Επίσης όταν ο τύπος νικάει την ουσία και το λειτούργημα της κριτικής
Παρόλη την καλή μας θέληση να μείνουμε να παρακολουθήσουμε την ταινία και να καλύψουμε και τη συζήτηση μετά για άλλη μια φορά στη χώρα μας άσχετα αν εδώ πρόκειται για γαλλόφωνο φεστιβάλ, ο τύπος κέρδισε την ουσία, παρόλο που υπήρχε θέση δεν μας δόθηκε, γιατί δεν είχαμε βγάλει μηδενικό εισιτήριο από την προηγούμενη από ότι μας είπαν.
Από καιρό είχαμε σκοπό να το σχολιάσουμε. Το ίδιο γίνεται και στη Θεσσαλονίκη στο Φεστιβάλ Μυθοπλασίας που υπάρχει μεγάλη ζήτηση στα εισιτήρια και σχεδόν σε όλα τα μεγάλα φεστιβάλ κινηματογράφου στη χώρα μας. Μήπως θα έπρεπε να προβλέπονται σε κάθε περίπτωση 5-10 θέσεις για δημοσιογράφους που γράφουν για το σινεμά, όχι για να τιμηθούν οι δημοσιογράφοι αλλά το λειτούργημα της κριτικής και να δίνονται όσες δεν χρησιμοποιηθούν και όχι το αντίστροφο να παίρνουν τις θέσεις οι κριτικοί όταν μόνο περισσεύουν; Με ποιο σκεπτικό θα πάρουν συνεντεύξεις αυτοί οι κριτικοί-δημοσιογράφοι από σκηνοθέτες που τις ταινίες τους δεν έχουν καταφέρει να δουν; Και είναι γνωστό ότι οι πολιτιστικοί δημοσιογράφοι-κριτικοί και ιδιαίτερα του περιοδικού μας (χωρίς να είναι οι μόνοι βέβαια) καλύπτουν ποικίλα θέματα από όλες τις τέχνες σε βάθος, όχι επιφανειακά και δεν έχουν την δυνατότητα πάντα να γνωρίζουν με λεπτομέρεια το πρόγραμμά τους μια μέρα πριν, όταν πρόκειται για φεστιβάλ με προβολές αρκετών ταινιών σε καθημερινή βάση. Και όταν δεν υπάρχει μηδενικό εισιτήριο τα πλάνα τα στερείται ο κόσμος ο τωρινός και ενδεχόμενα ο μελλοντικός; (Γ.Κ.)
CAMERA STYLO 