Τον Απρίλιο του 2005 ο Ούγκο Τσάβες διένειμε δωρεάν στο βενεζουελάνικο λαό και σε κάποια νησιά της Καραϊβικής ένα εκατομμύριο αντίτυπα του «Δον Κιχώτη» του Μιγκέλ ντε Θερβάντες. Ήθελε με αυτή του την πράξη να τροφοδοτήσει ακόμα περισσότερο το πνεύμα εκείνων που θέλουν να παλέψουν την αδικία και να χτίσουν έναν καινούριο κόσμο. Ο Σαρλ Ζερβέ μόλις έμαθε το γεγονός πήγε στη Βενεζουέλα για να καταγράψει το γεγονός. Εκεί ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την μπολιβαριανή επαναστατική διαδικασία και κατάφερε να φτιάξει αυτό το ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο το τι συμβαίνει στη Βενεζουέλα σήμερα.
Επίσηµη συµµετοχή στο Φεστιβάλ Hot Docs 2007, στο Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Charleroi (Βέλγιο) 2007 και στη Διεθνή Συνάντηση Ντοκιµαντέρ, Μόντρεαλ 2006.
Από το 1998 μια μικρή χώρα με μεγάλο πλούτο σε πετρέλαια, αλλά ένα πληθυσμό εξαθλιωμένο, ακολούθησε ένα ριζοσπαστικό, επαναστατικό μονοπάτι. Ο ηγέτης της προκαλεί την κατεστημένη τάξη πραγμάτων, οδηγώντας το λαό του στην πάλη για την αλλαγή του κόσμου. Ήρωες από το παρελθόν τον εμπνέουν: όχι μόνο επαναστάτες, όπως ο Σιμόν Μπολιβάρ και ο Τσε Γκεβάρα, αλλά και ο Δον Κιχώτης, ο θρυλικός διεκδικητής του δικαίου που πολεμούσε τους ανεμόμυλους. Ο πρόεδρος της Βενεζουέλα, Ούγκο Τσάβες, προκαλεί ισχυρές αντιδράσεις σε όλες τις πλευρές. Η στενή προσωπική του σχέση με τον Φιδέλ Κάστρο και οι οξύτατες επιθέσεις του ενάντια στον Τζορτζ Μπους τον μετατρέπουν σε μια φιγούρα συμπαθητική και ταυτόχρονα τρομακτική. Σαν τον αρχιτέκτονα της νέας Μπολιβαριανής Επανάστασης, ο Τσάβες όχι μόνο θέλει να απελευθερώσει το λαό της Βενεζουέλας, αλλά να βοηθήσει και τον κόσμο να απαλλαχτεί από τον βορειοαμερικάνικο ιμπεριαλισμό.
Ο Σαρλ Ζεβρέ για την ταινία του
«Το πρώτο βήμα για μια μοντέρνα και δημοκρατική επανάσταση, είναι ότι χρειάζονται άνθρωποι πεινασμένοι και καταπιεσμένοι. Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα στην Αμερική , όπου το 60% των ανθρώπων ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο τη μέρα».
«Θεώρησα ενδιαφέρουσα την ιδέα να συνδυάσω το ντοκιμαντέρ με τα κινούμενα σχέδια. Βρήκα έναν τρόπο να το κάνω και έτσι τα δέκα βήματα που παρουσιάζω είναι σαν μια ιστορία μέσα σε μια ιστορία».
«Δεν προσπάθησα να είμαι αντικειμενικός. Αυτό που ήθελα να απεικονίσω στην ταινία ήταν οι διαδικασίες απ’ τις οποίες πέρασα, καθώς έκανα την έρευνά μου στη Βενεζουέλα. Η ταινία ξεκινάει με τον ίδιο τρόπο που ξεκίνησε το ταξίδι μου. Ήμουν γοητευμένος απ’ όσα συνέβαιναν εκεί».
«Είναι χαζό να λέμε ότι δεν ενδιαφερόμαστε για την πολιτική, γιατί η πολιτική αλλάζει τη ζωή μας. Ό,τι έχουμε κατακτήσει μέχρι σήμερα οφείλεται στους αγώνες αιώνων για τα ιδανικά».
Ούγκο Τσάβες
«Είμαι απλώς ένας επαναστάτης»
«Ζούμε σε μια κρίσιμη στιγμή για τη ζωή της Βενεζουέλα. Προχωράμε προς τον σοσιαλισμό, κανείς και τίποτα δεν θα μπορέσει να μας εμποδίσει»
«Αφήστε ους σκύλους να γρυλίζουν, αυτή είναι η δουλειά τους. Η δική μας είναι να πολεμήσουμε για να πετύχουμε την πραγματική απελευθέρωση του λαού μας»
«Ας τελειώνουμε με την αμερικανική αυτοκρατορία, ας σώσουμε την ανθρωπότητα»
Charles Gervais
Βιογραφία
Ραδιοφωνικός παραγωγός στον Καναδά για 4 χρόνια, ο Charles Gervais άρχισε να ασχολείται με τη σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ μετά την επτάμηνη παραμονή του στη Δυτική Αφρική, όπου έκανε μια σειρά από μικρού μήκους ταινίες για το δορυφορικό ενημερωτικό κανάλι RDI, συμπεριλαμβανομένων των La peche aux requins, La magie au quotidien και Les Artisans de la debrouille, που κέρδισε το Βραβείο NFB για το Καλύτερο Καναδικό Φιλμ στο Φεστιβάλ Vues d’Afrique 2004. Το 2005 ολοκλήρωσε το πρώτο του ανεξάρτητο ντοκιμαντέρ Quand la vie est un reve, με θέμα το προφίλ ενός νέου από την Αϊτή. Αυτό το διάστημα συν-σκηνοθετεί με τον Hugo Latulipe το Manifestes en serie, μια σειρά ντοκιμαντέρ για το μέλλον του Κεμπέκ, που θα προβληθεί την άνοιξη του 2008.
CAMERA STYLO 