρώντας την όλη ιστορία προσωπική προβοκάτσια εναντίον του, ενώ ο σκηνοθέτης Ν. Αλευράς δήλωσε ότι θα αυτοπυρποληθεί δημόσια σ΄ ένδειξη διαμαρτυρίας.
