Τα μέσα έξω φέρνει η ομάδα Vasistas με τη νέα της παράσταση Spectacle, μια ιδιόμορφη απόπειρα εξερεύνησης της σύγκρουσης μεταξύ της κοινωνικής συμπεριφοράς και των ενστίκτων. Μέσα σ’ ένα κύκλωμα. Σ’ ένα μουσείο.
Από την Έλενα Χρηστοπούλου Φωτογραφία: Βασίλης Μαθιουδάκης
Η Αργυρώ Χιώτη από την Ελλάδα, η Αριάν Λαμπέντ από τη Γαλλία (και την Ελλάδα) -βραβείο ερμηνείας στη Βενετία για το Attenberg, υπενθυμίζω- και η Νάιμα Καρμπαχάλ, από το Μεξικό, αποτελούν τη βάση της θεατρικής ομάδας Vasistas. Εναλλάσσοντας ρόλους και γλώσσες, χωρίς να χάνονται ούτε στιγμή στη μετάφραση, παρουσιάζουν μια παράσταση που αναφέρεται στο θέαμα και στη διαδικασία με την οποία απορροφάμε την κοινωνική γνώση, και την τοποθετούν στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, μπροστά από την αναδρομική έκθεση του Απόστολου Γεωργίου.
Τι σημαίνει Vasistas?
Α.Χ. Στα ελληνικά σημαίνει φεγγίτης. Αλλά είναι και γαλλική λέξη. Όταν οι Γερμανοί ήταν στη Γαλλία επί Κατοχής έδειχναν τους φεγγίτες και ρωτούσαν: Was ist das? (Τι είναι αυτό;) Και οι Γάλλοι το κράτησαν ως «vasistas» (με τον τόνο στη λήγουσα), για να περιγράφουν το μικρό αυτό παράθυρο. Με μας ταιριάζει λόγω των διαφορετικών εθνικοτήτων μας το οποίο μας επιτρέπει να χρησιμοποιούμε διαφορετικές γλώσσες. Κάτι που με τη σειρά του επηρεάζει το πώς χρησιμοποιούμε τις λέξεις επί σκηνής το πώς τις αλλάζουμε και τις απομακρύνουμε από την αρχική τους έννοια.
Θέλετε να μου περιγράψετε λίγο τι συμβαίνει στην παράσταση; Πώς προσεγγίζετε αυτό που αποκαλείτε «μηχανισμούς εκπαίδευσης στην καθημερινότητα»;
Α.Χ. Δημιουργούμε ως βάση ένα κύκλωμα, ένα χώρο που ορίζεται από μας κι έχει τις εισόδους τα όρια, τους κανόνες του. Ο μηχανισμός είναι, κατά κάποιον τρόπο, ένα πείραμα για τους ανθρώπους που βρίσκονται μέσα στο δίκτυο. Μια σειρά μαθημάτων συμπεριφοράς, κίνησης και άλλων πολλών πραγμάτων για όσους κυκλοφορούν εκεί μέσα. Συνέχεια ανάγνωσης «vasistas spectacle : Αργυρώ Χιώτη-Αριάν Λαμπέντ-Νάιμα Καρμπαχάλ, γίναμε θέαμα συνέντευξη στην Έλενα Χρηστοπούλου (εφ)» →