Don’t look up (2021), «Μην κοιτάτε ψηλά» Μια Ταινία «τροφή για σκέψη» επίκαιρη όσο καμιά άλλη που οφείλει να δει ο καθένας μας!! || κριτική του Γιάννη Καραμπίτσου

Αποφάσισα, μετά από καιρό, να γράψω μία κριτική για μία ταινία που συζητιέται αρκετά αυτές τις μέρες την ταινία don’t look up. Ενώ συνήθως διαβάζω κι άλλες κριτικές επίτηδες αυτή τη φορά δεν διάβασα καμία κριτική ή ελάχιστες και ο λόγος είναι απλός γιατί το πιθανότερο ήταν ότι θα με εκνεύριζαν. Για ποιο λόγο το αναφέρω αυτό; Γιατί υποθέτοντας τι θα έλεγαν οι περισσότερες από αυτές τις κριτικές μπορεί «να πέσω και λίγο έξω», όπως και να έχει το προτίμησα αυτό από το να εκνευριστώ διαβάζοντας τις κριτικές. Πιστεύω όμως ότι δεν «θα πέσω πολύ έξω».

min koitate psila

Πάμε τώρα στην Ουσία. Φαντάζομαι λοιπόν τι έχουν αρχίσει να γράφουν, έχω δει και κάποια σχόλια, ότι ο κομήτης που έρχεται κατά της γης είναι η «πανδημία» και λοιπά. Επίσης θα υπάρχουν πολλοί που θα γράφουν ότι έχει συμπεριλάβει την «πανδημία» ο σκηνοθέτης στο «αφήγημα» του. Κάπου διάβασα βέβαια ότι η ταινία είχε ξεκινήσει πριν από τον κορωνοϊό και το σενάριο αναφέρεται κυρίως στην κλιματική αλλαγή απλά ήρθε και ο κορωνοϊός και η ταινία έγινε ακόμα περισσότερο επίκαιρη. Τι θέλω να πω;; Η ταινία δεν έχει σαν κέντρο το κομήτη που έρχεται να πέσει στη γη. Θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε κακό. Η ταινία έχει σαν κέντρο το «τέλος του κόσμου» που έρχεται. Το τέλος της ανθρωπότητας και του πολιτισμού μας εξαιτίας της «επιστήμης» και της τεχνολογίας. Ένα τέλος του κόσμου που αφορά μόνο το λαό, τους φτωχούς και όχι τους πλούσιους και εξουσιαστές τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Όπου γιατροί και «επιστήμη» είναι υπηρέτες του «συστήματος». Με την έννοια ότι η ταινία έχει «πιάσει» απόλυτα αυτό που ζούμε ασχολείται βεβαίως και με την «πανδημία». Δεν είναι όμως αυτό που διάβασα κάπου σε ένα σχόλιο ότι άμα βάλεις στη θέση του κομήτη την «πανδημία» έχουμε τη σημερινή κατάσταση. Γιατί ο κομήτης που έρχεται ενάντια στη γη είναι αληθινός σύμφωνα με τους «αιρετικούς» (όπως καταλήγουν) επιστήμονες της ταινίας που ψάχνουν την αλήθεια και μένουν σε αυτή, ενώ η «πανδημία» μπορεί να μην είναι αληθινή. Επίσης η ταινία θίγει ένα από τα πιο βασικά θέματα της στην εποχή μας ότι η αλήθεια όπως περίπου λέει ο Μποντριγιάρ δεν υπάρχει όλα σχετικοποιούνται. Υπάρχει μερίδα ανθρώπων μέσα στην ταινία που υπονοεί ότι δεν υπάρχει κανένας κομήτης που έρχεται ενάντια στη γη. Θεωρώ ότι ο σκηνοθέτης δέχεται την ύπαρξη της αλήθειας και της πραγματικότητας και ότι οι σύγχρονη «επιστήμη» και η τεχνολογία οδηγούν στην συλλογική ψευδαίσθηση και αυταπάτη. Ότι ζούμε σε ένα κόσμο εικονικό φτιαγμένο από «επιστήμη» και τεχνολογία όπου νομίζουμε ότι δεν θα πεθάνουμε Ότι δεν ζούμε σε ένα κόσμο με βάσανα με θανάτους με πολέμους με μνημόνια, οπότε αν μας λένε ότι έρχεται ένας κομήτης κατά πάνω μας ψέματα μας λένε. Δεν υπάρχει αυτός ο κομήτης. Ζούμε σαν να μην υπάρχει. Σε αυτό βοηθάνε βέβαια και τα ΜΜΕ η τηλεόραση και το διαδίκτυο. Αν η ταινία γίνεται κάπου «απλοϊκή» είναι στην παρουσίαση των θέσεων της «επιστήμης» και της πολιτικής. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό έγινε επίτηδες, τους δείχνει δηλαδή σαν καρικατούρες, για να περάσει πιο καθαρά το μήνυμα της ταινίας. Ούτως ή άλλως αφήνει κάπου να εννοηθεί χωρίς να το ασπάζεται τελείως ότι η Πίστη θα μπορούσε να βοηθήσει στη συγκεκριμένη περίπτωση. Μέσω του νεαρού ήρωα που πιστεύει στο Θεό.  Άλλωστε ψηλά δεν βρίσκεται και ο Θεός;; Η Ουσία είναι αυτή όπως παρουσιάζεται στην ταινία και με αυτή την έννοια είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα την οποία ζούμε. Πάμε τώρα σε ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα. Το hollywood «προφητεύει» κάποια πράγματα; Ή Είναι προπομπός κάποιων πραγμάτων που έρχονται; Ή και τα δύο;;; Σε κάποιο άρθρο o Χατζηστεφάνου έγραφε παλιότερα ότι υπάρχουνε κοντά στις χίλιες ταινίες που έχουν φτιαχτεί «με οδηγίες» του Πενταγώνου. Σε κάθε περίπτωση με πληροφορίες «από τα μέσα». Αυτό είναι εντελώς αλήθεια και ακόμα και όταν ο σκηνοθέτης, ο δημιουργός είναι έντιμος, όπως θεωρώ τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη, χρησιμοποιεί αυτή τη γνώση για να «ταρακουνήσει» τους ανθρώπους. Όπως και να έχει όμως οι ταινίες αυτές είτε έντιμες είτε «ύποπτες» προετοιμάζουν τον κόσμο για αυτό που θα έρθει. Δεν είναι καθόλου «επιστημονική φαντασία» και δεν πέφτει το βάρος στη «μαύρη κωμωδία». Πολλοί κριτικοί και πολλοί κινηματογραφόφιλοι είναι πολλοί αυστηροί πολλές φορές με αυτές τις ταινίες κρίνοντάς τες μόνο για την καλλιτεχνική τους αξία. Η γνώμη μου είναι ότι αυτό συμβαίνει γιατί μέσα από αυτές τις ταινίες κριτικάρονται δυνατά και οι ίδιοι. Επίσης έχω την αίσθηση από τα λίγα που διάβασα ότι ένα μέρος των κριτικών πιθανά και μεγάλο δεν κατάλαβε εντελώς την Ουσία της ταινίας. Πιθανά μάλιστα να τη «διάβασαν» και ανάποδα. Γιατί πολλά για τον Τραμπ αναφέρονται και δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει ως «κριτική» της «συνωμοσιολογίας» από την πλευρά των κριτικών και των κινηματογραφόφιλων, ότι δηλαδή η ταινία μπορεί να κριτικάρει τον Τραμπ ως «συνωμοσιολόγο».  Σίγουρα ο «πατριωτισμός» τύπου Τραμπ κριτικάρεται ευθέως στην ταινία. Δεν ανήκω σε αυτούς που ξεχωρίζουν το Μπάιντεν από τον Τραμπ. Νομίζω είναι το ίδιο πράγμα ακριβώς. Η ταινία δείχνει σε ποιο κόσμο ζούμε και ποια είναι «τα θέλω της εξουσίας» και της Νέας Τάξης Πραγμάτων: Τεχνητή νοημοσύνη, ρομπότ και Αθανασία !!! Όλα όσα βλέπουμε στην ταινία και το τέλος της είναι αληθινά. Δεν υπάρχουν ταινίες χολιγουντιανές σήμερα που να είναι «επιστημονική φαντασία». Είναι λάθος λοιπόν που πολλοί κριτικοί κινηματογράφου και κινηματογραφόφιλοι αντιμετωπίζουν αυτές τις ταινίες ως «μαύρες κωμωδίες» ως «ταινίες καταστροφής» κλπ. Αυτές οι ταινίες είναι «τροφή για σκέψη» και φυσιολογικά, αν είναι έντιμες,  οδηγούν τους ανθρώπους στην Οργή και την Αντίσταση. Δεν απευθύνονται σε κομφορμιστές. Όπως είναι ένα μεγάλο μέρος των κριτικών κινηματογράφου και των κινηματογραφόφιλων. Πρόκειται για μία ταινία που οφείλει να δει ο καθένας από μας, που έχει καλλιτεχνική αξία, Δεν είναι όμως τεράστια αυτή η αξία. Όμως δεν είναι αυτό Το ζητούμενο για την εποχή μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι τέχνη και ζωή, κινηματογράφος και ζωή είναι αλληλένδετα, έχει νόημα ειδικά σήμερα να βλέπουμε κινηματογράφο όταν επηρεάζει τη ζωή μας. Και η ζωή να επηρεάζει τον κινηματογράφο. Μην κοιτάτε πάνω με την έννοια Μην κοιτάτε την Αλήθεια, Μην κοιτάτε τον Θεό;; Μην Κοιτάτε το Πνεύμα και την Πίστη;;; Μην Πετάτε αλλά να μένετε καθηλωμένοι στη Γη;;; Μεταφορικά και κυριολεκτικά;;; Άλλωστε φεύγουν στο Τέλος οι εξουσιαστές από και για Ψηλά!! Η Ταινία «παίζει» με το διφορούμενο συνεχώς. Φτάνει αυτό το διφορούμενο να αμφισβητεί και την ίδια την Αλήθεια άραγε;;; 

Έρχεται σημαντικό αφιέρωμα επίγειο και διαδικτυακό για το ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΡΟΔΙΟΥ και για τον Παρατζάνοφ!!!

ONLINE || 1. ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 2. ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ 3. ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ 4. ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΜΟΝΤΑΖ (Εκμάθηση Adobe Premiere). 

Πληροφορίες- δηλώσεις ενδιαφέροντος- Εγγραφές στο e-mail schoolofcinemagr@gmail.com και στο τηλέφωνο 6944143564.

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.